Η 15η Σύνοδος των Ηνωμένων Εθνών των Μερών στη Σύμβαση-Πλαίσιο για την Κλιματική Αλλαγή - που ονομάζεται και COP15 -, θα διεξαχθεί από 7 έως 18 Δεκεμβρίου 2009 στο Bella Center της Κοπεγχάγης. Ο κύριος στόχος της Δανικής κυβέρνησης είναι η Σύνοδος COP15 να οδηγήσει στην υπογραφή μιας φιλόδοξης παγκόσμιας συμφωνίας για το κλίμα με ιδιαίτερη έμφαση στην μείωση των παγκόσμιων εκπομπών αερίων και του φαινομένου του θερμοκηπίου. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της COP15, πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες συνόδους που θα πραγματοποιηθεί ποτέ έξω από τη Νέα Υόρκη ή τη Γενεύη που είναι και η έδρα και προβλέπεται να συμμετάσχουν πάνω από 10.000 άτομα, συμπεριλαμβανομένων των κυβερνητικών εκπροσώπων από 189 χώρες, ομάδες της βιομηχανίας, καθώς και άλλες μη κυβερνητικές οργανώσεις. Το θέμα της Διάσκεψης είναι "Ελπίδα").
Στην Σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή στην Κοπεγχάγη, θα υπογραφεί μία συνθήκη," είπε ο λόρδος Christopher Monckton στο κοινό που τον παρακολουθούσε στο Minnesota Free Market Institute πριν λίγες ημέρες, στο Πανεπιστήμιο Bethel στο St. Paul της Minnesota των ΗΠΑ.
"Μιλώντας επί μιάμιση ώρα, χωρίς σημειώσεις και ξεκινώντας με τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πιλάτο σχετικά με την Αλήθεια - και μάλιστα στα λατινικά! - ο λόρδος Monckton ξεκαθάρισε ότι δεν είναι ο Αλ Γκορ και δεν πρόκειται να τους κηρύξει ή να τους "προσηλυτίσει" όπως ο Αλ Γκορ και δεν απαιτεί να τον πιστέψουν, καθώς η επιστήμη δεν είναι ένα σύστημα πίστης και θέλει κριτικό πνεύμα."
"Διάβασα αυτήν την συνθήκη και αυτό που λέει είναι το εξής: ότι μια παγκόσμια κυβέρνηση πρόκειται να δημιουργηθεί. Η λέξη «Κυβέρνηση», φαίνεται πράγματι σαν ο πρώτος σκοπός από τους τρεις του νέου φορέα."
Ο κύριος στόχος της Δανικής κυβέρνησης είναι η Σύνοδος COP15, (7-18 Δεκ. 2009) στην Κοπεγχάγη", να οδηγήσει στην υπογραφή μιας φιλόδοξης παγκόσμιας συμφωνίας για το κλίμα με ιδιαίτερη έμφαση στην μείωση των παγκόσμιων εκπομπών αερίων και του φαινομένου του θερμοκηπίου.
Το γεγονός ότι η Σύνοδος των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή πραγματοποιείται στη Δανία, μας κάνει να ελπίζουμε στη μείωση των συνολικών επιπτώσεών της στο περιβάλλον, την πρόληψη της ρύπανσης και την ανάπτυξη και διατήρηση ενός πράσινου προφίλ.
Καλούμε τους κατοίκους της Ανατολικής Αττικής στις 12 Δεκεμβρίου στις 12:00 να συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο για την κλιματική αλλαγή στο Σύνταγμα.
Την ίδια ώρα θα διαδηλώνουν πολίτες σε όλον τον κόσμο με αίτημα την υπογραφή και υλοποίηση μιας νέας διεθνούς και δίκαιης δεσμευτικής συμφωνίας στην Κοπεγχάγη που να βάζει τον «άνθρωπο και το περιβάλλον πάνω από τα κέρδη»
Tο Διακύβευμα της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης
" Αρκετοί γνωρίζουν πως μια μεγάλη διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή πρόκειται να λάβει χώρα στην Κοπεγχάγη. Στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής θεωρούμε αυτή την Διάσκεψη ως μια από τις πιο σημαντικές στιγμές για τον πλανήτη μας. Για τον λόγο αυτό, θεωρούμε ως χρέος μας, να σας ενημερώσουμε σύντομα και με απλά λόγια, για αυτή την συνάντηση που θα γίνει σε λίγες ημέρες (7-18 Δεκ. 2009) στην Κοπεγχάγη."
Η Διάσκεψη αυτή, που σε σχετικά έντυπα ή ιστοσελίδες αναφέρεται και ως COP15, πραγματοποιείται σε επίπεδο Ηνωμένων Εθνών. Το COP15 (σημαίνει Conference of the Parties - COP) αναφέρεται στην Σύνοδο των Συμβαλλομένων Μερών που είναι το ανώτατο όργανο της Σύμβασης - Πλαισίου του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (United Nations Convention for Climate Change - UNFCCC) η οποία υιοθετήθηκε το 1992.
Φέτος, στην Κοπεγχάγη θα διεξαχθεί η 15η Σύνοδος των Μερών της Σύμβασης, πέρυσι το 2008 στο Πόζναν της Πολωνίας, είχαμε την COP14 και πιο πριν το 2007 στο Μπαλί της Ινδονησίας την συνάντηση COP13. Παράλληλα πραγματοποιείται και η CMP5 δηλαδή η 5η Συνάντηση των Μερών του πρωτοκόλλου του Κιότο.
Στη συνάντηση της Κοπεγχάγης θα παρευρεθούν εκπρόσωποι από 192 χώρες, μεγάλος αριθμός αρχηγών κρατών, πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών φορέων, επιστημόνων, δημοσιογράφων όλων των μέσων, ενώ αναμένονται και πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Ο στόχος όλων αυτών είναι να επιτευχθεί μια παγκόσμια συμφωνία για την κλιματική αλλαγή που θα διαδεχθεί το Πρωτόκολλο του Κιότο όταν αυτό λήξει το 2012. Μια συμφωνία μεταξύ των συμβαλλομένων μερών δηλαδή των διαφόρων κρατών που θα δεσμεύει τους υπογράφοντες με συγκεκριμένους στόχους και μέτρα μείωσης των εκπομπών και αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.
Η συμφωνία αυτή πρέπει να συναφθεί όσο το δυνατόν πιο σύντομα ώστε να υπάρξει χρόνος για τις απαραίτητες επικυρώσεις από τα κράτη και να μην υπάρχει κενό μεταξύ των παλαιών και νέων δεσμεύσεων (μετά το 2012).
Οι πλέον τεκμηριωμένες επιστημονικές μελέτες έχουν καταλήξει ότι, για να αποφευχθεί η καταστροφική αλλαγή του κλίματος, οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να κορυφωθούν έως το 2020 και στη συνέχεια να μειωθούν κατά 85-90% έως το 2050.
Για να γίνει δυνατή η εφαρμογή μιας συμφωνίας τέτοιου είδους, απαιτείται μεγάλη προσπάθεια που να στηρίζεται σε φιλόδοξες παγκόσμιες δεσμεύσεις και στόχους, ενώ θα απαιτηθούν αλλαγές στον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς όλων μας. Παράλληλα, πρέπει να εξασφαλισθεί οικονομική και τεχνολογική βοήθεια προς τις πιο φτωχές και λιγότερο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου.
Οι χώρες αυτές θα κληθούν να αντιμετωπίσουν ένα τεράστιο και δυσβάστακτο για αυτές κόστος προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. Μικρές νησιωτικές χώρες, όπως αυτές του Ειρηνικού ωκεανού, μπορεί να εξαφανιστούν από την πιθανή άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
Να σημειωθεί ότι αυτές οι φτωχές χώρες δεν έχουν καμία συμμετοχή στις παγκόσμιες εκπομπές, αλλά και καμία οικονομική και τεχνική δυνατότητα να αντιδράσουν, άρα είναι ηθική υποχρέωση των πιο ανεπτυγμένων και πλούσιων κρατών, που έχουν και την ευθύνη του μεγαλύτερου μέρους των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, να συνεισφέρουν τόσο οικονομικά όσο και τεχνικά στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στα κράτη αυτά.
Η επίτευξη συμφωνίας στην Κοπεγχάγη δεν είναι ούτε απλή ούτε εύκολη υπόθεση. Πρόκειται για οικονομικά και τεχνικά περίπλοκες διαπραγματεύσεις στις οποίες διακυβεύονται μεγάλα συμφέροντα. Υπάρχουν μεγάλες και ισχυρές χώρες, οι οποίες θεωρούνται ακόμη αναπτυσσόμενες, όπως π.χ. η Κίνα και η Ινδία, οι οποίες έχουν πλέον σημαντικές εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και οι οποίες ζητούν να γίνει η αξιολόγηση και δέσμευση των κρατών βάσει των κατά κεφαλή εκπομπών, οι οποίες βέβαια σε αυτές τις χώρες είναι πολύ χαμηλές, σε σχέση με τις ανεπτυγμένες, λόγω του πολύ μεγάλου πληθυσμού τους. Από τις αναπτυγμένες χώρες, η στάση των Ην. Πολιτειών, η οποία μέχρι στιγμής δεν έχει δεσμευθεί, και από τις αναπτυσσόμενες, η στάση της Κίνας θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη των συζητήσεων και διαπραγματεύσεων. Κατά την διάρκεια του 2009, υπήρξε σειρά διαπραγματεύσεων σε επίπεδο Ην. Εθνών, για να προσδιορισθούν οι δεσμεύσεις και διαδικασίες, αλλά δυστυχώς μέχρι στιγμής υπάρχουν ακόμη μεγάλες διαφορές.
Οι επιμέρους στόχοι για τον μετριασμό των εκπομπών και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, το ύψος, οι πόροι αλλά και τα μέσα της αναγκαίας χρηματοδότησης, τα κριτήρια σύγκρισης των προσπαθειών μείωσης των εκπομπών, οι οικονομικοί τομείς που θα συμπεριληφθούν, οι τρόποι υπολογισμού και παρακολούθησης των εφαρμογών, είναι μόνο μερικές από τις διαφορές μεταξύ των διαφόρων κρατών.
Η Ελλάδα και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις για την επίτευξη της δεσμευτικής συμφωνίας. Σε περίπτωση όμως που δεν ολοκληρωθεί μια τέτοια συμφωνία στην Κοπεγχάγη, θα γίνει προσπάθεια ώστε να μη χαθεί όλη αυτή η δυναμική που έχει δημιουργηθεί, και να υπάρξει τουλάχιστον μια πολιτική συμφωνία για συνέχιση των διαπραγματεύσεων, ώστε σε συγκεκριμένο και σύντομο χρονικό διάστημα να επιτευχθεί νομικά δεσμευτική συμφωνία.
Το κυριότερο εμπόδιο που υπάρχει αυτή τη στιγμή για την σύναψη της συμφωνίας όμως δεν είναι τεχνικό και οικονομικό, είναι πολιτικό.
Ελπίζουμε να υπάρξει η απαραίτητη πολιτική βούληση για να λυθούν όλες οι διαφορές και να αρθούν οι επιφυλάξεις, ώστε να γίνει δυνατή σε λίγες ημέρες στην Κοπεγχάγη, μια παγκόσμια, συνεκτική, φιλόδοξη και δεσμευτική συμφωνία για την σωτηρία του πλανήτη.
Οι θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης
Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι η αλλαγή του κλίματος επιτελείται ήδη, ότι πολλές ευάλωτες χώρες υφίστανται ήδη τις επιπτώσεις από την αλλαγή αυτή και ότι η ικανότητα αντιμετώπισης των αρνητικών επιπτώσεων του κλίματος ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των χωρών, ΤΟΝΙΖΕΙ ότι η προσαρμογή είναι απαραίτητο συμπλήρωμα των δράσεων μετριασμού, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ως εκ τούτου ότι η προσαρμογή πρέπει να αντιμετωπιστεί συνεκτικά από όλα τα μέρη μιας ενδεχόμενης συμφωνίας της Κοπεγχάγης, και ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ στο πλαίσιο αυτό την πρότασή του για σύσταση Πλαισίου δράσης για την προσαρμογή ως μέρους της συμφωνίας αυτής, το οποίο θα αποσκοπεί στη δημιουργία μιας κοινωνίας πιο ανθεκτικής στην αλλαγή του κλίματος μέσω αποτελεσματικών δράσεων προσαρμογής ως αναπόσπαστο μέρος της αειφόρου ανάπτυξης σε όλα τα μέρη του πλανήτη, ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΕΙ την ανάγκη της αποτελεσματικής ενσωμάτωσης της προσαρμογής στον εθνικό και τομεακό προγραμματισμό καθώς και στις στρατηγικές και πολιτικές αειφόρου ανάπτυξης σε όλα τα επίπεδα και στην αναπτυξιακή συνεργασία, για την ενίσχυση της προσέγγισης «από τη βάση προς την κορυφή» που θα βασίζεται σε υφιστάμενους και εφόσον απαιτηθεί, σε αναμορφωμένους θεσμούς και στις δομές των αναπτυσσόμενων χωρών, και για την προαγωγή της ενισχυμένης περιφερειακής συνεργασίας, των διατομεακών προσεγγίσεων καθώς και της συμμετοχής των ενδιαφερόμενων φορέων, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι οι ανάγκες προσαρμογής και οι αντιδράσεις υπαγορεύονται από τις συγκυρίες και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ανάλογα με τις ειδικές περιστάσεις και τις προτεραιότητες.
ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ το σχέδιο δράσης του Μπαλί και ειδικότερα όσον αφορά την ενισχυμένη δράση για την πρόβλεψη νέων και πρόσθετων χρηματοδοτικών πόρων, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι η αναπτυξιακή συνεργασία οφείλει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη στήριξη των αναπτυσσόμενων χωρών που είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στις αρνητικές επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος, ειδικότερα όσον αφορά τις ΛΑΧ και τα μικρά νησιωτικά αναπτυσσόμενα κράτη, καθώς και τις χώρες της Αφρικής που πλήττονται από την ξηρασία, την απερήμωση και τις πλημμύρες όπως αναφέρεται στο σχέδιο δράσης του Μπαλί. Η συνεργασία αυτή θα βασίζεται στην παρεχόμενη στήριξη μέσω των διμερών και πολυμερών διαύλων (περιλαμβανομένων και των κεφαλαίων της UNFCCC), και ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΕΙ την ανάγκη μετάβασης σε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική προσέγγιση για την ενσωμάτωση της αντοχής στην αλλαγή του κλίματος στις εθνικές πολιτικές, με στήριξη εφόσον απαιτείται από τη δημόσια χρηματοδότηση.
ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ ΜΕ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ότι οι αναπόφευκτες επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος θα επηρεάσουν την αποδοτικότητα των υπηρεσιών των οικοσυστημάτων που μπορούν να αποδειχθούν ζωτικής σημασίας για την αντοχή στις αλλαγές του κλίματος και την προσαρμογή τους σε αυτές καθώς και το ρυθμιστικό ρόλο των οικοσυστημάτων στο κλιματικό σύστημα, ΤΟΝΙΖΕΙ τη συνάφεια και τη σχέση με άλλα διεθνή, περιφερειακά και εθνικά προγράμματα, οργανισμούς και ενδιαφερόμενους τα οποία εφαρμόζουν δραστηριότητες προσαρμογής, αξιολόγησης και διαχείρισης του κινδύνου και άλλες συναφείς δραστηριότητες, ΤΟΝΙΖΕΙ σχετικά την άμεση εφαρμογή της στρατηγικής περιορισμού του κινδύνου καταστροφών της ΕΕ στις αναπτυσσόμενες χώρες, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ τις πιθανές επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος, μεταξύ άλλων, στους υδάτινους πόρους και στη διαχείρισή τους, στη βιώσιμη διαχείριση των δασών, στο σχεδιασμό των χρήσεων γης, την υγεία, τις εδαφολογικές συνθήκες, τη βιοποικιλότητα, την αγροτική παραγωγή, την επισιτιστική ασφάλεια και τις προσπάθειες για τον περιορισμό του κινδύνου καταστροφών, και ως εκ τούτου ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΕΙ την ανάγκη ενίσχυσης των προσπαθειών για περαιτέρω εκμετάλλευση των συνεργιών μεταξύ της UNFCCC και άλλων συμβάσεων των ΗΕ, συγκεκριμένα της σύμβασης του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα, της σύμβασης του ΟΗΕ για την απερήμωση, καθώς και μεταξύ της UNFCCC και διαδικασιών και προγραμμάτων που εφαρμόζονται από Γραφεία των Ηνωμένων Εθνών και άλλους οργανισμούς, και ΠΑΡΟΤΡΥΝΕΙ όλους τους διεθνείς ενδιαφερομένους, τους οργανισμούς και τους θεσμούς που ενέχονται σε δραστηριότητες προσαρμογής, αξιολόγησης και διαχείρισης κινδύνων και σε άλλες συναφείς δραστηριότητες, να συνεργαστούν και ενσωματώσουν τις συνέπειες της αλλαγής του κλίματος στις εργασίες τους σύμφωνα με μια ενδεχόμενη συμφωνία της Κοπεγχάγης.
ΤΟΝΙΖΕΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ την ανάγκη να συνεχιστεί η συνεργασία για τη βελτίωση της έρευνας και της συστηματικής παρακολούθησης και την ενίσχυση των ικανοτήτων στις ευάλωτες αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς και για την ανάπτυξη και τη μεταφορά τεχνολογίας και γνώσης ως προς την προσαρμογή, περιλαμβανομένης της συστηματικής παρακολούθησης του κλίματος και της εξέλιξης περιφερειακών σεναρίων για το κλίμα, και της δυνατότητας παροχής υψηλής ποιότητας υπηρεσιών για το κλίμα, ΣΤΗΡΙΖΕΙ σχετικά τη σύσταση ενός παγκόσμιου πλαισίου για τις υπηρεσίες για το κλίμα, όπως αποφασίστηκε πρόσφατα κατά την τρίτη Παγκόσμια Διάσκεψη για το κλίμα του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού.
ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ για την ενεργοποίηση του Ταμείου Προσαρμογής του Πρωτοκόλλου του Κυότο και ευελπιστεί στην εκταμίευση κεφαλαίων για τη στήριξη συγκεκριμένων δράσεων προσαρμογής, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι θα απαιτηθεί περαιτέρω χρηματοδότηση για τη στήριξη της προσαρμογής στις αναπτυσσόμενες χώρες και ΤΟΝΙΖΕΙ ότι πρέπει να κλιμακωθεί η στήριξη της προσαρμογής στις αναπτυσσόμενες χώρες, έως το 2012 και μετά, εστιάζοντας την προσοχή στις χώρες και περιοχές που είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στις αρνητικές επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος, και ειδικότερα στις ΛΑΧ και τα μικρά νησιωτικά αναπτυσσόμενα κράτη και τις χώρες της Αφρικής που πλήττονται από την ξηρασία, την απερήμωση και τις πλημμύρες, ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ ότι η στήριξη αυτή θα παρέχεται κατ’ αρχήν σε επείγουσες ανάγκες, όπως εντοπίζονται στα εθνικά προγράμματα δράσης για την προσαρμογή και σε άλλα συναφή έγγραφα, μέσω της αποτελεσματικής χρήσης τόσο της UNFCCC όσο και θεσμικών οργάνων και διαύλων που δεν είναι μέλη της UNFCCC, μεταξύ άλλων, για τη δημιουργία υποδομών σε χώρες εταίρους για την έναρξη της ενσωμάτωσης της προσαρμογής στον εθνικό αναπτυξιακό προγραμματισμό, βελτιώνοντας τη γνωστική βάση για την προσαρμογή και ενισχύοντας την εμπειρία σε τομείς όπως τα ειδικά πιλοτικά προγράμματα για τις ασφάλειες ως εργαλεία αξιολόγησης του κινδύνου.
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ την ανάγκη της παρακολούθησης και της επανεξέτασης των δράσεων και της στήριξης της προσαρμογής για όλους τους ενδιαφερόμενους για τη διάδοση των πληροφοριών και των διδαγμάτων για τη συνεχή βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας των δράσεων προσαρμογής και τη διασφάλιση της καταλληλότητας της παρεχόμενης στήριξης, και ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ η χρηματοδοτική στήριξη που παρέχεται και λαμβάνεται για την προσαρμογή να περικλείεται στις εκθέσεις των εθνικών ανακοινώσεων των μερών.
Η επίτευξη συμφωνίας σε πλανητικό επίπεδο για τη μείωση των «αερίων του θερμοκηπίου» και τη μάχη ενάντια στην υπερθέρμανση της Γης έμοιαζε ως τώρα τόσο δύσκολη που η Διάσκεψη του ΟΗΕ στην Κοπεγχάγη για την Κλιματική Αλλαγή, η οποία αρχίζει στις 8 Δεκεμβρίου, έδειχνε να είναι καταδικασμένη να αποτύχει.
Αλλά όσο πλησιάζουμε στη διάσκεψη τόσο περισσότερο ανοίγουν τα χαρτιά τους οι μεγάλοι συμμετέχοντες, τόσο που να αρχίζουμε και πάλι να ελπίζουμε ότι, ακόμη και αν δεν καταλήξουν οι συμμετέχοντες σε μια παγκόσμια δεσμευτική συμφωνία η οποία θα συνοδεύεται από συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα εργασιών, τουλάχιστον θα φύγουν έχοντας αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Από αυτή την άποψη, μόλις κατέφθασαν δύο καλά νέα: ανακοινώθηκε ότι ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα θα μεταβεί στην Κοπεγχάγη και ο κινέζος πρωθυπουργός Γουέν Ζιαμπάο θα ταξιδέψει εκεί- και οι δύο οπλισμένοι με χειροπιαστές προτάσεις.
Παρ΄ όλα αυτά, δεν πρέπει να σπεύσουμε από τώρα να θριαμβολογήσουμε. Στην Κοπεγχάγη θα έρθουν αντιμέτωπα δύο οράματα. Αρχικώς υπάρχει το όραμα των Ευρωπαίων, οι οποίοι επιθυμούν τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από τώρα ως το 2050 κατά 50% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.
Οι Ευρωπαίοι υποστηρίζουν επίσης μια δεσμευτική συμφωνία. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει το όραμα των χωρών που ενεπλάκησαν πρόσφατα στη μάχη εναντίον της κλιματικής αλλαγής, στην πρώτη σειρά των οποίων βρίσκονται οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ας θυμηθούμε ότι ο Τζορτζ Μπους είχε αρνηθεί να επικυρώσει και να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο του Κιότο. Αντιθέτως, ο Μπαράκ Ομπάμα έχει δεσμευθεί να αλλάξει τα πράγματα. Προτείνει τη μείωση των εκπομπών «αερίων του θερμοκηπίου» κατά 17% ως το 2020 αλλά ορίζει ως χρονικό σημείο αναφοράς το 2005 και όχι το 1990, όπως οι Ευρωπαίοι.
Το γεγονός αυτό δημιουργεί προφανώς μια πολύ αισθητή διαφορά μεταξύ των δύο στόχων και καθιστά την αμερικανική προσπάθεια σαφώς λιγότερο σημαντική καθώς ισούται με μείωση μόλις της τάξεως του 6% σε σχέση με το 1990.
ΗΚίνα εξάλλου ανακοίνωσε ότι είναι έτοιμη να μειώσει από τώρα ως το 2020 κατά 40%-45% την εξάρτηση της οικονομικής δραστηριότητάς της από τον άνθρακα. Συνεπώς οι δύο μεγαλύτεροι ρυπαντές του πλανήτη βρίσκονται στον σωστό δρόμο.
Από ευρωπαϊκής απόψεως, όμως, πρέπει ναπαρατηρήσουμε μια μάχη εντός της μάχης, αυτή που εμφανώς φέρνει αντιμέτωπους τον Νικολά Σαρκοζί και τον Μπαράκ Ομπάμα.
Ο γάλλος πρόεδρος, στον οποίο οφείλεται η συμφωνία για το περιβάλλον και ο οποίος όταν προήδρευε της ΕΕ έκανε πολλά για να επιτύχει την υιοθέτηση του πακέτου ενέργειας- κλίματος, επιθυμεί να εμφανιστεί ότι είναι εκείνος ο οποίος, αντίθετα από ό,τι αναμενόταν, θα συντελέσει στην επιτυχία της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης.
Γνωστοποίησε ότι ο ίδιος και άλλοι Ευρωπαίοι θα ήταν ικανοποιημένοι μόνο αν υπάρξουν δεσμεύσεις σε αριθμούς και οι συμφωνίες έχουν δεσμευτική ισχύ. Προσπαθεί λοιπόν να δημιουργήσει μια συμμαχία κρατών γύρω του. Επί του παρόντος κύριος εταίρος του είναι ο πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίς Ιγνάσιο Λούλα ντα Σίλβα.
Και οι δύο προσπαθούν τις τελευταίες ημέρες να πείσουν και άλλα κράτη να συνταχθούν με τις κοινές προτάσεις τους για το κλίμα. Στοχεύουν τις χώρες που περιβάλλουν την Αμαζονία αλλά και τα μέλη της Κοινοπολιτείας. Ετσι οι κκ. Σαρκοζί και Λούλα προήδρευσαν την περασμένη Πέμπτη από κοινού μιας συγκέντρωσης στο Μανάους της Βραζιλίας προτού απευθυνθούν στη σύνοδο της Κοινοπολιτείας στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο.
Το σχήμα Λούλα- Σαρκοζί είναι ελκυστικό και αποσκοπεί κυρίως να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση μέσω ενός προγράμματος προστασίας της περιοχής του τροπικού δάσους Αμαζονίας- πραγματικού πνεύμονα του πλανήτη- αλλά και πείθοντας για την αναγκαιότητα της καταπολέμησης της αποψίλωσης των δασών σε χώρες όπως το Κονγκό και η Ινδονησία. Ο στόχος αυτός έχει ανατεθεί στη γαλλική διπλωματία.
Στην απέναντι πλευρά, όλα εξελίσσονται σαν να έχουν συμφωνήσει ο Μπαράκ Ομπάμα και οι κινέζοι ηγέτες για μια προσπάθεια περισσότερο σύμφωνη με το δικό τους περιθώριο πολιτικών ελιγμών. Ο αμερικανός πρόεδρος πρέπει να λογαριαστεί με ένα απρόθυμο Κογκρέσο (ο αμερικανικός νόμος δεν θα ψηφιστεί πριν από το 2010) και με την οικονομική κρίση.
Οι κινέζοι ιθύνοντες, εξάλλου, δεν μπορούν και δεν θέλουν να εγκαταλείψουν την αυξανόμενη ανάπτυξή τους, μολονότι αρχίζουν να εκτιμούν ότι θα πρέπει να ενσωματώσουν σε αυτήν στοιχεία «πράσινης ανάπτυξης».
Οι επικριτές του Νικολά Σαρκοζί παρατηρούν ότι στο Μανάους δεν παρευρέθη κανένας αρχηγός κράτους ή κυβέρνησης της Νότιας Αμερικής πέραν του Βραζιλιάνου και ότι πιθανότατα ο γάλλος πρόεδρος θα είναι ένας σαν όλους τους άλλους συμμετέχοντες στη σύνοδο της Κοπεγχάγης. Οι επικριτές του αμερικανού προέδρου σημειώνουν ότι στην πραγματικότητα θα κάνει απλώς μια στάση στην Κοπεγχάγη, στην έναρξη των εργασιών της, καθ΄ οδόν για το Οσλο, όπου στις 10 Δεκεμβρίου θα πρέπει να παραλάβει το βραβείο Νομπέλ του, και δεν θα είναι παρών κατά την επίσημη λήξη της.
Παρ΄ όλα αυτά, πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι για αυτή την άμιλλα στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, άμιλλα για την οποία μπορούμε να πιστεύουμε ότι μόνο θετικές επιπτώσεις μπορεί να έχει για τον πλανήτη. Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι η διαφωνία που σημειώθηκε στην αρχή θα καταλήξει σε στόχους για τη μείωση των «αερίων του θερμοκηπίου», τους οποίους μετά τη σύνοδο όλοι θα δεσμευθούν να σεβαστούν.
Ο κ. Ζαν-Μαρί Κολομπανί είναι ένας από τους εγκυρότερους ευρωπαίους δημοσιογράφους, πρώην διευθυντής της εφημερίδας «Le Μonde». Το τακτικό, ανά Κυριακή, άρθρο του είναι γραμμένο αποκλειστικά για «Το Βήμα».
