Τούμπες χρεοκοπίας και παραβιάσεις συνθηκών!...

Προκειμένου να μην διαδοθεί ο ιός της χρεοκοπίας της Ελλάδας, πρέπει, κατά τους τροϊκανούς, αυτή να μπει σε καραντίνα ώστε να αποφευχθεί ότι θα επηρεαστούν αρνητικά άλλες χώρες του νότου. Κατά συνέπεια ο χρόνος που μας δίνεται είναι χρόνος για να μας τα πάρουν, να αγοραστούν φτηνά οι χρυσές ιδιοκτησίες και δομές του δημοσίου (εξ ου και βρίζεται τόσο) και κατόπιν να υπάρξει ελεγχόμενη χρεοκοπία της χώρας.

Μακάρι να ήταν ένα ακόμη σενάριο, αλλά... 

Του Νίκου Κοτζιά


Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης πήγε την προηγούμενη εβδομάδα στην Πολωνία, στη συνάντηση του Εκοφίν και της Ευρωζώνης. Εκεί, αν και νομικός, δεν αντιλήφτηκε ότι οι εταίροι μας όταν «τον έδερναν», προετοιμάζοντας τον για τούμπες, ταυτόχρονα, παραβίαζαν διττά τις συνθήκες.

• Η πρώτη παραβίαση έχει να κάνει με την κατάργηση του ίδιου του θεμέλιου ύπαρξης της Ένωσης, που είναι η συγκρότηση και λειτουργία της από ισότιμα κράτη. Μια Ένωση, στην οποία ότι και αν συμβαίνει δεν μπορεί να υπαγορεύει κάποιο κράτος ή μια μικρή ομάδα κρατών σε άλλες το τι οφείλουν να πράξουν. Η παραβίαση αυτή είναι θεμελιακή, καθότι το δίκαιο τις ισότητας των κρατών – μελών της ΕΕ προηγείται οποιουδήποτε δίκαιου που... μπορεί να έχει ένας δανειστής.
• Η δεύτερη παραβίαση συνδέεται με την ουσιαστική υπονόμευση των οργάνων της ΕΕ που διαθέτουν το δικαίωμα νομοθετικής πρωτοβουλίας: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Επιτροπή. Ενώ ο ρόλος τους αναβαθμίζεται στις τελευταίες συνθήκες, στην πράξη έχουν υποβαθμιστεί καθότι τα ζητήματα της κρίσης λύνονται ουσιαστικά μεταξύ λίγων κρατών. Όπως μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας, αλλά, επίσης, και ανάμεσα σε πλεονασματικά κράτη, όπως είναι η Ολλανδία, η Γερμανία, η Φιλανδία και η Σουηδία.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δεν έθεσε το ζήτημα της θεμελιακής ισοτιμίας. Ίσως διότι όταν έτρωγε ξύλο αδυνατούσε να σκεφτεί κάτι τέτοιο. Εξάλλου πώς να πει τέτοια πράγματα κάποιος ο οποίος την Κυριακή 18.9.2011, με διάγγελμά του μας κάλεσε να καταργήσουμε οικιοθελώς το δικαίωμα κριτικής στην κυβέρνηση και την τρόικα διότι κάτι τέτοιο, πάντα κατά τη γνώμη του, ότι δυσκολεύει την αποπληρωμή του χρέους. Στο ίδιο μοτίβο, τρεις μέρες αργότερα, στις 21.9.11, ο αντιπρόεδρος δήλωσε στη βουλή ότι «είναι τύχη για την χώρα» που έχει παραδώσει την κυριαρχία της στην τρόικα. Είναι φανερό ότι αν κάποιος νιώθει σαν την κολοβή αλεπού και πιστεύει ότι είναι τύχη για την χώρα που υπάρχει η τρόικα και του ρίχνει ξύλο, δεν είναι και σε θέση να θέσει ζητήματα όπως εκείνα που προανέφερα. Εξάλλου ο αντιπρόεδρός δεν έχει πείρα από διαπραγματεύσεις. Φαίνεται δε, να μην γνωρίζει ούτε τις επιστημονικές συζητήσεις για αυτές, αν και στα πανεπιστήμιά μας, που τόσο υποτιμά η κυβέρνηση, το μάθημα διδάσκεται συστηματικά. Το πιο ανησυχητικό, βέβαια, είναι ότι ο αντιπρόεδρος δεν γνωρίζει και επαρκώς οικονομία. Κατάφερε, τελικά, να μετατρέψει το ζήτημα της χρεοκοπίας που θα μπορούσε να θέσει η Ελλάδα για να πιέζει προς το συμφέρον της, σε εκβιαστικό εργαλείο των ισχυρών εταίρων σε βάρος της χώρας.

Πώς θα οργανωθεί η χρεωκοπία;
Η κυβέρνηση παρακολουθεί τις διαβουλεύσεις των εταιρών καθώς και σειράς επιστημονικών ινστιτούτων που εργάζονται για λογαριασμό τους, ως να συζητάνε για τη δική τους βραδινή έξοδο, ενώ στην ουσία συζητάνε για τη δική μας κατάληξη. Περιμένει καρτερικά τις οδηγίες τους και περιορίζεται στο σχολιασμό τους. Θα μου πείτε και αυτό τι με ενοχλεί; Οι της τρόικας, γνωρίζουν καλύτερα. Εξάλλου διοικούν εδώ και 15 χρόνια την Βοσνία και λίγα λιγότερα το Κόσσοβο και έχουν κάνει θαύματα (ή μήπως αγαπητοί μου ραγιάδες δεν έκαναν;). Θα μου πείτε τι το τρομερό; Εδώ μας έφερναν από το εξωτερικό τις στατιστικές μας.

Όμως, εμείς σε αντίθεση με τα προαναφερθέντα κρατικά μορφώματα, ήμαστε κράτος μέλος της ΕΕ με πλήρη δικαιώματά. Και πριν αποφασίσει η κυβέρνηση να παραιτηθεί από αυτά, θα πρέπει να τα ασκήσουμε. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αντί να σχολιάζει εκ των υστέρων η κυβέρνηση τα όσα ετοιμάζουν οι ισχυροί της ΕΕ σε συνεργασία με την τρόικα, και να περιοριζόμαστε στην προσπάθεια να περάσουμε την μία ή άλλη παραλλαγή στην μία ή άλλη διατύπωση, είναι απαραίτητο, όσο ποτέ άλλοτε, να ετοιμάζει η Ελλάδα δικές της προτάσεις και σχέδια απόφασης για τα άμεσα θέματά της. Εκτός αν η κυβέρνηση δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο, όχι μόνο διότι είναι ανίκανη, αλλά και διότι θα φαινόταν ότι πολλά όσα λέει η τρόικα συμπίπτουν με τις επιθυμίες της ίδιας και του Κόμματος του Μνημονίου που υπηρετεί.

Η πρότασή μου είναι άμεσα αναγκαία να υλοποιηθεί. Προϋποθέτει, όμως, (α) ότι η κυβέρνηση θα είναι σε θέση να οργανώσει πιο τεκμηριωμένα και επιθετικά την πολιτική της. Αν δεν μπορεί η παρούσα, εκείνη που θα την αντικαταστήσει. (β) Ότι θα αξιοποιηθούν οι έμπειροι διαπραγματευτές της χώρας, χωρίς ραγιαδισμούς. (γ) ότι δεν έχουμε άλλη διάθεση να δίνουμε χρόνο στους άλλους για να ετοιμάζουν τα του οίκου τους και εμείς να χάνουμε λεφτά, χρόνο, κοινωνική συνοχή. Αν δεν προωθήσουμε άμεσα μια τέτοια πρόταση, τότε θα παρακολουθούμε την οργάνωση της χρεοκοπίας μας. Αυτή δε, θα γίνει σύμφωνα με τα συμφέροντα και τα γούστα εκείνων που την οργανώνουν.

Ποια είναι αυτά τα συμφέροντα; Είναι πριν από όλα η προσπάθεια να αποκομίσουν οι της τρόικα όσο το δυνατόν περισσότερα κέρδη από την Ελλάδα. Να αποκτήσουν τον μέγιστο έλεγχο επ’ αυτής και να τακτοποιήσουν έγκαιρα τα του οίκου τους. Παραδειγματικά, ενώ την άνοιξη του 2010 οι γερμανικές τράπεζες και οι ασφαλιστικοί της όμιλοι ήταν εκτεθειμένοι κατά 75 δισεκατομμύρια σε ελληνικά ομόλογα, σήμερα η έκθεσή τους περιορίστηκε στα 17.

Τι θέλει η Γερμανία και όσοι την ακολουθούν;
ήθελαν και θέλουν να εξασφαλίσουν ότι τυχόν χρεοκοπία της Ελλάδας θα γίνει χωρίς να υπάρξουν επιπτώσεις πάνω τους. Προέκυψε, όμως, ένα πρόβλημα. Ποιο είναι αυτό; Ότι ενώ περιφρουρήθηκαν οι γερμανικές τράπεζες, δεν έχουν περιφρουρηθεί επαρκώς ακόμα οι γαλλικές. Αλλά και αυτό ας πούμε ότι διορθώνεται. Υπάρχει ένα ακόμα μεγαλύτερο και σχετικά νεώτερο πρόβλημα: τυχόν χρεωκοπία της Ελλάδας να έχει επιπτώσεις ντόμινο πάνω στις άλλες υπερδανεισμένες χώρες, ιδιαίτερα την Ιταλία στην οποία οσονούπω το χρέος θα φτάσει τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ! Ένα ποσό μεγαλύτερο από τα αθροιστικά χρέη των Ελλάδας, Ισπανίας, Πορτογαλίας και Ιρλανδίας μαζί. Το ζήτημα είναι, ότι ενώ οι τράπεζες των ευρωπαίων ισχυρών έχουν λάβει ήδη τα μέτρα τους έναντι της Ελλάδας, αυτό δεν ισχύει ακόμα για την Ιταλία. Μάλιστα, ως προς την Γαλλία, μάλλον θα της είναι αδύνατο να απαγκιστρωθεί έγκαιρα από Ισπανία και Ιταλία.

Άρα; Ποιο είναι το συμπέρασμα; Η απάντηση είναι απλή, προκειμένου να μην διαδοθεί ο ιός της χρεοκοπίας της Ελλάδας, πρέπει, κατά τους τροϊκανούς, αυτή να μπει σε καραντίνα ώστε να αποφευχθεί ότι θα επηρεαστούν αρνητικά άλλες χώρες του νότου. Κατά συνέπεια ο χρόνος που μας δίνεται είναι χρόνος για να μας τα πάρουν, να αγοραστούν φτηνά οι χρυσές ιδιοκτησίες και δομές του δημοσίου (εξ ου και βρίζεται τόσο) και κατόπιν να υπάρξει ελεγχόμενη χρεοκοπία της χώρας.

Τα διλλήματα τουςΝομίζω ότι αυτό που βλέπουμε εδώ και δύο χρόνια είναι καταπληκτικό, μια χώρα και η κυβέρνησή της προχωρά προς χρεοκοπία αυξάνοντας συνεχώς τον κοινωνικό πόνο, το χρέος και τους ρυθμούς ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Στα πλαίσια μιας τέτοιας πολιτική, μοναδική προοπτική είναι να χρεοκοπήσει και μάλιστα όχι την στιγμή που την συμφέρει, αλλά όταν το αποφασίσουν εκείνοι που τακτοποιούν τώρα τις υποθέσεις τους.

Η τρόικα, ιδιαίτερα το ευρωπαϊκό (γερμανικό) κομμάτι της, βρίσκεται παρόλα αυτά, σε ένα δίλλημα. Αφενός θέλει να ελέγξει και καθορίσει την χρεοκοπία μας, αφετέρου χρειάζεται και άλλο χρόνο διότι δεν έχει εμπεδωθεί ακόμα στις συνθήκες της ΕΕ η διαδικασία της χρεοκοπίας. Για αυτό εξάλλου κατέστησε η Μέρκελ προσεκτικό των ηγέτη των φιλελευθέρων, ότι μιλά πριν της ώρας του. Ερώτημα: πότε θα είναι οι συνθήκες έτοιμες για μια τέτοια διαδικασία; Υπολογίζεται το 2013. Άρα μέχρι τότε η Γερμανία και η τρόικα θα φορτώνουν την Ελλάδα μέτρα και ταυτόχρονα θα τακτοποιούν τα του οίκου τους και των υπολοίπων.

Η ζωή βέβαια είναι πιο σύνθετη από τις ασκήσεις επί χάρτου, ακόμα και αν είναι γερμανικές. Μπορεί η κατάσταση να ξεφύγει και να δημιουργηθούν ανεξέλικτες συνθήκες πριν την σχεδιασμένη ημερομηνία ελεγχόμενης χρεοκοπίας, ή, επιτέλους, να ξυπνήσουν οι έλληνες και να αποφασίσουν να μην πάνε σαν τα πρόβατα επί σφαγής. Για να γίνει κάτι τέτοιο, όμως, θα πρέπει να μιλήσει ο ελληνικός λαός. Με τις κινητοποιήσεις και την αντίστασή του, αλλά και με τις εκλογικές διαδικασίες. Διαφορετικά θα παραμένει η χώρα παθητικός δέκτης των επιλογών τρίτων.

ΠΕΡΙ ΑΟΖ: Από τις 16.5.2010 καλούσα την κυβέρνηση να μαζέψει τον τότε υπουργό εξωτερικών της που χαρακτήριζε την ΑΟΖ μια «άνευ ουσίας μόδα». Της έλεγα να «ασχοληθεί επιτέλους με τις ελληνικές θάλασσες» και ιδιαίτερα «με την περιοχή του Καστελόριζου». Να ρωτήσω τώρα ποιος δικαιώθηκε μετά από ενάμιση χρόνο; Θα είναι σαν να κλέβω εκκλησία…

Νίκος Κοτζιάς
Ο Νίκος Κοτζιάς σπούδασε οικονομικές επιστήμες (πτυχίο), πολιτική και φιλοσοφία (μεταπτυχιακά), δίκαιο, καθώς και πολιτική της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης (διδακτορικό και post-doc) στην Ελλάδα και στη Γερμανία.
Εργάστηκε ως ερευνητής και δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Χάρβαρντ, της Οξφόρδης και του Μαρβούργου. Σήμερα είναι καθηγητής «Πολιτικών Θεωριών των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών» στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Διετέλεσε πρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών (ΙΣΤΑΜΕ). Υπήρξε μέλος της FEG (Ερευνητική Ομάδα για την Ε.Ε.) στο Μαρβούργο Γερμανίας, Senior Associated Member στο St. Antony’s College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Senior Fellow στο Weatherhead Centre for International Affairs του Χάρβαρντ.

Μέχρι το καλοκαίρι του 2008 υπήρξε πρεσβευτής-εμπειρογνώμων στο Υπουργείο Εξωτερικών, όπου συμμετείχε και διηύθυνε σειρά ομάδων έρευνας, προγραμματισμού και σχεδιασμού. Διετέλεσε μέλος του πρώτου Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής. Συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη Συνθήκη του Άμστερνταμ, την Agenda 2000, τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, καθώς και για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Έχει συμμετάσχει σε πολλές διεθνείς ερευνητικές ομάδες με παγκόσμια αναγνώριση, όπως το «International Group of Expert» και η «Διεθνής Ομάδα Ειδικών: Making It Our Own. A Trans-European proposal on amending the Draft Constitutional Treaty for the European Union». Υπήρξε στέλεχος της Αριστεράς. Καταδικάστηκε δις κατά τη διάρκεια της χούντας. Συμμετείχε στην έκδοση των περιοδικών Διαλεκτική και Επιστημονική Σκέψη.
 
Σήμερα διευθύνει τη σειρά «Αναστοχασμός» στις Εκδόσεις Καστανιώτη, όπως παλαιότερα τη σειρά «Λόγος» στις Εκδόσεις Λιβάνη. Αρθρογραφεί στην εβδομαδιαία εφημερίδα Αξία και την Kυριακάτικη Eλευθεροτυπία. Έχει συγγράψει 24 επιστημονικά βιβλία που έχουν εκδοθεί σε πολλές χώρες του εξωτερικού, καθώς και μία συλλογή ποιημάτων. Έχει εκδώσει με δικούς του εκτεταμένους προλόγους 60 βιβλία, ανάμεσα στα οποία έργα των J. Habermas, A. Sen, F. Deppe, N. Chomsky, M. Walzer, D. Harvey, J. Huffschmidt, M. Clapsis, M. Ingatieff, Β. Barber. Τα πιο πρόσφατα βιβλία του, πέραν του παρόντος, είναι: Παγκοσμιοποίηση – Η ιστορική θέση, το μέλλον και η πολιτική σημασία (Eκδόσεις Kαστανιώτη, 2003), Το ενεργητικό δημοκρατικό κράτος – Εθνικό κράτος και παγκοσμιοποίηση (Eκδόσεις Kαστανιώτη, 2004), Πολιτικό σύστημα και ταυτότητα – Παγκοσμιοποίηση και η περίπτωση του Hνωμένου Bασιλείου (Eκδόσεις Kαστανιώτη, 2008), EU-US Relations: Repairing the Transatlantic Rift, σε συνεργασία με τον Π. Λιάκουρα (Basingstoke: Palgrave Macmillan, 2006). Τα πιο πρόσφατα επιστημονικά του κείμενα είναι: Cyprus: Thinking outside the Box – The Framework for a Solution, Οξφόρδη, Globalization, Religion and Violence, Γενεύη και Βοστόνη: Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών, The Paradox of the Turkish-European Relations, Οξφόρδη.

Δήλωση Aδυναμίας Πληρωμής Αντισυνταγματικής Φορολογίας

Δικηγόροι, εφοριακοί και συνδικαλιστικές οργανώσεις συνέταξαν κείμενο με το οποίο δηλώνεται η άρνηση καταβολής φόρων (έκτακτη εισφορά και τέλος επιτηδεύματος) που χαρακτηρίζουν «αντισυνταγματικούς».

Η «Δήλωση Aδυναμίας Πληρωμής Αντισυνταγματικής Φορολογίας» απευθύνεται σε κάθε ενδιαφερόμενο που επιθυμεί να τεκμηριώσει στη ΔΟΥ της περιοχής του με συνταγματικούς όρους την άρνηση καταβολής των έκτακτων φόρων, που έχουν προκαλέσει σωρεία κοινωνικών αντιδράσεων.

Ο τόπος μας είναι κλειστός. Πρίν 40 χρόνια έφυγε ο Γιώργος Σεφέρης, στίς 20 του Σεπτέμβρη το 1971.

  Ο Σεφέρης έδωσε την καλύτερη απάντηση σε όσους , εντός ή εκτός της Ελλάδας , επιβουλεύονται, - συνειδητά ή μη, τον λαό και τον τόπο τούτο, στον λόγο του κατά την απονομή του βραβείου Nobel, το 1963 : 

 
«Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι, στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος αλλά η παράδοση του είναι τεράστια. Χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης είναι η αγάπη για την ανθρωπιά, κανόνας της είναι η δικαιοσύνη.» .... 

Ο τόπος μας είναι κλειστός,

 
«Ο τόπος μας είναι κλειστός, / όλο βουνά που έχουν σκεπή / το χαμηλό ουρανό μέρα και νύχτα.
Δεν έχουμε ποτάμια δεν έχουμε / πηγάδια δεν έχουμε πηγές /μονάχα λίγες στέρνες, άδειες κι' αυτές,/ που ηχούν και που τις προσκυνούμε. Ήχος στεκάμενος, κούφιος, /ίδιος με τη μοναξιά μας /ίδιος με την αγάπη μας,/ ίδιος με τα σώματά μας./ Μας φαίνεται παράξενο/ που κάποτε μπορέσαμε να χτίσουμε τα σπίτια / τα καλύβια και τις στάνες μας. Κι' οι γάμοι μας, τα δροσερά /στεφάνια και τα δάχτυλα /γίνουνται αινίγματα /ανεξήγητα για τη ψυχή μας.

Πώς γεννήθηκαν πώς δυναμώσανε τα παιδιά μας;

Ο τόπος μας είναι κλειστός. /Τον κλείνουν οι δυο μαύρες Συμπληγάδες. / Στα λιμάνια την Κυριακή σαν κατεβούμε ν' ανασάνουμε / βλέπουμε να φωτίζουνται στο ηλιόγερμα σπασμένα ξύλα από ταξίδια που δεν τέλειωσαν / σώματα που δεν ξέρουν πια πώς ν' αγαπήσουν».
(Α. Η Πέτρα, Γ. Μαρκόπουλος ) 

Τίς ώρες αυτές τίς δύσκολες που περνάμε, αναλογίζομαι πώς ο Σεφέρης είναι ο πιό επικαιρος ποιητής. Γιατί , σαν να...
ζεί σήμερα, έδωσε ην καλύτερη απάντηση σε όσους , εντός ή εκτός της Ελλάδας , επιβουλεύονται, - συνειδητά ή μη, τον λαό και τον τόπο τούτο, στον λόγο του κατά την απονομή το βραβείου Nobel, το 1963 : 

«Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι, στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος αλλά η παράδοση του είναι τεράστια. Χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης είναι η αγάπη για την ανθρωπιά, κανόνας της είναι η δικαιοσύνη.» .... 

Ο Γιώργος Σεφέρης (φιλολογικό όνομα του Γεωργίου Σεφεριάδη), γεννήθηκε το 1900 στη Σμύρνη, την εποχή που ήταν μια κοσμοπολίτικη πόλη της Μικράς Ασίας και ηταν ο πρωτότοκος γιος του διεθνολόγου Στυλιανού Σεφεριάδη και της Δέσπως Σεφεριάδη. Ὁ πατέρας του ὑπῆρξε διακεκριμένος ἀκαδημαϊκὸς καὶ καθηγητὴς τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου στὴ Νομικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, συγγραφέας (μὲ πλουσιότατο ἐπιστημονικὸ ἔργο) καὶ διπλωμάτης, συνάμα ευαίσθητος άνθρωπος, λάτρης της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και ποιητής. Τὸ 1914, μὲ τὴν ἀρχὴ τοῦ Α´ Παγκοσμίου Πολέμου ἡ οἰκογένεια Σεφεριάδη μετακομίζει στὴν Ἀθήνα ὅπου ὁ Γιῶργος Σεφέρης τελειώνει τὸ Γυμνάσιο τὸ 1917. Κατόπιν θὰ μεταβεῖ στὸ Παρίσι, ὅπου καὶ θὰ σπουδάσει Νομικὰ ὡς τὸ 1924. Ἤδη ὅμως ἀπὸ τὸ 1918, μόλις 18 χρονών, πάντα ανήσυχος , θὰ ἐκδηλωθεῖ ἡ ἀγάπη του γιὰ τὴν ποίηση καὶ θὰ ἀρχίσει νὰ γράφει στίχους.. «Μέτρια, κι ὅλα μέτρια καὶ μέτρια παντοῦ./ Κ᾿ οἱ ἀγάπες μου κ᾿ οἱ πόθοι μου, κι᾿ ὅτι ἡ καρδιά μου ἀνειώνει / Κ᾿ ἡ φαντασία τῆς ψυχῆς, καὶ τὸ εἴδωλο τοῦ νοῦ / Καὶ ὁ ἔρωτας τῆς ὀμορφιᾶς καὶ τοῦ παντοτεινοῦ, / μὲ σφίγγουν ὅλα μέτρια, τὸ μέτριο μὲ παγώνει.» 

Τὸ 1926 ὁ Γιῶργος Σεφέρης θὰ ἀρχίσει μία μακρά διπλωματική σταδιοδρομία, διοριζόμενος στὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν ὡς ἀκόλουθος. Μέχρι τὸ 1962 ποὺ συνταξιοδοτεῖται θὰ ὑπηρετήσει ὡς ὑποπρόξενος καὶ πρόξενος στὸ Λονδίνο (1931-1934), στὴν Κορυτσᾶ τῆς Ἀλβανίας (1936-1938), ὡς σύμβουλος τύπου στὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν. Μετὰ τὴν κήρυξη τοῦ Β´ Παγκοσμίου Πολέμου θὰ ἀκολουθήσει τὴν ἑλληνικὴ Κυβέρνηση στὴν Κρήτη, τὴν Αἴγυπτο, τὴν Νότια Ἀφρικὴ καὶ τὴν νότια Ἰταλία, καὶ μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση στὴν Ἀθήνα ὅπου καὶ μένει μέχρι τὸ 1948. Κατόπιν διορίζεται σύμβουλος στὶς Ἑλληνικὲς Πρεσβεῖες στὴν Ἄγκυρα καὶ τὸ Λονδίνο, ἀργότερα πρέσβης στὸ Λίβανο, τὴ Συρία, τὴν Ἰορδανία καὶ τὸ Ἰράκ, καὶ τελικὰ στὸ Λονδίνο (1957-1962). Ἀφότου ἀποσύρεται, ἀφοσιώνεται ὁλοκληρωτικὰ στὸ λογοτεχνικό του ἔργο, μέχρι τὸ θάνατό του, στίς 20 Σεπτεβρίου του 1971. 

Βαθειά λυρικός, στοχαστικός και αισθαντικός με όλα τα ζητήματα που τον απασχόλησαν στη ζωή του, κατάφερε σαφώς με το μεγάλο του ταλέντο στη γραφή αλλά και με τις βαθειές γνώσεις του της ιστορίας της Ελλάδας να συνδέσει τα πάντα με ένα λόγο - που μνημειώδης καθώς έρρεε στο χαρτί - τον έκανε να κερδίσει τη διεθνή αναγνώριση και να καταστεί εις εκ των κορφυφαίων ποιητών της εποχής του, και να τιμηθέι με το Nobel ποίησης το 1963. .

Τὸ πρῶτο ἔργο τοῦ Γιώργου Σεφέρη εἶναι, ἡ συλλογὴ Στροφὴ ποὺ δημοσιεύτηκε τὸ 1931, η οποία προκαλέι πολλές αντιδράσεις καθὼς ἔφερνε ἕναν ἀέρα ἀνανέωσης στὴν ἑλληνικὴ ποίηση. Ἀκολούθησαν ἡ Στέρνα (1932) καὶ τὸ Μυθιστόρημα (1935). Ἕνα χρόνο μετὰ γράφει τὴν Γυμνοπαιδία, κατόπιν το τὸ Διάλογος πάνω στὴν ποίηση, το 1940 δημοσιεύονται τὸ Τετράδιο Γυμνασμάτων 1928-1937, καὶ τὸ Ἡμερολόγιο Καταστρώματος Α´ με σημαντικὰ ποιήματα, ὅπως και τὰ ποιήματα «τοῦ κ. Στρατῆ Θαλασσινοῦ», καὶ ὁ «Βασιλιὰς τῆς Ἀσίνης» κατόπιν τὸ Ἡμερολόγιο Καταστρώματος Β´ το οποίο ακολουθεί η τριμερὴς Κίχλη, (1947), ἡ συλλογὴ «. Κύπρον, οὗ μ᾿ ἐθέσπισεν» ἡ ὁποία κυκλοφορεί κι εμπνέει τὸ 1955, ἐν μέσῳ τοῦ Κυπριακοῦ Ἀγώνα, και πληθώρα άλλων. Ἡ τελευταία συλλογὴ ποὺ τύπωσε ὁ Γιῶργος Σεφέρης ὅσο ζοῦσε καὶ ἡ ὁποία δημοσιεύτηκε 11 χρόνια μετά ήταν τὰ Τρία Κρυφὰ Ποιήματα (1966). Τέλος κύκνειο ἄσμα τοῦ ποιητῆ εἶναι τὸ Τετράδιο Γυμνασμάτων Β´, τὸ ὁποῖο ἐκδόθηκε τὸ 1976, Ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ποιητικὸ ἔργο, ὁ Σεφέρης ἔχει κάνει ἀξιολογότατες μεταφράσεις, ὅπως τὴν Ἔρημη Χώρα (1936) καὶ τὸ Φονικὸ στὴν Ἐκκλησιὰ (1963) τοῦ Τ. Σ. Ἔλλιοτ κτλ. Τέλος έχει ένα σημαντικό έργο στον πεζό λόγο , τὸ προσωπικὸ ἡμερολόγιο τοῦ ποιητῆ, μὲ γενικὸ τίτλο Μέρες τὸ ὁποῖο ἄρχισε νὰ ἐκδίδεται τὸ 1975, τέσσερα χρόνια μετὰ τὸν θάνατό του , τὸ Χειρόγραφο Σεπτέμβρη ῾41, τὸ μυθιστόρημα Ἕξι Νύχτες στὴν Ἀκρόπολη, ενώ ὸ τελευταῖο τμῆμα τῶν γραπτῶν του Σεφέρη ἀποτελοῦν οἱ ἀλληλογραφίες του, με τον Γιώργο Θεοτοκά, ὁ Ὀδυσσέας Ἐλύτης, ὁ Μανώλης Ανδρόνικος, ο Δημήτρης Μητρόπουλος , κτλ.
Πολλά ποιηματά του μελοποιήθηκαν και έγινα σύμβολα στοχασμών κι ελπίδων, αγώνων και κατακτήσεων , - «Στο περιγιάλι το κρυφό / κι άσπρο σαν περιστέρι / διψάσαμε το μεσημέρι / μα το νερό γλυφό.....[ Θοδωράκης με Μπιθικώτση ], «Μέσα στο ήσυχο φως / μέσα στη διάφανη πηγή / κοίταξα τη μορφή σου Κλεισμένα βλέφαρα / και τα ματόκλαδά σου χαράζαν το νερό .. [ Θοδωράκης με Φαραντούρη ] κτλ.. 

Ο Γιώργος Σεφέρης έφυγε σαν σήμερα πρίν 40 χρόνια στίς 20 του Σεπτέμβριο το 1971.

ΠΗΓΗ : PRESS-GR 

Ουκ αν λάβεις... από την πτωχευμένη Ελλάδα.

O Στρος Καν είπε το εξής απλό : Ουκ αν λάβεις... Ήρθε δηλαδή η ώρα της δημοσιονομικής σύγκλισης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει να μειωθεί το ελληνικό χρέος και σ' αυτό πρέπει όλοι να βάλουμε το χέρι στην τσέπη.

...Όσον αφορά στην Ελλάδα, σημείωσε πως "το χρέος είναι τεράστιο και θα πρέπει οπωσδήποτε και με κάθε τίμημα να το μειώσουμε. Με κάθε τίμημα εκτός από το τίμημα της στασιμότητας και της ύφεσης".Ερωτηθείς σχετικά με το αν θα πρέπει να διαγραφεί το ελληνικό χρέος, ο κ. Στρος Καν εξήγησε: "Η Ελλάδα έχει φτωχύνει. Μπορούμε να πούμε ότι οι Έλληνες θα πρέπει να πληρώσουν μόνοι τους, όμως δεν μπορούν. Μπορούμε επίσης να πούμε ότι εφόσον είμαστε σε μια ένωση θα τα μοιραστούμε.

Και πρέπει να το κάνουμε. Είναι η δημοσιονομική σύγκλιση όπως είχαμε την νομισματική σύγκλιση κατά τη δημιουργία του ευρώ. Το θέμα σκοντάφτει στο ότι θα πρέπει να αποδεχθούμε τις απώλειες που μας αναλογούν προκειμένου να επιτευχθεί η σύγκλιση. Και αυτές τις απώλειες θα πρέπει να τις αποδεχθούμε".Όσον αφορά στη νέα εκκίνηση που μπορεί να γίνει στην Ευρώπη, υποστήριξε πως είναι εφικτή υπό την προϋπόθεση πως η λήψη των αποφάσεων και η εφαρμογή τους δεν θα γίνονται με μεγάλες καθυστερήσεις.

"Στις 21 Ιουλίου είχαμε συνάντηση κορυφής που πήγε καλά, σήμερα δύο μήνες μετά και τίποτα ακόμα δεν είναι σε ισχύ. Η Ελλάδα δεν έκανε αυτά που έπρεπε, οι Ευρωπαίοι δεν έλεγξαν επαρκώς, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν λειτούργησαν αρκετά γρήγορα για να δώσουν λύση", σημείωσε.
Και κατέληξε: "Το πρόβλημα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων είναι ότι κάνουν πολύ λίγα ή πολύ καθυστερημένα, ή και τα δύο μαζί: πολύ λίγα και πολύ καθυστερημένα".

Ντρίιιιν και από τις Ενώσεις Γονέων Παλλήνης και Γέρακα αλλά ποιός το ακούει ;

Ο θεσμικός ρόλος του δευτεροβάθμιου οργάνου της Ένωσης Γονέων είναι ιδιαίτερα σημαντικός αλλά αντιμετωπίζεται εδώ και πολλά χρόνια πρώτα από τα εκλεγμένα μέλη και στη συνέχεια από τους λοιπούς εμπλεκόμενους σαν να πρόκειται για περιφερειακό μαγαζάκι και όχι για εκπρόσωπο 3200 παιδιών.

Συνελεύσεις επί συνελεύσεων σε άδειες καρέκλες και ατέλειωτα χασμουρητά έχουν απομακρύνει τους περισσότερους γονείς τόσο από τα δευτεροβάθμια όργανα όσο και από τους ίδιους τους εαυτούς τους, τους Συλλόγους των δικών τους Σχολείων. Πολλοί εκλεγμένοι αναρριχήθηκαν σε άλλες θέσεις πιο φωτεινές και αναγνωρίσιμες αλλά άφησαν πίσω τους πιο βαρειά έως ασήκωτη τη σκυτάλη της αλλαγής. Ρόλος σημαίνει ευθύνη και όταν τον αναλαμβάνει κανείς οφείλει να τον σεβαστεί ή να μην τον αναλάβει.

Η Ένωση βρίσκεται σε τεράστια κρίση και μας αφορά όλους. Δεν μπορεί να προχωρήσουμε ούτε με αφορισμούς ούτε με γενικές ρήσεις. Μπορούμε μόνο με δέσμευση και δουλειά. Τα Δ.Σ. των Συλλόγων εκλέγονται δια περιφοράς λόγω της  αδιαφορίας συμμετοχής των γονέων. Το τρίπτυχο Γονείς, Εκπαιδευτικοί, Μαθητές που θα έπρεπε να λειτουργεί σαν ένα σώμα, υπολειτουργεί στο σύνολό του.

Ας δούμε με προσοχή την Ανακοίνωση που ακολουθεί και με την συμμετοχή μας ας συμφωνήσουμε ή διαφωνήσουμε σε όσα αναφέρονται. Όχι όμως άλλη αδιαφορία και εύκολη κριτική από τον καναπέ. Το σημερινό ντρίν ηχεί διαφορετικά από όλα τα άλλα των προηγούμενων χρόνων.

Κ. Ρίπης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, οι εκπρόσωποι των πρωτοβάθμιων συλλόγων και της Ένωσης Συλλόγων Γονέων, παρευρίσκονται στην έναρξη της σχολικής χρονιάς για να χαιρετήσουν και να εκφράσουν την διάθεση τους για συνεργασία και προσφορά στο χώρο της Παιδείας αλλά και τη θέλησή τους να αγωνιστούν για τη λύση των προβλημάτων του σχολείου.


Στην εποχή του κάθε πέρυσι και καλλίτερα, λόγω της δραματικής μείωσης των εισοδημάτων των εργαζομένων και αύξησης της ανεργίας , οι γονείς θα επιβαρυνθούν με τα έξοδα αγοράς, εκτύπωσης ή αναπαραγωγής των σχολικών βιβλίων.


Οι γονείς που χρόνια τώρα πληρώνουν τα σπασμένα της ανικανότητας διαχείρισης των εκπαιδευτικών θεμάτων, δεν πρέπει να επιτρέψουν στην κυβέρνηση να συνεχίσει την κατεδάφιση του δημόσιου κοινωνικού αγαθού της Παιδείας, με δικαιολογία την δημοσιονομική εξυγίανση. Η δημόσια και δωρεάν παιδεία, δεν είναι αγαθό για κατάργηση, ούτε μπαίνει σε διαπραγμάτευση.


Μέσα στα τόσα τραγελαφικά, που αυταρχικά προσπαθεί να επιβάλει η σημερινή διοίκηση του αρμόδιου Υπουργείου με τους δεκάδες συμβούλους, οι ελλείψεις σε σχολικά βιβλία λίγες ημέρες πριν από την έναρξη των μαθημάτων θα υποχρεώσουν παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς να αναζητήσουν λύση είτε με την αγορά βιβλίων ή σε μεταχειρισμένα βιβλία, DVD και φωτοτυπίες.

Μόνο το 15 % περίπου των σχολικών βιβλίων και μάλιστα στο 50% των σχολικών μονάδων, θα βρίσκονται στα σχολεία με την έναρξη των μαθημάτων, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις θα χρειαστούν τουλάχιστον 2-3 μήνες για να ολοκληρωθεί η παράδοση του συνόλου των σχολικών βιβλίων.

Όταν η κα Διαμαντοπούλου μιλάει για το "νέο σχολείο", στην πραγματικότητα εννοεί φτηνό σχολείο για την κυβέρνηση και ακριβό για τους γονείς και την κοινωνία.:

- Η υποχρηματοδότηση της παιδείας (2,7% φέτος-το μικρότερο ποσοστό των τελευταίων τριάντα χρόνων),

- η κατάργηση του ΟΕΔΒ και των υπόλοιπων οργανισμών αρμόδιων για θέματα εκπαίδευσης (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ΟΣΚ κλπ)

- η μείωση των προσλήψεων εκπαιδευτικών (6.000 φεύγουν, 546 διορίζονται),

- τα περίπου 2.000 λιγότερα σχολεία, μετά τις περυσινές καταργήσεις,

- τα υπεράριθμα τμήματα,

- το λειψό ολοήμερο σχολείο

είναι ορισμένα από τα προβλήματα που θα βάλουν σοβαρά εμπόδια στην ομαλή λειτουργία του σχολείου, από την αρχή της σχολικής χρονιάς.

 

Οι Ενώσεις συλλόγων Γονέων των πρώην Δήμων Γέρακα και Παλλήνης, καλούμε

τους πρωτοβάθμιους συλλόγους και τους γονείς που εκπροσωπούν, να συμμετέχουν ενωμένοι στον αγώνα, μαζί με τους καθηγητές, τους μαθητές και όλους τους εργαζόμενους, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Αρνούμαστε να επωμιστούμε μια ακόμη οικονομική επιβάρυνση και διεκδικούμε ότι αναλογεί εδώ και χρόνια στην εκπαίδευση με ανθρώπινες συνθήκες στα σχολεία και με κόστος που θα το αναλάβει αυτός που έχει την ευθύνη και την υποχρέωση, δηλαδή το υπουργείο Παιδείας, σε αντίθεση με πολιτικές μνημονίων και μεσοπρόθεσμων προγραμμάτων που ακολουθεί η κυβέρνηση, σε πλήρη σύμπλευση με την τρόικα. Για εμάς οι κρατικές δαπάνες για την εκπαίδευση είναι ανελαστικές και αδιαπραγμάτευτες.

Εφιστούμε τέλος την προσοχή στη Δημοτική αρχή να μη δεχτεί να βαρύνει τους Δημότες με έκτακτα έξοδα πέραν των αρμοδιοτήτων της, γιατί η θεωρητική ανεξαρτησία της Αυτοδιοίκησης βάζει αυτονόητα όρια στις σχέσεις της με την Κεντρική εξουσία.

 

Παλλήνη 11-09-2011

ΟΙ ΕΝΩΣΕΙΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ

ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΓΕΡΑΚΑ ΚΑΙ ΠΑΛΛΗΝΗΣ

"Οι «Εθνοσωτήρες» μας τελείωσαν!..."

Από την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
ΠΑ.ΣΟ.Κ

Οι αναφορές του κυβερνητικού εκπροσώπου για «εθνοσωτήρια συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου», προκειμένου να δικαιολογήσει το νέο Αρμαγεδώνα κατά των εργαζόμενων με τις τελευταίες αποφάσεις, αποτελούν μια επιπλέον πρόκληση. Εθνοσωτήριες πολιτικές με την κοινωνία απέναντι έπαψαν να υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια.

Οι λεονταρισμοί και οι αντιστάσεις της προηγούμενης εβδομάδας βγήκαν χθες στο προσκήνιο με το πιο περισπούδαστο αλλά κυνικό ύφος για να ανακοινώσουν τη μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας σε μια κοινωνία της ζούγκλας, της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της επαιτείας. Το διάγγελμα του Αντιπροέδρου και Υπουργού Οικονομικών που...
ακολούθησε μετά την “εθνοσωτήρια” σύσκεψη του υπουργικού συμβουλίου ήταν κατ' ουσίαν μια ομολογία αποτυχίας της οικονομικής πολιτικής που ασκείται τα δύο τελευταία χρόνια. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης σχεδίασε λάθος, διαχειρίστηκε ερασιτεχνικά το οικονομικό πρόβλημα της χώρας και το διαπραγματεύτηκε με τους αφεντάδες ως υποτακτικός. Εδώ και δύο χρόνια είχαμε τονίσει ότι το κύριο πρόβλημα του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης είναι ότι είχε ως μόνη και κύρια θέση την πολιτική του yes men γι' αυτό φθάσαμε σε αδιέξοδο. Το ίδιο γίνεται και τώρα.

Υπό το κράτος των απειλών της Τρόικα και των δανειστών και τον στυγνό εκβιασμό των κύκλων στους οποίους η Κυβέρνηση εμπιστεύτηκε το μέλλον της χώρας, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε την πλήρη απορρύθμιση του κοινωνικού κράτους, τον εργασιακό μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις, τις μαζικές απολύσεις στο δημόσιο Τομέα. Η Κυβέρνηση εξειδίκευσε το πρόγραμμα που θα οδηγήσει τη χώρα όχι σε ένα καλύτερο μέλλον αλλά σε ένα σκοτεινό παρελθόν, όπου τα πάντα θα διαλυθούν προκειμένου να καταφέρουμε να πετύχουμε τους στόχους που οι ξένοι δυνάστες μας επέβαλλαν.

Οι δανειστές απαίτησαν και η κυβέρνηση αποδέχτηκε να αναλάβει το ρόλο του ντελάλη για να διαλαλήσει πόσο αίμα, ιδρώτα και θυσίες απαιτούνται από τον ελληνικό λαό για να ικανοποιηθούν και να δώσουν την έκτη δόση. Ο Υπουργός των Οικονομικών μας δήλωσε έμμεσα χθες βράδυ ότι είμαστε ένα κράτος «επαίτης» και «παρίας» χωρίς θέληση να υπερασπίσει την αξιοπρεπή ύπαρξή του. Η χθεσινή λαίλαπα των μέτρων, δηλώνει ότι δεν υπάρχει φως στο τούνελ. Ο ελληνικός λαός ζει χωρίς ελπίδα, χωρίς προοπτική και όλες οι θυσίες του πάνε στράφι. Τα μέτρα αποτελούν ταφόπλακα της νέας γενιάς.
Είναι καιρός πλέον να ξεπεράσει η υπεύθυνη πολιτική ηγεσία τις αυταπάτες της, να ξεχάσει τα λεκτικά τερτίπια και να καταλάβει ότι τα επικοινωνιακά τεχνάσματα δεν προσφέρονται για πολιτικό σωσίβιο. Είναι καιρός να καταλάβει ότι διαχειρίζεται το έθνος όπως απαιτούν οι πιστωτές έχοντας μάλιστα βάλει το πιστόλι στον κρόταφό της.
Είναι καιρός να καταλάβουν οι κυβερνώντες ότι δεν προστατεύουν τους πολίτες, ούτε σώζουν την πατρίδα αλλά αστόχαστα εμφανίζονται ως υπάλληλοι που προσπαθούν να σώσουν τους δανειστές μας, ισοπεδώνοντας την κοινωνία εξασθενώντας τα όρια της κοινωνικής αντοχής.
Είναι καιρός να καταλάβουν οι κυβερνώντες ότι δεν επιτελούν “εθνοσωτήριο έργο” αλλά απαξιώνουν και εξευτελίζουν τον ελληνικό λαό και τη νοημοσύνη του.
Ο ελληνικός λαός δεν έχει ανάγκη από πολιτικούς ηγέτες που τον τρομοκρατούν και τον εκβιάζουν. Δεν έχει ανάγκη από πολιτικούς που συναγωνίζονται μεταξύ τους στην ασυδοσία για την επιδοκιμασία τους από ξένα κέντρα εξουσίας αδιαφορώντας για τις ολέθριες συνέπειες που θα έχουν οι αποφάσεις τους για τη χώρα.

Οι έκτακτες ανάγκες και πολιτικές κρίσεις απαιτούν και εξαίρετους πολιτικούς που σέβονται τουλάχιστον το λαό και τιμούν τον λόγο τους. Ο ελληνικός λαός κουράστηκε να τον “υπηρετούν” αποδεχόμενος την ανευθυνότητα και τα καμώματα των πολιτικών. Είναι ώρα ευθύνης και όλοι κρινόμαστε γι' αυτά. Δεν υπάρχει χρόνος για ολιγωρίες και ανευθυνουπεύθυνες διαπιστώσεις ότι δεν θέλαμε, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε την πολιτική της λιτότητας και του μεσοπρόθεσμου ακόμα και αν δεν οδηγεί πουθενά. Γιατί η αξιοπιστία της χώρας μας εξαρτάται από το να τιμήσουμε τις υπογραφές μας; Ο λαός απαιτεί εδώ και τώρα συγκροτημένο και υλοποιήσιμο εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση και όχι άκριτη υποταγή στις εντολές της Μέρκελ και του Σόιμπλε.
Είναι προφανές ότι για όσους οραματίζονται μια κοινωνία ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης, μια χώρα περήφανη και ευημερούσα, ένα λαό που να ζει και να αισιοδοξεί για το μέλλον του, αυτές οι πολιτικές είναι αιτία πολέμου.
Είναι προφανές ότι για όσους δεν έχουν ξεπουλήσει τα ιδανικά, τα οράματα, τα πιστεύω τους για μια κυβερνητική καρέκλα, για μια θέση παραπάνω, αυτές οι πολιτικές δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.

Είναι προφανές ότι για όσους εκλέχτηκαν στη Βουλή υποσχόμενοι ένα καλύτερο αύριο για το λαό και τους εργαζόμενους, αυτές οι αποφάσεις δεν έχουν καμία πολιτική νομιμοποίηση.
Καλούμε τον Πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο υφυπουργό να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να καταλάβουν ότι το πρόβλημα της χώρας είναι κυρίως πολιτικό και οι λογικές του yes men δεν οδηγούν πουθενά. Ο λαός δεν αντέχει άλλα μέτρα και προπαντός δεν αντέχει άλλον εμπαιγμό και καταρράκωση της περηφάνιας του.
Η Κυβέρνηση οφείλει ταυτόχρονα να διασφαλίσει τη συλλογικότητα της. Δεν μπορεί και δεν είναι αποδεκτό Υπουργοί να επιτίθενται κατά κοινωνικών ομάδων, οδηγώντας τη χώρα στη συλλογική ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ, με επικεφαλής των Υπουργό Υγείας κ. Λοβέρδο, προφανώς και λόγω ειδικότητας.
Αν η προκλητική, ανιστόρητη και επικίνδυνη άποψη του κ. Λοβέρδου για τους δημόσιους υπαλλήλους εκφράζει την Κυβέρνηση να ειπωθεί ξεκάθαρα. Αν όχι, οφείλει και ο ίδιος και η Κυβέρνηση να ζητήσουν συγγνώμη.
Αυτοαναγορευόμενους προστάτες του δημόσιου συμφέροντος δεν έχουμε ανάγκη και δεν τους ζητήσαμε.

Σαν Αριστερή Πρωτοβουλία εκφράζουμε την πλήρη αντίθεση μας στις αποφάσεις της Κυβέρνησης.

Κανένας δεν νομιμοποιείται στο όνομα του ΠΑΣΟΚ να υλοποιεί πολιτικές που καμία σχέση δεν έχουν με το ΠΑΣΟΚ και που προσβάλουν την πολιτική ιστορία του.

Κανένας δεν μπορεί και δεν έχει δικαίωμα να οδηγεί το ΠΑΣΟΚ στην ιστορική και πολιτική απαξία.

Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους και ας αποφασίσουν αν μπορούν και αν θέλουν να σώσουν τη χώρα και όχι να εξοντώσουν το λαό.

Μαύρες λίστες μεγαλο-οφειλετών του δημοσίου αλλά και (πτωμάτων) δηλαδή επιχειρήσεων κλειστών εδώ και 25 χρόνια.

Μαύρη λίστα με οφειλέτες του δημοσίου έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Οικονομικών. Η λίστα αφορά στις επιχειρήσεις που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο πάνω από 150.000 ευρώ και για διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους. Το μέτρο προβλέπεται στη νομοθεσία και ενεργοποιείται από το υπουργείο Οικονομικών στην προσπάθεια είσπραξης των ληξιπρόθεσμων οφειλών που φθάνουν τα 42 δισ. ευρώ.

Δείτε τη λίστα που έδωσε το υπουργείο

Αναλυτικά:

Τα στοιχεία έξι χιλιάδων νομικών προσώπων κερδοσκοπικού χαρακτήρα με ληξιπρόθεσμες οφειλές μεγαλύτερες από 150.000 ευρώ ανάρτησε στην ηλεκτρονική σελίδα http://link.minfin.gr/ofeilesNP το υπουργείο Οικονομικών.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, το σύνολο των οφειλών που περιλαμβάνονται στον πίνακα ξεπερνά τα 30 δισ. ευρώ από τα 42 δισ. ευρώ συνολικά των ληξιπροθέσμων οφειλών.

Η ανάρτηση των ληξιπροθέσμων οφειλών φυσικών προσώπων θα γίνει μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας με την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, την επιτάχυνση της οποίας έχει ζητήσει το υπουργείο Οικονομικών.

Τα στοιχεία των καταστάσεων αντλήθηκαν με βάση τα οριζόμενα στο άρθρο 2 της ΠΟΛ 1185/2011 με ημερομηνία εξαγωγής 5/9/2011, αφορούν σε ληξιπρόθεσμες δόσεις οφειλών με ημερομηνία λήξης έως 5/9/2010 και με προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής έως την ημερομηνία άντλησης 5/9/2011.

Στις συγκεκριμένες καταστάσεις δεν περιλαμβάνονται οφειλές οι οποίες έχουν υπαχθεί σε διευκόλυνση τμηματικής καταβολής ή σε νομοθετική ρύθμιση τμηματικής καταβολής και οι οφειλές για την καταβολή των οποίων έχει διαταχθεί αναστολή με δικαστική απόφαση σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 3 της ΠΟΛ 1185/2011.

Συμπεριλήφθηκαν πλέον των οφειλών που αφορούν σε κωδικούς του προϋπολογισμού και οφειλές που έχουν βεβαιωθεί στους κωδικούς αριθμούς εσόδων που αφορούν στα Κεφάλαια Ασφαλίσεως Χρηματοδοτήσεων εκ Κεφαλαίων ή εγγυήσει του Ελληνικού Δημοσίου και σε καταργούμενους ειδικούς λογαριασμούς οι οποίοι βάσει αποφάσεων υπάγονται στα έσοδα προϋπολογισμού.

Η άντληση των στοιχείων, πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τα στοιχεία των βάσεων δεδομένων TAXIS/ICIS της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων όπως αυτά ενημερώνονται και τηρούνται από τις Δ.Ο.Υ. και τα Τελωνεία και όπως άλλωστε προβλέπεται και στη σχετική ΠΟΛ 1185/2011.

Σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο η ενημέρωση των βάσεων δεδομένων των Πληροφοριακών Συστημάτων TAXIS/ICIS από τις ΔΟΥ/Τελωνεία κατά την ημέρα άντλησης δεν ταυτίζεται με τα διαθέσιμα στις υπηρεσίες αυτές στοιχεία, τότε ενδεχομένως να μην υπάρχει ορθή αποτύπωση των ανά οφειλέτη αντλούμενων στοιχείων ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Η αποκατάσταση των περιπτώσεων αυτών θα γίνει το ταχύτερο σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 7 της ΠΟΛ 1185/2011 σχετικά με τη διαδικασία άρσης/διόρθωσης δημοσιοποίησης εγγραφής (π.χ. μετά από επικοινωνία με την αρμόδια ΔΟΥ ή το Τελωνείο).

ΠΗΓΗ : nooz.gr

Οι εργαζόμενοι του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) αντιδρούν στην εξαφάνιση του μοναδικού ερευνητικού Ινστιτούτου στη χώρα.

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας θα πραγματοποιήσει αύριο Πέμπτη στις 10.30 το πρωί μπροστά στο υπουργείο Περιβάλλοντος το συνδικάτο εργαζομένων του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), αντιδρώντας στις χθεσινές αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου, που οδηγούν στην κατάργηση ή τη συρρίκνωση δημόσιων φορέων.

Στη συνέχεια, οι εργαζόμενοι του ΙΓΜΕ, μαζί με το συντονιστικό των 8 εμπλεκόμενων φορέων (ΟΣΚ, ΙΓΜΕ, ΕΟΜΜΕΧ, ΟΠΕΓΕΠ, ΕΙΝ, ΕΘΙΑΓΕ), θα πάρουν μέρος σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά στο υπουργείο Οικονομικών στο Σύνταγμα στις 13.00.
 
Ένα συνοπτικό  άρθρο για τον επιτελικό ρόλο του ΙΓΜΕ και την προσφορά του τα τελευταία 30 χρόνια.

Με συνοπτικές διαδικασίες το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών ....μετατρέπεται σε Υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ.