29 Ιουνίου 2008

ΑΓΩΝΑΣ ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΣΚΥΤΑΛΟΔΡΟΜΙΑΣ ΥΠΕΧΩΔΕ & ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ. ΜΙΣΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝ. ΑΤΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΜΟΔΙΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ.

Συνεχίζεται η πολιορκία εκ μέρους των Βουλευτών της Αττικής προς το ΥΠΕΧΩΔΕ για ξεκάθαρες απαντήσεις στο μέγιστο πρόβλημα που όλοι οι φορείς συμφωνούν.

"ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ ΤΩΡΑ"

Τα ίδια λέγαμε και παραμονές των Ολυμπιακών αγώνων το 2004 αλλά και στην διάρκεια του 2005 όταν για πρώτη φορά έγιναν μεγάλες συγκεντρώσεις στην Παλλήνη, Γέρακα και Γλυκά Νερά με το ίδιο σύνθημα

"ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ ΤΩΡΑ"

Γέρακας - 27/06/2005
Γλυκά Νερά - 17/10/2005
Γλυκά Νερά - 17/10/2005

Ο πολύς κόσμος στη συνέχεια απογοητεύτηκε και είναι δύσπιστος προς όλους, κυβερνητικούς και μη. Κάθησε λοιπόν αναπαυτικά, όπως κάνουν όλοι, στον καναπέ του και περίμενε τον από μηχανής θεό που όμως δεν ήρθε.

Ελληνική επινόηση 100% αλλά μόνο στο θέατρο και όχι στη πεζή καθημερινότητα που ζητάει επίμονα λύσεις.

Πριν λίγες ημέρες είχαμε αναρτήσει σχόλιο για το που πάει η όλη υπόθεση της αποχέτευσης.

Γιατί Το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν θέλει Λύση στην αποχέτευση ;

Ο κ. Βρεττός με επιμονή ζητάει απαντήσεις πειστικές και καθαρές στο ερώτημα που ακολουθεί.

Συμφωνούμε με την επιμονή του , αλλά και ο ίδιος ως παλαιός βουλευτής σε σειρά κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να έχει όπως και όλοι όσοι χρημάτισαν βουλευτές την τελευταία 10ετία, στην πολύπαθη περιοχή της Αττικής, τις ενοχές τους, για παραλείψεις και υποσχέσεις, πολλές υποσχέσεις για πολλά χρόνια στους άμοιρους ψηφοφόρους.

Οι δημόσιοι λειτουργοί ελέγχονται για τις πράξεις τους καθημερινά και ο απλός πολίτης τους δικαιώνει όταν πρέπει.

Περιμένουμε λοιπόν συνέχεια και από τους υπόλοιπους αιρετούς της περιοχής μας.

Το θέμα της ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ δεν προσφέρεται για προβολή κανενός. Είναι και είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι.

Ακολουθεί η τεκμηριωμένη ερώτηση του κ. Βρεττού.

Ντίνος Βρεττός

Βουλευτής ΠΑΣΟΚ

Περιφέρεια Αττικής

22-6-2008

          ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ

Θέμα: Βιολογικός Καθαρισμός στην Ανατολική Αττική

Στην απάντηση που έδωσε ο Υφυπουργός κ. Σ. Καλογιάννης στην με αριθμ. 11806/12.5.2008 ερώτηση μου σχετικά με την εξέλιξη του βιολογικού καθαρισμού στην Ανατολική Αττική, πολλά σημεία παραμένουν αδιευκρίνιστα.

Τα Υπουργεία ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ., Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Υγείας και Πρόνοιας, Γεωργίας και Πολιτισμού, με κοινή απόφασή τους στις 10-09-2003 (Α.Π. οικ. 136125) ενέκριναν την Μελέτη Περιβαλλοντικών Όρων για τα έργα αποχέτευσης, επεξεργασίας και διάθεσης λυμάτων στην περιοχή Βορείων Μεσογείων (ΚΕΛ Ραφήνας) της Ανατολικής Αττικής στην οποία αναφέρεστε και στην απάντηση σας. Η συγκεκριμένη όμως απόφαση έχει ξεπεραστεί, λόγω παρέλευσης της 5ετίας από την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων (31/1/2008)από την Νομαρχία Ανατολικής Αττικής.

Επίσης στο Δ’ ΚΠΣ ( Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη, ΕΠΠΕΡΑΑ) προτείνεται η υλοποίηση δικτύων αποχέτευσης στην Αν. Αττική και για τους οικισμούς Γ΄ προτεραιότητας, (άξονας προτεραιότητας 2, που αναφέρεται στη προστασία και διαχείριση υδάτινων πόρων) πέρα από τους οικισμούς Β’ προτεραιότητας (πληθυσμός μεγαλύτερος των 15.000 κατοίκων) για τους οποίους ήδη έχουμε καταδικαστεί από την ΕΕ (C440/06/25-10-07). Αυτό σημαίνει ότι νέα μεγαλύτερα πρόστιμα αναμένονται και για αυτή τη πληθυσμιακή κατηγορία στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.

Επανέρχομαι στο θέμα με την παρούσα ερώτηση και ερωτώ:

  1. Γνωρίζετε αν είναι σε ισχύ η έγκριση περιβαλλοντικών όρων της μελέτης της ΕΥΔΑΠ για το ΚΕΛ Βορείων Μεσογείων (ΚΕΛ Ραφήνας);
  2. Γνωρίζετε τις αποφάσεις Δήμων της περιοχής, οι οποίοι είναι ενταγμένοι στην υπερτοπική μελέτη της ΕΥΔΑΠ, για αυτόνομους βιολογικούς καθαρισμούς;
  3. Ποια είναι η στρατηγική σας για την αντιμετώπιση του προβλήματος και ποιο το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης ;
Ο ερωτών βουλευτής

Ντίνος Βρεττός

24 Ιουνίου 2008

Υπογράψτε και εσείς τη διακήρυξη εθελοντικής δέσμευσης για την εξοικονόμηση του νερού.

Ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, του ΣΚΑΪ, της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, του Γεωπονικού Πανεπιστημίου και του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και υπογράψαμε τη διακήρυξη εθελοντικής δέσμευσης για την εξοικονόμηση του νερού.


Έφτασε η ώρα για πολίτες, αγρότες και φορείς να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν για την εξοικονόμηση νερού στον τομέα τους.


Έφτασε η ώρα να αντιληφθούμε ότι στην εποχή της κλιματικής αλλαγής είναι αναγκαίο όλοι και όλες να αποτελέσουμε μέρος της λύσης, ανεξάρτητα από τις αλλαγές που χρειάζεται να γίνουν σε επίπεδο πολιτικών.

Η λύση είναι απλή: - Εφαρμόστε μία ή και περισσότερες πρακτικές εξοικονόμησης νερού.-

Ενθαρρύνετε τους γύρω σας να δώσουν προτεραιότητα και μεγαλύτερη έμφαση στην εξοικονόμηση νερού.- Διαμορφώστε μία νέα σχέση με το περιβάλλον.

Ανταποκριθείτε και εσείς στο κάλεσμα του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, του ΣΚΑΪ, της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, του Γεωπονικού Πανεπιστημίου και του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και υπογράψτε στη σύνδεση αυτή τη διακήρυξη εθελοντικής δέσμευσης για την εξοικονόμηση του νερού.


Εθελοντική δέσμευση φορέων για την εξοικονόμηση νερού στον τομέα τους

Εμείς οι φορείς, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, του ΣΚΑΙ, της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, υπογράφουμε αυτή τη διακήρυξη εθελοντικής δέσμευσης για την εξοικονόμηση του νερού, αντιλαμβανόμενοι ότι στην εποχή των κλιματικών αλλαγών είναι αναγκαίο όλοι και όλες να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αντιστοιχούν, ώστε να αποτελέσουμε μέρος της λύσης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αγνοούμε ή αδιαφορούμε για τις αλλαγές που χρειάζεται να γίνουν σε επίπεδο πολιτικών για το νερό.

Δεσμευόμαστε εθελοντικά, ότι θα προσπαθήσουμε να συμβάλλουμε στην εξοικονόμηση του νερού και θα επιδιώξουμε να ευαισθητοποιήσουμε και τους πολίτες να συμμετάσχουν σ’ αυτή την προσπάθεια:- εφαρμόζοντας κάποιες ή τις περισσότερες από τις πρακτικές εξοικονόμησης που καταγράφονται στο δωδεκάλογο καλών πρακτικών,- ενθαρρύνοντας τους πολίτες και τους συνεργάτες μας να δώσουν προτεραιότητα και μεγαλύτερη έμφαση στην εξοικονόμηση νερού.Στην επιλογή μας αυτή οδηγηθήκαμε μέσα από τη συνειδητοποίηση του γεγονότος, ότι χρειάζεται σήμερα να διαμορφώσουμε μια νέα σχέση με το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους με πρώτο το νερό, να υιοθετήσουμε μια νέα κουλτούρα που θα αντιμετωπίζει το νερό ως αγαθό σε ανεπάρκεια, που πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες της ζωής μας και της ζωής των μελλοντικών γενεών, καθώς και τις ανάγκες των οικοσυστημάτων σήμερα, αλλά και στο μέλλον (νερό για τη ζωή, νερό για τη φύση, νερό για την κοινωνία).

Δώδεκα απλές λύσεις, που μπορούμε να εφαρμόζουμε περιορίζοντας τη σπατάλη του νερού, χωρίς να μειώσουμε την ποιότητα ζωής των πολιτών και την καθαριότητα και την υγιεινή των δημόσιων χώρων:

1. Αξιολογούμε τις επιπτώσεις των μεγάλων έργων δέσμευσης νερών από ποτάμια, λίμνες και υπόγεια νερά, για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων των πόλεων και αποφασίζουμε κατά πόσο μπορούν να αντικατασταθούν από μικρότερα τοπικά έργα, τα οποία δεν θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, όπως τα φράγματα ανάσχεσης.

2. Όταν πρόκειται να δοθούν νέες άδειες γεωτρήσεων για την άρδευση των καλλιεργειών, εκτιμούμε τη δυνατότητα ανόρυξης νέων γεωτρήσεων για να αποφύγουμε τις επιπτώσεις από την υπεράντληση των υπόγειων υδροφορέων.

3. Πρωτοστατούμε στην εισαγωγή νέων τεχνολογιών για τη διατήρηση των υπόγειων αποθεμάτων, εμπλουτίζοντάς τα με ανακυκλωμένο ή αφαλατωμένο νερό, μέσα από προσεγγίσεις ολοκληρωμένης και βιώσιμης διαχείρισης.

4. Παρακολουθούμε και συντηρούμε συστηματικά τα αρδευτικά δίκτυα. Παρέχουμε τόσο νερό άρδευσης, όσο είναι απαραίτητο για να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες σε νερό των διαφόρων καλλιεργειών, ή εγκαθιστούμε υδρομετρητές για την αποφυγή της σπατάλης του νερού από τους καλλιεργητές.

5. Βελτιώνουμε την αποτελεσματικότητα των δικτύων ύδρευσης, συντηρούμε το δίκτυο και αλλάζουμε τους σωλήνες, εγκαθιστούμε σύστημα παρακολούθησης των διαρροών και επεμβαίνουμε άμεσα, ώστε να ελαχιστοποιήσουμε τις απώλειες.

6. Αξιοποιούμε το ανακυκλωμένο νερό που παράγεται από τους βιολογικούς σταθμούς αστικών λυμάτων για το πότισμα πάρκων και επιλεγμένων καλλιεργειών.

7. Επαναχρησιμοποιούμε το νερό στη βιομηχανία, όσες φορές είναι δυνατόν και, μ’ αυτόν τον τρόπο, μειώνουμε τη σπατάλη του καθαρού πόσιμου νερού.

8. Σχεδιάζουμε την παροχή κινήτρων για εγκατάσταση συστημάτων εξοικονόμησης νερού, ώστε να επιδοτούνται τόσο εγκαταστάσεις συλλογής βρόχινου νερού, όσο και εγκαταστάσεις ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης νερού στα σπίτια και τις επιχειρήσεις.

9. Κατευθυνόμαστε στην αύξηση των τιμολογίων για όσες εταιρείες δεν εξοικονομούν νερό και στη θέσπιση προστίμων για όσους καταναλωτές σπαταλούν νερό, μέσω της κλιμακωτής αύξησης των τιμολογίων, με τη δέσμευση ότι οι πόροι από τα πρόστιμα θα διατίθενται για τη συντήρηση του δικτύου και για την καινοτόμο έρευνα τρόπων εξοικονόμησης νερού.

10. Βοηθάμε στη διάδοση και προώθηση πράσινων επαγγελμάτων που έχουν σχέση με το νερό (π.χ. τεχνικοί εγκαταστάσεων συστημάτων εξοικονόμησης νερού, καθώς και προϊόντων που διαθέτουν ανάλογες προδιαγραφές).

11. Διοργανώνουμε εκστρατείες ενημέρωσης των πολιτών με διάφορα μέσα (έντυπα, εκδηλώσεις, αφιερώματα, κλπ) για την έγκαιρη και αποτελεσματική ευαισθητοποίησή τους στη μείωση της σπατάλης του νερού. Μεριμνούμε για την εφαρμογή εκπαιδευτικών προγραμμάτων τόσο για μαθητές, όσο και για επαγγελματίες, σχετικά με τους τρόπους που μπορεί ο καθένας να συνεισφέρει στην εξοικονόμηση του νερού.

12. Φροντίζουμε να ενημερώνουμε τους πολίτες και τους συνεργαζόμενους φορείς για την ιεράρχηση των μεθόδων διαχείρισης του νερού και τις προτεραιότητες της ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας επιδιώκοντας τη συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση και υλοποίηση των πολιτικών και των σχεδίων βιώσιμης διαχείρισης του νερού σε επίπεδο υδρολογικής λεκάνης.

Εθελοντική δέσμευση πολιτών
23/05/2008

Εθελοντική δέσμευση πολιτών για την εξοικονόμηση νερού στον οικιακό τομέαΕμείς οι πολίτες, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, του ΣΚΑΪ, της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, υπογράφουμε αυτή τη διακήρυξη εθελοντικής δέσμευσης για την εξοικονόμηση του νερού, αντιλαμβανόμενοι ότι στην εποχή των κλιματικών αλλαγών είναι αναγκαίο όλοι και όλες να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αντιστοιχούν, ώστε να αποτελέσουμε μέρος της λύσης - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αγνοούμε ή αδιαφορούμε για τις αλλαγές που χρειάζεται να γίνουν σε επίπεδο πολιτικών για το νερό.


Δεσμευόμαστε εθελοντικά, ότι στην καθημερινή μας ζωή, σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, θα προσπαθήσουμε να συμβάλλουμε στην εξοικονόμηση νερού και θα επιδιώξουμε να ευαισθητοποιήσουμε και άλλους πολίτες να συμμετάσχουν σε αυτή την προσπάθεια:- εφαρμόζοντας κάποιες ή τις περισσότερες από τις πρακτικές εξοικονόμησης που καταγράφονται στον δωδεκάλογο καλών πρακτικών,- ενθαρρύνοντας τις τοπικές αρχές και τις εταιρίες ύδρευσης να δώσουν προτεραιότητα και μεγαλύτερη έμφαση στην εξοικονόμηση νερού.


Στην επιλογή μας αυτή οδηγηθήκαμε μέσα από τη συνειδητοποίηση του γεγονότος, ότι χρειάζεται σήμερα να διαμορφώσουμε μια νέα σχέση με το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους με πρώτο το νερό, να υιοθετήσουμε μια νέα κουλτούρα που θα αντιμετωπίζει το νερό ως αγαθό σε ανεπάρκεια που πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες της ζωής μας και της ζωής των μελλοντικών γενεών, καθώς και τις ανάγκες των οικοσυστημάτων σήμερα, αλλά και στο μέλλον (νερό για τη ζωή, νερό για τη φύση, νερό για την κοινωνία).


Δώδεκα απλές λύσεις που μπορούμε να εφαρμόζουμε στο μπάνιο, στην κουζίνα και έξω από το σπίτι περιορίζοντας τη σπατάλη νερού, χωρίς να μειώσουμε την ποιότητα ζωής, την καθαριότητα και την υγιεινή μας:


1. Συγκεντρώνουμε το νερό που τρέχει από τη βρύση, μέχρι να μπορέσουμε να πετύχουμε την επιθυμητή θερμοκρασία για το ντους ή το πλύσιμο των πιάτων, σε έναν κουβά ή ένα ποτιστήρι, για να το χρησιμοποιήσουμε αργότερα στα φυτά ή στην τουαλέτα. Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε όταν πλένουμε φρούτα και λαχανικά ή με το τελευταίο νερό από το πλυντήριο, από το στράγγισμα των ρούχων.


2. Χρησιμοποιούμε μόνο όσο ακριβώς νερό χρειαζόμαστε πραγματικά στο ντους (που το προτιμάμε αντί του αφρόλουτρο στη μπανιέρα), κλείνουμε το νερό όταν σαπουνιζόμαστε και το ξανανοίγουμε για να ξεπλυθούμε. Δεν αφήνουμε το νερό να «τρέχει» άσκοπα όταν πλένουμε τα δόντια μας ή ξυριζόμαστε.


3. Ελέγχουμε τις σωληνώσεις μέσα ή έξω από το σπίτι και το καζανάκι για τυχόν διαρροές (π.χ. ρίχνοντας μια ταμπλέτα χρώματος στο καζανάκι, με την εμφάνιση ή μη χρώματος στη λεκάνη θα δούμε αν υπάρχει διαρροή, ελέγχοντας τον υδρομετρητή πριν κοιμηθούμε το βράδυ και μόλις ξυπνήσουμε το πρωί, ενώ δεν γίνεται κατανάλωση νερού, κά). Σε περίπτωση διαρροής επιδιορθώνουμε άμεσα τη βλάβη.


4. Αν πλένουμε τα πιάτα στο χέρι, μέσα στο νεροχύτη ή σε μια λεκάνη, φροντίζουμε να χρησιμοποιούμε με περίσκεψη τόσο το νερό, όσο και το απορρυπαντικό (τo οποίο επιδιώκουμε να είναι από φυσικά, βιοδιασπώμενα υλικά, για να μην προσθέτουμε ρυπαντικό φορτίο στα λύματα). Δεν αφήνουμε το νερό της βρύσης να τρέχει, όσο σαπουνίζουμε τα πιάτα και φροντίζουμε να τα ξεπλένουμε όλα μαζί. Αν χρησιμοποιούμε πλυντήριο πιάτων, το θέτουμε σε λειτουργία μόνο όταν γεμίσει και αφού προηγουμένως έχουμε καθαρίσει μερικώς τα πιάτα χωρίς να χρησιμοποιήσουμε πολύ νερό.


5. Δεν χρησιμοποιούμε την τουαλέτα ως σταχτοδοχείο ή κάδο απορριμμάτων και τραβάμε το καζανάκι μόνο όταν είναι απαραίτητο.


6. Αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε νερό για να ξεπαγώσουμε γρήγορα κατεψυγμένα τρόφιμα, γι’ αυτό προγραμματίζουμε να τα βγάλουμε από την κατάψυξη από το προηγούμενο βράδυ, ώστε να ξεπαγώσουν σιγά-σιγά. Για να έχουμε δροσερό νερό το καλοκαίρι δεν αφήνουμε τη βρύση να τρέχει, αλλά προσθέτουμε παγωμένο νερό από το ψυγείο στο νερό της βρύσης που έχουμε στο ποτήρι μας.


7. Όταν βάζουμε πλυντήριο ρούχων φροντίζουμε να είναι πάντα γεμάτο και επιλέγουμε το κατάλληλο πρόγραμμα πλυσίματος, για να καθαρίσουν τα ρούχα με τη μικρότερη δυνατή σπατάλη ενέργειας και νερού.


8. Χρησιμοποιούμε το λάστιχο μόνο όταν είναι εντελώς απαραίτητο. Αντί γι’ αυτό, μπορούμε να πλένουμε την βεράντα, την αυλή ή το πεζοδρόμιο χρησιμοποιώντας κουβά με νερό.


9. Αν πλένουμε το αυτοκίνητο σε πλυντήριο αυτοκινήτων επιλέγουμε αυτά που καθαρίζουν και ανακυκλώνουν το νερό. Αν το πλένουμε εμείς, αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε το λάστιχο και το πλένουμε με κουβά και σφουγγάρι. Δεν πλένουμε το αυτοκίνητο όταν βρισκόμαστε σε περιοχές που αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα με το νερό και έχουν διακοπές στην υδροδότηση.


10. Υιοθετούμε λύσεις που επιτρέπουν να έχουμε φυτά στον κήπο ή στο μπαλκόνι, χωρίς να σπαταλάμε το νερό, όπως για παράδειγμα:- Επιλέγουμε φυτά που να είναι λιγότερο απαιτητικά σε νερό - υπάρχουν πάρα πολλά και πολύ ωραία κατάλληλα για τη μεσογειακή ζώνη.- Αναζητούμε για ένα φυτό τις ποικιλίες που απαιτούν ελάχιστη ή καθόλου κατανάλωση νερού. Για παράδειγμα, αν τυχόν επιλέξουμε γκαζόν για τον κήπο μας (που συνήθως είναι πολύ απαιτητικό σε νερό και χημικά), μπορούμε να αναζητήσουμε είδη (όχι γενετικά τροποποιημένα) που να είναι λιγότερα απαιτητικά σε νερό.- Εφαρμόζουμε πρακτικές ποτίσματος που περιορίζουν την κατανάλωση νερού (πχ. ρυθμιζόμενο πότισμα με σταγόνες, πότισμα νωρίς το πρωί ή αφού δύσει ο ήλιος, όταν η εξάτμιση του νερού είναι μικρότερη). Ρυθμίζουμε τους ψεκαστήρες, ώστε να μην καταβρέχουν το δρόμο ή τα πεζοδρόμια.- Χρησιμοποιούμε κομμάτια φλοιών δέντρων, βρύα, ή χαλίκι για να καλύψουμε το γυμνό έδαφος γύρω από τα φυτά σε κήπους και γλάστρες, κάτι που περιορίζει την εξάτμιση.


11. Επανεξετάζουμε ορισμένες συνήθειές μας (πχ. οι ατομικές πισίνες) με κριτήριο αν μπορούν να είναι συμβατές με την εποχή της μείωσης των διαθέσιμων υδατικών πόρων ή τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή μας. Αν υπάρχει πισίνα, χρησιμοποιούμε τουλάχιστον κάλυμμα, για να αποτρέψουμε την εξάτμιση, όπως επιβάλλεται πλέον στην Κύπρο. Επιπλέον, με αυτό τον τρόπο διατηρούμε την πισίνα καθαρότερη και αποφεύγουμε τη χρήση χημικών για τον καθαρισμό της.


12. Στις κατοικίες, εφόσον είναι εφικτό από οικονομική ή τεχνική άποψη, υιοθετούμε τεχνικές λύσεις που μπορεί να διευκολύνουν την εξοικονόμηση του νερού, όπως:- καζανάκια με δυνατότητα επιλογής της ροής και της ποσότητας του νερού, ανάλογα με τις ανάγκες (καζανάκια διπλής ροής, καζανάκια μικρότερης χωρητικότητας νερού),- κεφαλές μπαταρίας ντους με ρυθμιζόμενη ή χαμηλή ροή,- βρύσες εξοικονόμησης νερού,- φροντίζουμε οι νέες ηλεκτρικές συσκευές (πλυντήριο ρούχων και πιάτων) που επιλέγουμε να είναι αποδοτικές από άποψη κατανάλωσης νερού (όπως αντίστοιχα προτιμούμε τις ενεργειακά αποδοτικές συσκευές),- πριν λάβουμε αποφάσεις για την εγκατάσταση των υδραυλικών μας, ιδιαίτερα σε νησιά και σε νέες κατοικίες, εξετάζουμε τη δυνατότητα εφαρμογής συστημάτων συλλογής και αξιοποίησης του νερού της βροχής και συστημάτων συλλογής, καθαρισμού και ανακύκλωσης των νερών από τον νιπτήρα και τον νεροχύτη (γκρίζα νερά), για χρήση όπου δεν απαιτείται καθαρό πόσιμο νερό.

21 Ιουνίου 2008

Γιατί Το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν θέλει Λύση στην αποχέτευση ;

  • Γιατί Το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν θέλει Λύση στην αποχέτευση και γιατί παλινωδεί ανάμεσα σε τοπικούς και υπερτοπικούς βιολογικούς ;
  • Το περιβαλλοντικό κόστος είναι τεράστιο κάθε ημέρα που μας φεύγει χωρίς ΠΡΑΞΕΙΣ και χωρίς θαρραλέες πολιτικές αποφάσεις.

Από το δημοσίευμα της εφημερίδας "ΝΕΟΛΟΓΟΣ" της 21ης Ιουνίου 2008 που ακολουθεί, δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει πως χωρίς πολιτική βούληση θα βλέπουμε και τα τρένα να περνούν αλλά και τα πρόστιμα της ευρωπαικής ένωσης όλο και πιο συχνά να μας μειώνουν ως μόνιμα απείθαρχους ως προς την εφαρμογή των στοιχειωδών που οφείλουμε να πράξουμε.

  • Οι Επιστημονικοί Σύλλογοι, οι Περιβαλλοντικοί Φορείς, οι Ενεργοί πολίτες δεν θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια. Οι διεκδικήσεις μας θα γίνουν μέσω θεσμοθετημένων ευρωπαικών οργάνων και θα είναι τεκμηριωμένες με επιστημονικά στοιχεία. Έπεται συνέχεια.

14 Ιουνίου 2008

Ο ΡΥΠΑΙΝΩΝ ΣΤΑ ΣΠΑΤΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ. ΘΑΡΡΑΛΕΑ ΟΜΟΦΩΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ.

Στο πλαίσιο των ευθυνών και της ευαισθησίας του Δήμου για το περιβάλλον, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Σπάτων με την υπ' αριθμ.38/2008 ΟΜΟΦΩΝΗ απόφασή του, που ισχύει από 2 Απριλίου 2008 αποφάσισε τα εξής:

Αναμόρφωσε ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ
Με σκοπό την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής της πόλης μας και την προστασία του περιβάλλοντος που έχει ως εξής·.
1. Απαγορεύεται να χύνονται ακάθαρτα νερά στους δρόμους (βόθροι, πλυντήρια).
Στους παραβάτες θα γίνεται έγγραφη προσωπική ειδοποίηση, με την οποία θα καλούνται να συμμορφωθούν με τον κανονισμό καθαριότητας. Εάν παρ' όλα αυτά εξακολουθούν την παραβίαση του κανονισμού θα τους επιβάλλεται πρόστιμο 100€ και εάν συνεχίσουν και πάλι την παράβαση, το πρόστιμο την δεύτερη φορά θα ανέρχεται στα 500 ευρώ και την τρίτη στα 1.000 ευρώ.
2. Καθαρισμός οικοπέδων εντός σχεδίου.
Πρέπει οι ιδιοκτήτες των αδόμητων οικοπέδων να καθαρίζουν τα ' οικόπεδά τους (έχει ξεκινήσει η καταγραφή των ακαθάριστων οικοπέδων και ο εντοπισμός των ιδιοκτητών). Εάν ο ιδιοκτήτης δεν καθαρίσει το οικόπεδο, θα αναλάβει να το καθαρίσει ο Δήμος χρεώνοντας τον ιδιοκτήτη με 300 €, εάν το οικόπεδο έχει μόνο χόρτα και εάν στο οικόπεδο υπάρχουν μπάζα ή άλλα αντικείμενα θα αποτιμάται η εργασία και θα υπάρχει ανάλογη χρέωση.
3. Καλλιέργεια αγροκτημάτων (χωράφια χέρσα ή χωράφια με ελιές)
Θα πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια να καλλιεργηθούν όλα τα αγροκτήματα που σήμερα είναι χέρσα και είναι ζώνες υψηλού κίνδυνου, αφού τα χόρτα σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνουν το ένα μέτρο ύψος.
Παρακαλούμε τους συντοπίτες μας να δείξουν την ευαισθησία τους στην προστασία του περιβάλλοντος και να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους.
4. Ανεξέλεγκτη ρίψη απορριμμάτων, μπαζών και λυμάτων.
Για ανεξέλεγκτη ρίψη μπαζών ή αντικειμένων με μικρού κυβισμού αυτοκίνητο ή τρακτέρ θα επιβάλλεται πρόστιμο 6.000 €.
Για ανεξέλεγκτη ρίψη μπαζών ή αντικειμένων με μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητο θα επιβάλλεται πρόστιμο 6.000 ευρώ.
Για παράνομη ρίψη λυμάτων θα επιβάλλεται πρόστιμο 10.000 €. Για παράνομη μεταφόρτωση λυμάτων θα επιβάλλεται πρόστιμο 10.000 €

ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ . Οδηγία περί περιβαλλοντικής ευθύνης. Ο ρυπαίνων πληρώνει.
τα πράγματα δυσκολεύουν για όσους βλάπτουν το περιβάλλον, είτε εσκεμμένα είτε από αμέλεια. Μέχρι τις 30 Απριλίου 2007, όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) όφειλαν να μεταφέρουν την οδηγία περί περιβαλλοντικής ευθύνης στο εθνικό τους δίκαιο. Έτσι, η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» θα αποτελέσει πραγματικότητα για όλους.
Η οδηγία αυτή, η οποία εγκρίθηκε τον Απρίλιο του 2004, καθορίζει το πλαίσιο της περιβαλλοντικής ευθύνης. Βασική της αρχή είναι ότι όποιος ρυπαίνει το περιβάλλον πρέπει να πληρώσει για τις ζημίες που προκαλεί. Με άλλα λόγια, πρέπει είτε να εμποδίσει είτε να αποκαταστήσει τις βλάβες στο περιβάλλον. Αν και πρόκειται για μια πρωτότυπη προσέγγιση, η αρχή αυτή διατυπώθηκε στη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας το 1987.
Η νέα νομοθεσία εισήχθη πολύ δυναμικά το 2000, όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε τη Λευκή Βίβλο με θέμα την περιβαλλοντική ευθύνη . Παρόλο που αναγνώριζε ότι σε ορισμένα κράτη μέλη ίσχυαν ήδη νόμοι σχετικά με την ευθύνη καθαρισμού μολυσμένων περιοχών, το έγγραφο αυτό σημείωνε ότι στην Ευρώπη δεν υφίστατο εναρμονισμένη προσέγγιση όσον αφορά την ευθύνη για τις βλάβες στη φύση. Έφτασε συνεπώς στο συμπέρασμα ότι η καλύτερη λύση θα ήταν η έγκριση μιας κοινοτικής οδηγίας-πλαισίου με βάση την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει».
Ο ρυπαίνων πράγματι θα αναγκαστεί να πληρώσει: αυτοί που προκαλούν περιβαλλοντικές ζημίες είναι οικονομικά υπεύθυνοι για την αποκατάστασή τους. Αν υπάρχει επικείμενη απειλή για περιβαλλοντική ζημία, όσοι είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση αυτή οφείλουν να λάβουν αποτρεπτικά μέτρα. Και στις δύο περιπτώσεις, η Ευρώπη θα απολαμβάνει υψηλότερη περιβαλλοντική προστασία.
Τι καλύπτεται;
Σε γενικές γραμμές, η οδηγία εφαρμόζεται σε τρεις κατηγορίες περιβαλλοντικής ζημίας:

  • ζημίες που προκαλούνται στο υδάτινο περιβάλλον το οποίο καλύπτεται από την κοινοτική νομοθεσία περί διαχείρισης υδάτων , ζημίες σε προστατευόμενα είδη και φυσικά ενδιαιτήματα , και μόλυνση της γης που έχει ως αποτέλεσμα σημαντικό κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία.

Για να προσδιοριστεί η ευθύνη, πρέπει να καταδειχθεί αιτιακή σχέση ανάμεσα στη ζημία και τη σχετική δραστηριότητα. Η οδηγία κάνει διάκριση μεταξύ συγκεκριμένων επαγγελματικών δραστηριοτήτων (Παράρτημα ΙΙΙ) και άλλων επαγγελματικών δραστηριοτήτων. Το πρώτο καθεστώς περιλαμβάνει ορισμένες επικίνδυνες ή δυνητικά επικίνδυνες δραστηριότητες, όπως τις βιομηχανικές ή τις μεγάλης κλίμακας γεωργικές εγκαταστάσεις, ή όσες δραστηριότητες περιλαμβάνουν επικίνδυνες ουσίες. Το δεύτερο είναι γενικότερο και αναφέρεται σε δραστηριότητες που δεν παρατίθενται στο Παράρτημα ΙΙΙ – αλλά μόνο όπου υπάρχει βλάβη ή επίκειται απειλή για βλάβη σε είδη ή φυσικά ενδιαιτήματα που προστατεύονται από την κοινοτική νομοθεσία. Στις εξαιρέσεις από αυτή την περιβαλλοντική ευθύνη περιλαμβάνονται οι ένοπλες συγκρούσεις και οι φυσικές καταστροφές. Η οδηγία επίσης αποφεύγει την περιττή επανάληψη της διεθνούς νομοθεσίας περί ευθύνης, όπως στους τομείς του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της πυρηνικής ενέργειας.
Φύλακες του περιβάλλοντος
Η ευθύνη για τη δίωξη όσων προκαλούν βλάβες στο περιβάλλον ανήκει στις αρχές που πρέπει να ορίσει κάθε κράτος μέλος. Οι αρχές αυτές μπορούν να υποχρεώσουν τους «φορείς εκμετάλλευσης» να λάβουν είτε αποτρεπτικά μέτρα είτε μέτρα αποκατάστασης, ανάλογα με την κατάσταση.

Αν οι ίδιες οι αρχές λάβουν αυτά τα μέτρα, έχουν δικαίωμα να ανακτήσουν το κόστος τους από τους φορείς εκμετάλλευσης.
Δεν υπάρχει οικονομικό όριο στο ποσό που οι υπεύθυνοι για τη ρύπανση θα κληθούν να πληρώσουν προς αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ζημίας. Παρόλο που η οδηγία δεν υποχρεώνει τους φορείς εκμετάλλευσης να ασφαλιστούν για την περίπτωση αφερεγγυότητας, είναι σίγουρα προτιμότερο να το κάνουν. «Ο ρυπαίνων πράγματι θα αναγκαστεί να πληρώσει: αυτοί που προκαλούν περιβαλλοντικές ζημίες είναι οικονομικά υπεύθυνοι για την αποκατάστασή τους.» Η οδηγία ζητά από τα κράτη μέλη να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη κατάλληλων χρηματοοκοινομικών εγγυήσεων στον τομέα αυτό. Αξίζει να σημειωθεί ότι η οδηγία εφαρμόζεται μόνο σε ζημίες που προκλήθηκαν μετά τις 20 Απριλίου του 2007.
Είναι ακόμη πολύ νωρίς για να προσδιοριστεί πόσο επιτυχημένη θα είναι αυτή η πρωτοποριακή νομοθεσία περί οικονομικής τιμωρίας όσων είναι υπεύθυνοι για περιβαλλοντικές ζημίες. Πράγματι, καθώς αυξάνεται η αποτρεπτική δράση, η μείωση του αριθμού των σημαντικών περιστατικών μπορεί να αποτελέσει αληθινό δείκτη επιτυχίας. Η Επιτροπή θα δώσει στη δημοσιότητα ενδιάμεση έκθεση με θέμα τη διαθεσιμότητα της ασφάλισης και θα ακολουθήσει πλήρης έκθεση σχετικά με την αποτελεσματικότητα της οδηγίας την άνοιξη του 2014. Στο μεταξύ, τα κράτη μέλη μπορούν να εγκρίνουν ή να διατηρήσουν εθνικές διατάξεις που προσφέρουν μεγαλύτερη προστασία στο περιβάλλον – σύμφωνα με τη συνθήκη ΕΕ και ένα ειδικό άρθρο της οδηγίας.

Ο ΡΥΠΑΙΝΩΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ. ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ:
Έως σήμερα είχε επικρατήσει η άποψη, ότι όποιος προκαλεί ζημιά στο Περιβάλλον «πληρώνει», όπως προβλέπει ο Ν. 1650/86. Δεν προσδιορίζεται όμως επακριβώς ο όρος «περιβαλλοντική ζημιά», ούτε η «επικείμενη απειλή» από τα έργα και τις δραστηριότητες του ανθρώπου, όπως επίσης οι περιβαλλοντικές ζημιές προερχόμενες από τον δημόσιο τομέα είχαν διαφορετική αντιμετώπιση από αυτές του ιδιωτικού τομέα, ενώ η ρύπανση του Περιβάλλοντος είναι η ίδια και από τους δύο τομείς.
Επίσης, η γραφειοκρατική διαδικασία από τη στιγμή βεβαίωσης της παράβασης από την αρμόδια υπηρεσία, που προβλέπεται από το νόμο (Γραφείο Περιβάλλοντος, Δ/νση Βιομηχανίας, Δ/νση Υγείας, κλπ) ή το Κλιμάκιο Ελέγχου Ποιότητας Περιβάλλοντος, μέχρι την είσπραξη του προστίμου, καθώς και οι παρεμβάσεις στελεχών της διοίκησης για ρουσφετολογικούς και ψηφοθηρικούς λόγους, καθιστούν τον σχετικό νόμο σχεδόν ανενεργό.
Συγκεκριμένα τα βήματα για την επιβολή διοικητικής κύρωσης και είσπραξης του προστίμου, ακολουθούν την εξής πορεία :
α) Αίτηση επώνυμη προς την αρμόδια υπηρεσία για την περιβαλλοντική ζημιά, με αναφορά τόπο και είδος ρύπανσης.
β) Χρέωση από τον προϊστάμενο σε αρμόδιο υπάλληλο ή υπαλλήλους για τη διαδικασία αυτοψίας και καταγραφή ζημιάς ή όχλησης.
γ) Συνεννόηση του υπαλλήλου με τον οδηγό της υπηρεσίας για την εξεύρεση ημερομηνίας για τη μετακίνησή του στον τόπο της περιβαλλοντικής παράβασης.
δ) Επίσκεψη στην ρυπαινόμενη περιοχή ή πηγή εκπομπής ρύπων και υποβάθμισης του Περιβάλλοντος.
ε) Λεπτομερής καταγραφή στην έκθεση αυτοψίας, της έντασης και της έκτασης της ζημιάς σε δύο αντίγραφα, που πρέπει να υπογράφονται επιτόπου από τον ελεγκτή και από ελεγχόμενο, με την παροχή ευχέρειας στον ελεγχόμενο να εκφράσει εντός 5 ημερών από την καταγραφή του συμβάντος, τις αντιρρήσεις του.
στ) Αιτιολογημένη εισήγηση του υπαλλήλου προς το Νομάρχη για την επιβολή προστίμου, ανάλογα με την ένταση και έκταση της περιβαλλοντικής ζημιάς.
ζ) Υπογραφή της εισήγησης επιβολής προστίμου από το Νομάρχη, η οποία είναι πλέον στην κρίση του και τη διακριτική του ευχέρεια να την τροποποιήσει, να απορρίψει, ή να την παραπέμψει στον Υπουργό, εφ’ όσον υπερβαίνει τις αρμοδιότητές του.
η) Διαβίβαση της έκθεσης αυτοψίας στην αδειοδοτούσα αρχή, εάν και κατά πόσο συμφωνεί με το πρόστιμο.
θ) Επιστροφή των εγγράφων (έκθεση αυτοψίας και εισήγησης προστίμου) στον χρεωμένο υπάλληλο που τις διεξήγαγε, από το Νομάρχη και την αδειοδοτούσα αρχή.
ι) Καταγραφή και διαβίβαση του προστίμου σε ειδικούς καταλόγους του δημοσίου ταμείου και κοινοποίηση του ποσού καταβολής προστίμου στον παραβάτη.
κ) Τα χρήματα που εισπράττονται από την επιβολή προστίμων για περιβαλλοντικές ζημιές (σύμφωνα με το νόμο περί είσπραξης δημοσίων εσόδων), αποδίδονται στους Ο.Τ.Α ή στο πράσινο (αποκατάσταση οικοτόπων) και γαλάζιο ταμείο (προστασία θαλάσσιας ρύπανσης), που έχει συσταθεί για αυτό το σκοπό από το ΥΠΕΧΩΔΕ.
Η χρονοβόρα αυτή διαδικασία επιβολής διοικητικών κυρώσεων, αφ΄ ενός δεν προστατεύει το Περιβάλλον, αφ΄ ετέρου προκαλεί απογοήτευση σε όσους συμμετέχουν στις αυτοψίες και εισηγούνται το πρόστιμο στο Νομάρχη ή τον Υπουργό, οι οποίοι με τη σειρά τους έχουν τη δυνατότητα να βεβαιώσουν ή να παραβλέψουν τις καταγγελίες, οδηγώντας τους πολίτες και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Β) Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ Ε.Ε. ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΩΝ:
Κάθε πολίτης ή περιβαλλοντικός σύλλογος έχει δικαίωμα να καταγγέλλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Περιβάλλοντος, περιπτώσεις ρύπανσης ή υποβάθμισης του περιβάλλοντος και αποτελούν παράβαση των Οδηγιών ή Κανονισμών, που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος. Τα Στάδια Ελέγχου από την Επιτροπή Ε.Ε. είναι το προκαταρτικό, το προδικαστικό και η παραπομπή στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Δ.Ε.Κ) και αναλυτικά έχουν ως εξής :
1. ΤΟ ΠΡΟΚΑΤΑΡΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ: Κατ’ αρχήν η επιτροπή σε πρώτο στάδιο αποστέλλει στο Κράτος- Μέλος μία Επιστολή Όχλησης ζητώντας όλες τις σχετικές πληροφορίες σχετικά με τα καταγγελλόμενα για την για την εκάστοτε υπόθεση εντός συγκεκριμένης προθεσμίας, η οποία αναφέρεται στην προαναφερόμενη επιστολή. Εάν οι αρχές του κράτους μέλους δεν απαντήσουν εντός της ταχθείσης προθεσμίας ή εάν η απάντησή τους δεν είναι πλήρης ή είναι μη ικανοποιητική, τότε η Επιτροπή προσφεύγει στην διαδικασία που προβλέπεται από το άρθρο 169 της Συνθήκης του Μάαστριχ, όπως θα δούμε παρακάτω.
2. ΤΟ ΠΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ

- ΑΡΘΡΟ 169 ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΟΥ Ε.Ε: Μετά την εκπνοή της προθεσμίας της προηγούμενης παραγράφου, η Επιτροπή αποστέλλει Προειδοποιητική Επιστολή στην οποία διατυπώνονται αναλυτικά η εκάστοτε παράβαση και καλεί εντός συγκεκριμένης προθεσμίας, η οποία αναφέρεται στην Επιστολή, τις αρχές του Κράτους-Μέλους να απαντήσουν στα καταγγελλόμενα, προσθέτοντας αναλυτικές πληροφορίες και στοιχεία. Η προθεσμία απάντησης των αρχών των Κρατών Μελών ενδέχεται μερικές φορές να παραταθεί για εύλογο χρονικό διάστημα.
Αιτιολογημένη Γνώμη. Η Επιτροπή εξετάζει τις παρατηρήσεις και τα στοιχεία που της περιήλθαν για τις καταγγελίες από τις αρχές του Κράτους-Μέλους στη πρώτη επιστολή και αν αυτά κριθούν ελλιπή ή μη ικανοποιητικά, ή ακόμα και στην περίπτωση που δεν έχει καθόλου απάντηση, αποστέλλει Αιτιολογημένη Γνώμη στο Κράτος Μέλος.
Στην Αιτιολογημένη Γνώμη εκτίθενται οι νομικοί και πραγματικοί λόγοι διαπίστωσης παράβασης και προτείνεται από την Επιτροπή Ε.Κ στην Κυβέρνηση του Κράτους-Μέλους, συγκεκριμένα μέτρα που πρέπει να λάβει προκειμένου να αρθεί η παράβαση. Τάσσει επίσης, συγκεκριμένη προθεσμία απάντησης στην Αιτιολογημένη Γνώμη.
Σε περίπτωση που οι Αρχές Κράτους-Μέλους δεν απαντήσουν εμπρόθεσμα με πλήρη στοιχεία κατά των αιτιάσεων της Επιτροπής ή τα στοιχεία κριθούν ελλιπή ή μη ικανοποιητικά, η Επιτροπή δύναται να παραπέμψει την εκάστοτε υπόθεση στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ).

3. ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ (ΔΕΚ):
ΓΡΑΠΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ: Εάν παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις η επιτροπή κρίνει, ότι το Κράτος-Μέλος δεν συμμορφώνεται ή απαντά κατά τρόπο πλημμελή ή κάνει κακή εφαρμογή των διατάξεων της Συνθήκης για συγκεκριμένες καταγγελίες ακολουθείται η παρακάτω διαδικασία.
Η Επιτροπή καταρτίζει προσφυγή βασιζόμενη στις αιτιάσεις που είχε προβάλλει στην Αιτιολογημένη Γνώμη που είχε προηγουμένως απευθύνει προς το Κράτος Μέλος, την οποία αποστέλλει στο ΔΕΚ.
Το Δικαστήριο διαβιβάζει την προσφυγή στο ενδιαφερόμενο Κράτος Μέλος και τάσσει προθεσμία ενός μηνός, προκειμένου το Κράτος Μέλος να απαντήσει στη προσφυγή με Υπόμνημα Αντίκρουσης.
Το ΔΕΚ αφού ολοκληρωθεί η Γραπτή Διαδικασία, ορίζει σε ρητή δικάσιμο προφορική διαδικασία ενώπιον του, κατά την οποία οι διάδικοι -Επιτροπή Ε.Κ. και Κράτος μέλος- αναπτύσσουν τις απόψεις του τους ενώπιον του Δικαστηρίου.
ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ: To Δικαστήριο κρίνει όλα τα νομικά και πραγματικά στοιχεία της κάθε υπόθεσης και αφού ακούσει την εισήγηση του Εισαγγελέα, εκδίδει την Απόφασή του. Σε περίπτωση έκδοσης Καταδικαστικής απόφασης το Κράτος μέλος οφείλει σε εύλογο χρονικό διάστημα να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ορθή εφαρμογή των Κοινοτικών διατάξεων που αφορούν στην εκάστοτε συγκεκριμένη καταγγελία, όπως προσδιορίζονται από την απόφαση του ΔΕΚ και να το κοινοποιήσει στην επιτροπή Ε.Κ.
Στις περιπτώσεις που οι Αρχές Κράτους-Μέλους δεν προβούν σε εκτέλεση της Απόφασης του ΔΕΚ μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα η Επιτροπή Ε.Κ, προσφεύγει για δεύτερη φορά στο Δικαστήριο κατά Κράτους-Μέλους βάσει του άρθρου 171 της Συνθήκης του Μάαστριχ για την τήρηση της απόφασης του ΔΕΚ.
Η δεύτερη παραπομπή ακολουθεί συνοπτικά διαδικασία που είναι ανάλογη της διαδικασίας της πρώτης παραπομπής (αρ. 169), δηλαδή, προειδοποιητική επιστολή, αιτιολογημένη γνώμη, με προσφυγή στο ΔΕΚ και έκδοση δεύτερης καταδικαστικής Απόφασης. Σ’ αυτή την περίπτωση το Δικαστήριο προβαίνει σε καταλογισμό σημαντικής οικονομικής επιβάρυνσης στο Κράτος-Μέλος που δεν συμμορφώθηκε, την οποία το τελευταίο οφείλει άμεσα να καταβάλλει.
Όπως προκύπτει από την προηγηθείσα ανάλυση, υπάρχουν βασικά δύο τρόποι επιβολής Διοικητικών κυρώσεων σε όποιον «ρυπαίνει», ο ένας απορρέει από το Ν. 1650/ 86 και αποτελεί εσωτερική διαδικασία του Ελληνικού Κράτους και είναι προφανές ότι «ο ρυπαίνων σπάνια πληρώνει για τους λόγους που προαναφέραμε», ενώ καταβάλλεται προσπάθεια κάθε καταγγελία να ικανοποιείται από το ΥΠΕΧΩΔΕ, ώστε οι πολίτες να μη καταφεύγουν στον δεύτερο τρόπο (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο), όπου η διαδικασία είναι μεν χρονοβόρα, αλλά καταλήγει σε βαριές χρηματικές ποινές (8.000.000 δρχ/ημέρα για τον Κουρουπητό).

Αλλά οποιοδήποτε πρόστιμο και εάν επιβληθεί, υπάρχουν επιπτώσεις στο περιβάλλον που είναι μη αναστρέψιμες, για το λόγο αυτό η αρχή της πρόληψης έχει μεγαλύτερη αξία από τις διοικητικές κυρώσεις.

13 Ιουνίου 2008

Τσουχτερή - Καλοκαιρινή Δημιουργική Απασχόληση για τους μαθητές της Παλλήνης.

Οι οργανώσεις Γονέων έγκαιρα διέγνωσαν την ανάγκη Οργάνωσης και λειτουργίας Καλοκαιρινής Δημιουργικής Απασχόλησης, για την κάλυψη των αναγκών των εργαζόμενων Γονέων και αρχικά οι Σύλλογοι Γονέων του 1ου & 2ου Δημοτικού & μετά όλοι οι Σύλλογοι με την καθοδήγηση της ΈΝΩΣΗΣ συνέβαλαν στην καθιέρωση του θεσμού αυτού στην Παλλήνη, με την στήριξη της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής.

Το 2007 ανέλαβε ο Δήμος Παλλήνης να οργανώσει και να λειτουργήσει την Δημιουργική Απασχόληση και την βάπτισε «creative summer camp». Η ΕΝΩΣΗ είχε συμβουλευτικό και μόνο ρόλο στο όλο εγχείρημα.

Τότε εμείς έγκαιρα είχαμε δηλώσει πως ο Δήμος Παλλήνης, από την επόμενη χρονιά, επιβάλλεται να εντάξει το πρόγραμμα αυτό στην Κοινωνική Πολιτική του και να καλύπτει εξ ολοκλήρου το κόστος συμμετοχής, για τους φορολογούμενους Δημότες του.

Φέτος, οι Οργανώσεις Γονέων (ΕΝΩΣΗ & ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΓΟΝΕΩΝ), που εκπροσωπούν όλους τους μαθητές της Παλλήνης, δεν κλήθηκαν να συμμετάσχουν στο επιτελικό όργανο σχεδιασμού των παραπάνω δραστηριοτήτων. Σεβόμαστε αυτήν την επιλογή, θα συνεχίσουμε όμως να διεκδικούμε αυτά που δικαιωματικά ανήκουν στους Δημότες-Γονείς αυτής της πόλης.

Η επιστολή μας στον Δήμαρχο 25-5-08 για να μας ενημερώσει σχετικά δεν απαντήθηκε ποτέ.

Το κόστος συμμετοχής του προγράμματος ανά εβδομάδα:

αυξήθηκε πέρσι 40% (από 25 το 2006 σε 35ευρώ το 2007, και φέτος 14% (από 35 το 2007 σε 40ευρώ το 2008), παρ΄ όλες τις δηλώσεις του Δημάρχου στο Δημοτικό Συμβόλαιο (4/6/08) πως το πρόγραμμα παραμένει το ίδιο με το 2007.

Πιο πάνω δηλαδή και από τις τελευταίες ανακοινώσεις περί πληθωρισμού (4,7%), Ιούνιος 2008. Αν σε αυτά προσθέσουμε και τις αυξήσεις που προηγήθηκαν σε όλα τα αθλητικά τμήματα που λειτούργησαν στον Αθλητικό Οργανισμό, την χρονιά που πέρασε η ποσοστιαία επιβάρυνση των Γονέων είναι υπερβολικά υψηλή, ίσως και 10 πλάσια του πληθωρισμού.

Παράλληλα άλλοι Δήμοι προσφέρουν προγράμματα Δημιουργικής Απασχόλησης ΔΩΡΕΑΝ, όπως οι Δήμοι: Ελληνικού, Νίκαιας, Θεσσαλονίκης, Καλαμαριάς ή έχουν συμβολικό κόστος όπως ο Δήμος Ν. Σμύρνης (50ευρώ για 1παιδί, 80 για 2 & 100 για 3 παιδιά για όλη την διάρκεια του προγράμματος των 5 εβδομάδων) και υποστηρίζουν ουσιαστικά παρόμοια προγράμματα, θεωρώντας πως δράσεις «κοινωνικής πολιτικής» δεν πρέπει να επιβαρύνουν τους φορολογούμενους Δημότες.

Στην εποχή του οξύτατου προβλήματος της ακρίβειας, περιμέναμε από την Δημοτική Αρχή να προχωρήσει στην Καλοκαιρινή Δημιουργική Απασχόληση παρέχοντας στους Δημότες της Παλλήνης μια Κοινωνική Παροχή, εντάσσοντάς την στην Κοινωνική πολιτική του Δήμου.

Ιστοσελίδες που μπορείτε να ενημερωθείτε για προγράμματα Δημιουργικής Απασχόλησης

που οργανώνουν άλλοι Δήμοι:

Δήμος Ελληνικού http://www.elliniko.gr/article.php?id=3553

Δήμος Καλαμαριάς www.kalamaria.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=356&Itemid=593

Δήμος Θεσσαλονίκης www.fatsimare.net/topic_news/p2_articleid/9841

Δήμος Νίκαιας www.piraeusnews.gr/content/view/746/349/lang,el/

Δήμος Ν. Σμύρνης www.neasmyrni.net.gr/portal/index.php?option=com_content&task=view&id=354&Itemid=142

ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Πρόεδρος: Ρεφούλιας Αντώνης, Αντιπρόεδρος: Κουνενάκη Ειρήνη, Γραμματέας: Κουφόπουλος Φώτης,

Ταμίας: Τριανταφύλλου Κώστας, Μέλη: Ρομπάκης Οδυσσέας, Ζιώγας Δημήτρης, Κοτρώνης Δημήτρης.

8 Ιουνίου 2008

Καταγγελία για αποσπάσεις εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στα γραφεία των διευθύνσεων Αττικής

Οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν στα Γραφεία Εκπαίδευσης υπολογίζονται γύρω στους 4.000, ενώ οι θέσεις αυτές θα μπορούσαν να καλυφθούν από διοικητικό προσωπικό.

Εώτηση του Nτίνου Βρεττού, Βουλευτή ΠΑΣΟΚ της Περιφέρεια Αττικής προς τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων.

5/6/2006

Το αιρετό μέλος του Ανώτατου Περιφερειακού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αττικής, κ. Δημοσθένης Μπαρούτας καταγγέλλει ότι δεν τηρήθηκε η σειρά προτεραιότητας στις αποσπάσεις των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης,στις διευθύνσεις των Γραφείων Εκπαίδευσης.

Έτσι είχαμε το φαινόμενο να μην αποσπασθούν εκπαιδευτικοί που κρίνονται απαραίτητοι για τη λειτουργία του Γραφείου ( εκκαθαριστές αποδοχών, υπεύθυνοι ολοήμερων ), εκπαιδευτικοί που η οργανική τους θέση είναι μακριά από τις οικογένειές τους, εκπαιδευτικοί που ζητούσαν απόσπαση για σοβαρούς λόγους υγείας, παραβιάζοντας έτσι αποφάσεις συλλογικών οργάνων και κανόνες δεοντολογίας.

Είναι γνωστό ότι τα κενά των εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, με βάση τις ετήσιες προσλήψεις των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, υπολογίζονται περίπου στις 10.000 σε όλη την χώρα. Οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν στα Γραφεία Εκπαίδευσης υπολογίζονται γύρω στους 4.000, ενώ οι θέσεις αυτές θα μπορούσαν να καλυφθούν από διοικητικό προσωπικό.

Αν όντως αληθεύουν οι καταγγελίες, επιστρέφουμε σε άλλες εποχές για την εκπαίδευση.

Ερωτάστε κύριε Υπουργέ

  • Ποιος είναι ο συνολικός αριθμός εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που αποσπάσθηκαν στα Γραφεία Εκπαίδευσης της Αττικής;
  • Ποιες είναι οι κενές θέσεις στα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Αττικής;
  • Με ποια κριτήρια έγιναν οι αποσπάσεις στα Γραφεία Εκπαίδευσης;
  • Γιατί δεν γίνονται προσλήψεις διοικητικού προσωπικού για τις θέσεις αυτές προκειμένου οι εκπαιδευτικοί να μείνουν στο σχολείο;


Ο ερωτών Βουλευτής

Ντίνος Βρεττός

3 Ιουνίου 2008

Οι Σύλλογοι και φορείς της Αν. Αττικής συνεργάστηκαν και αναζήτησαν λύσεις στα μεγάλα περιβαλλοντικά τους προβλήματα σε επιστ. ημερίδα στα Σπάτα

Ο Αναπτυξιακός & Επιστημονικός Σύνδεσμος Παλλήνης διοργάνωσε για τρίτη συνεχή χρονιά, επιστημονική ημερίδα, στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας για το περιβάλλον. Εφέτος είχαμε την συνεργασία και την υποστήριξη :
. του Δήμου Σπάτων (ευγενική προσφορά παραχώρησης του Πνευματικού Κέντρου Χρ. Μπέκας για τις ανάγκες της εκδήλωσης).
. του Πανελληνίου Συλλόγου Χημικών Μηχανικών,
. των Ομοσπονδιών Συλλόγων της Ν.Α.Α.Α
. της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Παλλήνης και Οργανώσεων Πολιτών της περιοχής μας
. των εκδοτών των Τοπικών Εφημερίδων της Αν. Αττικής
. των εναλλακτικών Δικτύων Ενημέρωσης της Αν. Αττικής


Το καινούργιο στοιχείο που προστέθηκε στη φετινή εκδήλωση ήταν οι αναρτήσεις posters. Στην είσοδο του Πνευματικού κέντρου (φουαγιέ), λειτούργησε έκθεση με ανάρτηση “posters” από τις δραστηριότητες των Συλλόγων, τοπικών εφημερίδων, εναλλακτικών δικτύων κ.λ.π., που ανέδειξε την συνεισφορά τους σε θέματα περιβάλλοντος της Αν. Αττικής.

Η Δημοσιογράφος Κα Βάλια Μιχαήλ, ο Πρόεδρος του Αναπτυξιακού & Επιστημονικού Συνδέσμου Παλλήνης κ. Θ. Σταματίου, ο τ. βουλευτής κ. Μαν. Γλέζος, ο εκπρόσωπος του εναλλακτικού δικτύου ενημέρωσης - Αν. Αττική - κ. Π. Στρουβέλης και η Κα Ειρ. Κουνενάκη, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Γονέων & Κηδεμόνων Παλλήνης. Χαιρετισμούς μας έστειλαν :

Ο Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος.

Αθήνα, 2 Ιουνίου 2008
κ. Πρόεδρε, Κυρίες και κύριοι,
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση που μου απευθύνατε να βρίσκομαι σήμερα κοντά σας στην εκδήλωση που οργανώνετε. Δυστυχώς ανειλημμένες υποχρεώσεις δεν μου επιτρέπουν να βρίσκομαι ανάμεσα σας.
Έστω και από απόσταση, όμως, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχές μου, για την ευόδωση των στόχων και των επιδιώξεων που συγκεντρώνει η σημερινή σας εκδήλωση.
Παράλληλα, θα ήθελα να σας συγχαρώ για την ιδιαίτερα σημαντική πρωτοβουλία που λάβατε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για το Περιβάλλον.
Τέτοιες πρωτοβουλίες στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα ενεργοποίησης των τοπικών κοινωνιών για την έγκαιρη λήψη μέτρων και αλλαγή συμπεριφοράς στην κατεύθυνση της ουσιαστικότερης περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης.
Έχετε αποδείξει ότι όπου υπάρχει θέληση υπάρχει και τρόπος.Σε αυτές σας τις προσπάθειες σας διαβεβαιώνω ότι θα συνεχίσω να παραμένω δίπλα σας. Εύχομαι κάθε επιτυχία στην εκδήλωσή σας.

Με εκτίμηση,

Άρης Σπηλιωτόπουλος
Ο Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Περιφέρειας Αττικής Ντίνος Βρεττός.

Προς την Οργανωτική ΕπιτροπήΤης Επιστημονικής Ημερίδας στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας για το Περιβάλλον - Σπάτα 2/6/2008

Σας συγχαίρω για την πρωτοβουλία σας να αναδείξετε για άλλη μια φορά , τα ζητήματα του περιβάλλοντος μέσα από την διοργάνωση της ημερίδας, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα για το περιβάλλον.
Ειλημμένες υποχρεώσεις, δεν θα μου επιτρέψουν να παραστώ στην σημερινή ημερίδα, αφού βρίσκομαι στο εξωτερικό σε κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία.
Στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και στο κοντινό μας περιβάλλον είναι σημαντικό να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες που μας αναλογούν, να αποδείξουμε έμπρακτα την ευαισθησία μας στα περιβαλλοντικά ζητήματα.
Η Ανατολική Αττική όπως και η Δυτική έχουν γίνει αποδέκτες, μεγάλων έργων με μια αναμενόμενη τεράστια επιβάρυνση για τους κατοίκους και για την περιοχή, χωρίς να έχει προηγηθεί ένα πλαίσιο χωροτακτικού σχεδιασμού, χωρίς να υπάρχει ένα πρόγραμμα βιώσιμης ανάπτυξης για την περιοχή.
Είναι σημαντικό να αγωνιστούμε για να διασφαλίσουμε ένα ανθρωποκεντρικό περιβάλλον, να διασφαλίσουμε μια ποιότητα ζωής για τις επόμενες γενιές.
Καλή επιτυχία στις εργασίες της ημερίδας σας.

Ντίνος Βρεττός
Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Περιφέρεια Αττικής
Ο Αντιδήμαρχος Σπάτων κ. Αθ. Μαργέτης
Ο τ. Βουλευτής κ. Εμμ. Γλέζος στον χαιρετισμό και τοποθέτησή του για την σημασία της παγκόσμιας ημέρας αφιερωμένης στο περιβάλλον, από το video που ακολουθεί.


Ο Αν. Πρόεδρος του Αναπτυξιακού και Επιστημονικού Συνδέσμου Παλλήνης κ. Οδ. Ρομπάκης

Σπάτα 2/6/08
ΑΓΑΠΗΤΟΙ, ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ
ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΩΝ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ,
1} ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΣΠΑΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΕΙ Ο ΧΩΡΟΣ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΗΜΕΡΑ,
2} ΤΟΥΣ ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΙΜΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ,
3} ΤΟΥΣ ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ (Βουλευτές, Νομάρχη ΝΑΑΑ, Δημάρχους, Προέδρους ΟΤΑ εκπροσώπους Πολιτικών Κομμάτων)στην περιοχή, αλλά κυρίως τους ευαισθητοποιημένους ΕΝΕΡΓΟΥΣ πολίτες που παρακολουθούν με ανησυχία την υποτιθέμενη Ανάπτυξη της περιοχής των Μεσογείων, ενός τόπου που με νοσταλγία θα θυμόμαστε σε λίγα πολύ λίγα χρόνια, όλοι μας.
Θέλω να θυμίσω πως οι φορείς κατ’ αρχήν και οι ενεργοί πολίτες λίγο πιο ύστερα, ήμασταν αυτοί που εδώ και χρόνια μιλάμε ανοικτά και δημόσια για θέματα που αφορούν τις κλιματικές αλλαγές και την μόλυνση των αερίων μαζών ( ειδικά στην περιοχή μας που υπάρχει το Αεροδρόμιο και η Αττική οδός) ,
Την μόλυνση του Υδροφόρου Ορίζοντα (σαν συνέπεια κύρια της έλλειψης αποχετευτικών δικτύων και συστήματος Βιολογικού καθαρισμού)
Την κατασπατάληση των Υδάτινων πόρων και την έλλειψη ενός εθνικού σχεδιασμού γι’ αυτούς,
Την έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού (ειδικά για την δεινοπαθούσα λεκάνη των Μεσογείων) που επιτρέπει την άναρχη εκτός σχεδίου δόμηση και την τσιμεντοποίηση παραδοσιακών χώρων πρασίνου.
Σήμερα αγαπητοί φίλοι, αντιμετωπίζουμε μία άνευ προηγουμένου περιβαντολογική επίθεση και ανατροπή του αποδεκτού τρόπου ανθρώπινης διαβίωσης, προς δόξα της κερδοσκοπικής ανάπτυξης και της καταπάτησης κάθε ελεύθερου χώρου.
Οι χώροι πρασίνου μειώνονται επικίνδυνα και τα δικαιώματα σε μια ανθρώπινη ζωή δική μας και των παιδιών μας κινδυνεύουν.
Οι νόμοι καταπατούνται και οι Κοινοτικές Οδηγίες αγνοούνται όπου υπάρχουν συμφέροντα, και στο τέλος έρχονται οι ποινές με μορφή προστίμων, επιβαρύνοντας το σύνολο, δηλαδή όλους εμάς. Τους γνωστούς αλλά όχι πλέον άγνωστους.
Τελειώνοντας μ’ αυτές τις δυσάρεστες διαπιστώσεις που όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε, θα ήθελα να παροτρύνω όλους τους παρευρισκόμενους, μετά από τις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις που θ’ ακολουθήσουν από τους καλεσμένους μας, να συστρατευθούν με όλες τους τις δυνάμεις για ν’ αλλάξει κάτι που θα βοηθούσε την πόλη, το νομό, τη χώρα και τέλος αυτόν τον πλανήτη κι’ όλους όσους είναι πάνω του, να συνεχίσουν την ζωή.
Καλή συνέχεια……….
Ο Γ. Γραμματέας κ. Κ. Ρίπης & ο Πρόεδρος του Αναπτυξιακού και Επιστημονικού Συνδέσμου Παλλήνης κ. Θ. Σταματίου.
Κλιματικές αλλαγές και καταστροφικά φαινόμενα στην Ελλάδα και τον κόσμο
Εισηγητής : - Ευθ. Λέκκας Καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Το video της εισήγησης του κ. Λέκκα.


Ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Χημικών Μηχανικών κ. Γ. Ηλιόπουλος στον χαιρετισμό του, στο video που ακολουθεί.


Ολοκληρωμένες εγκαταστάσεις διαχείρισης αστικών στερεών απορριμμάτων.

Εισηγητής : - Ηλίας Αβραμίκος. Δοπλ. Χημ. Μηχ/κός.Μελετητής Περιβάλλοντος. Εκπρόσωπος του Πανελληνίου Συλλόγου Χημικών Μηχανικών

Συστήματα Ολοκληρωμένης Διαχείρισης
Προγράμματα για περιορισμό της παραγωγής αποβλήτων
Προγράμματα διαλογής στην πηγή
Σταθμοί μεταφόρτωσης για αύξηση οικονομικής ανταποδοτικότητας
Μονάδες επεξεργασίας για τα σύμμεικτα απόβλητα
ΧΥΤΥ για τη διάθεση των υπολειμμάτων
Υφιστάμενη κατάσταση στην Ελλάδα
3 εργοστάσια επεξεργασίας αποβλήτων (Αττική, Καλαμάτα, Χανιά)
Πάνω από 2000 ανεξέλεγκτοι χώροι διάθεσης
44 υφιστάμενοι ΧΥΤΑ, 67 υπό κατασκευή
24 υφιστάμενοι ΣΜΑ, 39 υπό υλοποίηση
Ανακύκλωση συσκευασιών
-2007 είχαν συμβληθεί 370 δήμοι
Λοιπά Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης
Οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους (ΟΤΚΖ) - φορέας πανελλαδικής εμβέλειας ΕΔΟΕ Α.Ε. (Εναλλακτική Διαχείριση Οχημάτων Ελλάδος)
Μεταχειρισμένα Ελαστικά - σύστημα πανελλαδικής εμβέλειας ECO-ELASTICA
Απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ) - ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΣΥΣΚΕΥΩΝ Α.Ε.
Απόβλητα Λιπαντικών Ελαίων - σύστημα εθνικής εμβέλειας ΕΛ.ΤΕ.ΠΕ.
Συσσωρευτές και ηλεκτρικές στήλες (μπαταρίες) - 2 συστήματα: το ΣΥ.ΔΕ.ΣΥΣ. και το Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης Φορητών Ηλεκτρικών Στηλών και Συσσωρευτών (ΑΦΗΣ)
Αδρανή απόβλητα από κατασκευές, εκσκαφές και κατεδαφίσεις - Υπό έκδοση Π.Δ. για υλικά από Εκσκαφές, Κατασκευές και Κατεδαφίσεις, στα πλαίσια του οποίου είναι υπό αξιολόγηση 10 συστήματα
Διαχείριση αποβλήτων στην Ελλάδα
Τι αλλάζει?
Ν. 3536/2007, ΦΕΚ 42/Α'/23.2.2007 (σύσταση ισχυρών ΦοΔΣΑ που θα αναλάβουν τη διαχείριση των ΟΕΔΑ)
Αυστηρές προδιαγραφές στην κατασκευή ΧΥΤΥ και στον έλεγχο των υφιστάμενων
Εισαγωγή νέων τεχνολογιών επεξεργασίας για την επεξεργασία των αποβλήτων
Αλλαγή συστήματος κοστολόγησης παρεχόμενων υπηρεσιών
Εθνικοί Στόχοι – Ποσοτικοί
Βιοαποδομήσιμα Υλικά
Μέχρι την 16η Ιουλίου 2010 τα βιοαποδομήσιμα αστικά απόβλητα που προορίζονται για χώρους υγειονομικής ταφής πρέπει να μειωθούν κατά 25% της συνολικής (κατά βάρος) ποσότητας των βιοαποδομήσιμων αστικών αποβλήτων που είχαν παραχθεί το 1995 έτος
Μέχρι την 16η Ιουλίου 2013 κατά 50%
Μέχρι την 16η Ιουλίου 2020 κατά 65%
Διαχείριση στην Ε.Ε.

Συμπεράσματα
Μηχανική Βιολογική Επεξεργασία (MBT) για παραγωγή εδαφοβελτιωτικού (compost) και δευτερογενούς καυσίμου (RDF)
Πλεονεκτήματα:
•Σχετικά χαμηλό κόστος κεφαλαίου, εξαιρουμένης της αξίας κτήσης γης.
•Δυνατότητα ανάκτησης ανακυκλώσιμων υλικών (π.χ. πλαστικό, χαρτί, μέταλλα, RDF) μέσω της μηχανικής διαλογής του εισερχόμενου ρεύματος των ΑΣΑ.
•Σταθεροποίηση μέσω της βιολογικής επεξεργασίας του οργανικού κλάσματος των ΑΣΑ ώστε να μπορεί να διατεθεί προς ταφή, στα πλαίσια της συμβατότητας με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο.
Μειονεκτήματα:
•Παραγωγή εδαφοβελτιωτικού πολύ χαμηλής ποιότητας, με αποτέλεσμα την αδυναμία διάθεσής του. Η μοναδική πρακτικά δυνατότητα διάθεσης είναι ως υλικό επικάλυψης ΧΥΤΑ ή ΧΥΤΥ, με συνέπεια πρακτικά την αχρήστευση του εγχειρήματος.
•Απαιτείται μεγάλη έκταση, κυρίως για την ωρίμανση του εδαφοβελτιωτικού.
•Η ανάκτηση υλικών έχει περιορισμένη απόδοση, λόγω της διαλογής κλάσματος μη προεπεξεργασμένων απορριμμάτων (π.χ. πλαστικό και χαρτί που βρίσκονται στο κλάσμα των εισερχόμενων σύμμεικτων απορριμμάτων), δεδομένου ότι η απόδοση της μηχανικής διαλογής είναι αυξημένη κατά το διαχωρισμό ξηρών υλικών.
•Το παραγόμενο δευτερογενές καύσιμο (RDF) είναι ανομοιογενές και δεν έχει σταθερά ποιοτικά χαρακτηριστικά, καθιστώντας επισφαλή τη δυνατότητα προώθησής του στην αγορά.
2. Μηχανική Βιολογική Επεξεργασία με τη μέθοδο της βιολογικής ξήρανσης (SRF)
Πλεονεκτήματα:

•Ανάκτηση υλικών (μέταλλα) υψηλής εμπορευσιμότητας και ενέργειας (μέσω της παραγωγής δευτερογενούς καυσίμου).
•Παραγωγή δευτερογενούς καυσίμου υψηλής θερμογόνου δύναμης και καθαρότητας.
•Μεγιστοποίηση της απόδοσης του μηχανικού διαχωρισμού (ανάκτηση υλικών) λόγω του ότι η ξήρανση προηγείται της μηχανικής διαλογής.
•Ελαχιστοποίηση των αδρανών υπολειμμάτων προς ταφή
•Η μέθοδος δεν οδηγεί στην παραγωγή εδαφοβελτιωτικού από ΑΣΑ, το οποίο εμφανίζει προβλήματα διάθεσης λόγω των χαμηλών ποιοτικών χαρακτηριστικών του
Μειονεκτήματα:
•Ανάγκη για τεκμηρίωση της δυνατότητας διάθεσης των ανακτώμενων δευτερογενών καυσίμων σε ενεργειοβόρες βιομηχανίες
•Το ανακτώμενο δευτερογενές καύσιμο δε συνιστάται να διατεθεί (ως έσχατη λύση) σε ΧΥΤΑ ή ΧΥΤΥ, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε οργανικά υλικά.
3. Θερμική επεξεργασία ΑΣΑ – Καύση (Mass Burn Incineration)
Πλεονεκτήματα:
•Πλήθος από αντίστοιχες εγκαταστάσεις και εφαρμογές της μεθόδου στο εξωτερικό.
•Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (δυνατότητα και για ανάκτηση θερμικής ενέργειας για τηλεθέρμανση, υπό προϋποθέσεις).
•Μείωση των υπολειμμάτων προς ταφή σε <20%>

Μειονεκτήματα:
•Υψηλό κόστος κατασκευής και λειτουργίας. •Χαμηλή ενεργειακή απόδοση σε σχέση με την ενεργειακή αξιοποίηση των δευτερογενών καυσίμων, λόγω μικρότερης θερμογόνου δύναμης του εισερχόμενου ρεύματος •Απαιτεί μεγάλη εγκατάσταση καθαρισμού των αερίων εκπομπών Αυξημένο κόστος επεξεργασίας και διάθεσης των υπολειμμάτων (ιπτάμενη τέφρα και τέφρα πυθμένα). Ανάγκη για δημιουργία Χώρου Υγειονομικής Ταφής Επικίνδυνων Αποβλήτων (ΧΥΤΕΑ) για την απόθεση της ιπτάμενης τέφρας. •Αυξημένο ρίσκο αδειοδότησης της μονάδας, καθώς και πλήθος από αντιδράσεων κοινωνικών φορέων που αντιτίθενται στην καύση. •Περιορισμένη (αν όχι μηδενική) δυνατότητα ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης υλικών.
4. Αναερόβια Χώνευση (AD) για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και εδαφοβελτιωτικού και δευτερογενούς καυσίμου (RDF)
Πλεονεκτήματα:
•Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω του εκλυόμενου βιοαερίου από το οργανικό κλάσμα των απορριμμάτων. •Δυνατότητα ανάκτησης ανακυκλώσιμων υλικών (π.χ. πλαστικό, χαρτί, μέταλλα, RDF) μέσω της μηχανικής διαλογής του εισερχόμενου ρεύματος των ΑΣΑ. •Σταθεροποίηση του οργανικού κλάσματος των ΑΣΑ ώστε να μπορεί να διατεθεί προς ταφή, στα πλαίσια της συμβατότητας με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο.
Μειονεκτήματα:
•Παραγωγή εδαφοβελτιωτικού χαμηλής εμπορευσιμότητας, λόγω της χαμηλής ποιότητας του εισερχόμενου ρεύματος. •Υψηλό ρυπαντικό φορτίο στα υγρά απόβλητα της μονάδας. •Υψηλό κόστος λειτουργίας.
5. Θερμική επεξεργασία ΑΣΑ – Αεριοποίηση – Πυρόλυση
Πλεονεκτήματα:
•Χαμηλότερες εκπομπές σε σχέση με την καύση. •Ελπιδοφόρες μέθοδοι. •«Κοινωνικά αποδεκτές» μέθοδοι σε σχέση με την καύση.
Μειονεκτήματα:
•Οι περισσότερες εφαρμογές είναι σε πιλοτική ή επιδεικτική κλίμακα. •Αυξημένο ρίσκο αδειοδότησης της μονάδας, καθώς και πλήθος από αντιδράσεων κοινωνικών φορέων που αντιτίθενται στις θερμικές τεχνολογίες επεξεργασίας.
Τι προβλέπει το ΠΕΣΔΑ Αττικής
Δ.Ε. , 1η Δ.Ε. αποτελείται από το σύνολο της Περιφέρειας Αττικής, πλην των νήσων Κυθήρων και Αντικυθήρων, 2η Δ.Ε. αποτελείται από τα νησιά Κύθηρα και Αντικύθηρα
1η Διαχειριστική Ενότητα Αττικής
Η ΟΕΔΑ Δυτικής Αττικής περιλαμβάνει τα ακόλουθα: •Τον υφιστάμενο Χ.Υ.Τ.Α. Άνω Λιοσίων •Το νέο Χ.Υ.Τ.Α. στη θέση «Σκαλιστήρι», του Δήμου Φυλής, •Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) Δυτικής Αττικής . •1η Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας Σύμμεικτων Α.Σ.Α. Πρόκειται για το υφιστάμενο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης - Κομποστοποίησης.
2η Κεντρική Μονάδα Επεξεργασία Σύμμεικτων Α.Σ.Α.
•Μονάδα Κομποστοποίησης προδιαλεγμένων οργανικών Υλικών ή/και «πράσινων» αποβλήτων.
Η ΟΕΔΑ ΒΑ Αττικής περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
•Χ.Υ.Τ.Α: Έχει ήδη αδειοδοτηθεί η κατασκευή του Χ.Υ.Τ.Α. στη θέση «Μαύρο Βουνό», Γραμματικού, και έχει ήδη χρηματοδοτηθεί η Α' Φάση κατασκευής του από το Ταμείο Συνοχής •1 ΚΔΑΥ: Ο ακριβής αριθμός των ΚΔΑΥ θα καθοριστεί από το σχετικό ΣΕΔΑ •Μονάδα Κομποστοποίησης προδιαλεγμένων οργανικών Υλικών η/και «πράσινων» αποβλήτων •Κεντρική Μονάδα επεξεργασίας σύμμεικτων Α.Σ.Α.
Η ΟΕΔΑ ΝΑ Αττικής περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
•Χ.Υ.Τ.Α: Έχει ήδη αδειοδοτηθεί η κατασκευή του Χ.Υ.Τ.Α. στη θέση «Βραγόνι», Κερατέας, και έχει ήδη χρηματοδοτηθεί η Α' Φάση κατασκευής του από το Ταμείο Συνοχής •1 ΚΔΑΥ •Μονάδα Κομποστοποίησης προδιαλεγμένων οργανικών Υλικών ή/και «πράσινων» αποβλήτων. •Κεντρική Μονάδα επεξεργασίας σύμμεικτων Α.Σ.Α.

Η σωστή εφαρμογή των Κοινοτικών Οδηγιών σε σχέση με το περιβάλλον και οι κατά παράδοση απείθαρχες χώρες.
Εισηγητής : - Δρ. Νίκος Γιαννής - ΜΚΟ Ευρωπαϊκή Έκφραση - Πρόεδρος του Συλλόγου Ν. Βουτζά.

Τά συμπεράσματα από το video της εισήγησης του κ. Γιαννή.

Η παρουσίαση της εισήγησης του κ. Ν. Γιαννή

Κοινωνική μέριμνα για το περιβάλλον
Έρευνα σε 26 χώρες (Γερμανία, Καναδάς, Ρωσία, Μπαγκλαντές κ.λπ.: 1993 και 2000
Αυξημένο ποσοστό πολιτών πλουσιότερων χωρών προτιμούν περιβαλλοντική προστασία από οικονομική μεγέθυνση
Αύξηση πλούτου => ζήτηση για ποιοτικότερο περιβάλλον, δυνατότητα διάθεσης πόρων για προστασία
Ανεπτυγμένες χώρες => περιβαλλοντική μέριμνα λόγω (πολιτιστικής) αλλαγής αξιών
Ισχυρό το παγκόσμιο ενδιαφέρον για την περιβαλλοντική προστασία
Διεθνείς περιβαλλοντικές συμβάσεις
Μη κυβερνητικές οργανώσεις
Δραστηριοποίηση εθνικών διοικήσεων
Μεταρρυθμιστική Συνθήκη ΕΕ
Αύξηση ευρωπαϊκής νομοθεσίας
Σημαντικές ευρωπαϊκές πολιτικές, π.χ. 20-20-20
Πράσινη πολιτική και πράσινος καταναλωτισμός
Ελλάδα, «ανεπτυγμένη» χώρα
22η θέση στην παγκόσμια κατάταξη ΑΕΠ
15η θέση ( ΑΕΠ 2003) στην Ε.Ε. των 27
Παρ’ όλα αυτά έλλειμμα περιβαλλοντικής πολιτικής δυσανάλογα προς την οικονομική ανάπτυξη
Αναμενόμενη υψηλού επιπέδου μέριμνα της ελληνικής κοινωνίας για το περιβάλλον
Λόγω της γενικευμένης ευαισθησίας και πυρκαγιών 2007
Λόγω της πολλαπλής πίεσης από Ε.Ε.
Λόγω της οικονομικής αξίας του περιβάλλοντος σε μια κατ’ εξοχήν τουριστική χώρα
Αντιφάσεις
Λόγω της γενικευμένης ευαισθησίας και πυρκαγιών 2007
Λόγω της πολλαπλής πίεσης από Ε.Ε.
Λόγω της οικονομικής αξίας του περιβάλλοντος σε μια κατ’ εξοχήν τουριστική χώρα
εξηγήσεις για την ελληνική περιβαλλοντική υστέρηση
Η καλή κατάσταση του ελληνικού περιβάλλοντος;
Η προσωρινή (;) συγκυρία του έντονου καταναλωτισμού της τελευταίας 30ετίας
Διαφορά κουλτούρας με τις άλλες ανεπτυγμένες χώρες

Συναφείς όψεις της ελληνικής υστέρησης
Υψηλά ποσοστά:
Καπνιστών
Παχύσαρκων
Τροχαίων ατυχημάτων και θυμάτων
Τηλεθέασης
Ιδιοκτησίας ακινήτων
Τοκετών με καισαρική
Ωρών μελέτης εφήβων
Πνιγμών
Στρατιωτικών δαπανών
Αντιαμερικανισμού
Αίτιο – αιτιατό
Δυσανάλογα υψηλές επενδύσεις στον ιδιωτικό χώρο σε σχέση με τον δημόσιο
Περιορισμένη εφαρμογή του νόμου, ιδιαίτερα σε τοπικό επίπεδο
Επιπόλαια κινδυνολογία και ρηχός περιβαλλοντισμός των e-ΜΜΕ
Καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έθεσε ως προτεραιότητα μια προωθημένη περιβαλλοντική πολιτική, περιβαλλοντική ένδεια των κομματικών προγραμμάτων
Μόνη θετική επίδοση
Ποιότητα νερού σε ακτές κολύμβησης
Άλλα αρνητικά χαρακτηριστικά
Κακοποίηση τοπίου
Αστικός θόρυβος
Παρουσία σκουπιδιών παντού
Δυνατότητες να πας με τα πόδια στη δουλειά, στο σχολείο και στη διασκέδαση
Αστικό πράσινο
Οχλήσεις σε τουριστικές περιοχές
Παθητικό κάπνισμα
Γενικά ελληνικά προβλήματα
Έλλειψη σχεδιασμού
Προβληματική δημ. διοίκηση (έλλειψη κατάρτισης ειδικώς σε τοπικό επίπεδο, ισχύς συμβούλων Υπουργών)
Έλλειψη αυτόνομης περιβαλλοντικής πολιτικής
Έλλειψη ενημέρωσης-ευαισθητοποίησης, προκαταλήψεις
Πολλοί συντρέχοντες υπεύθυνοι σε πολλά θέματα
Ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό κεκτημένο
50 από τις 200 περιπτώσεις μη εναρμόνισης και κακής εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου στην Ελλάδα το 2007 είναι υποθέσεις περιβάλλοντος
Μεγάλος αριθμός νομοθετικών πράξεων
Μεγάλος αριθμός Οδηγιών (και όχι Κανονισμών), που απαιτούν δηλαδή μέτρα ενσωμάτωσης
Τεχνικός χαρακτήρας νομοθεσίας, άρα καταρτισμένο προσωπικό
Νομοθεσία με μεγάλο αριθμό διαδικασιών και υποχρεώσεων
Η συμμόρφωση απαιτεί υλικοτεχνικές υποδομές (π.χ. αστικά λύματα, απόβλητα, ενέργεια)
Συμπέρασμα
Καθυστέρηση ενσωμάτωσης που οδηγεί μαθηματικά σε προβληματική εφαρμογή (π.χ. Οδηγία πλαίσιο για το νερό)
Έλλειψη κατάλληλου σχεδιασμού άρα αποσπασματικότητα (τρέχουμε και δεν φτάνουμε)
Με αποτέλεσμα καθυστέρηση δημιουργίας υποδομών
Όχι πλήρη χρήση διαθέσιμων χρηματοδοτήσεων ΕΕ
Καθυστέρηση υλοποίησης αποφάσεων, άρα υστέρηση

Τι έχουμε μπροστά μας
Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, 20 – 20 - 20
Βιοκλιματικά κτήρια, θερμομονώσεις, ηχομονώσεις
Ανακύκλωση απορριμμάτων με διαλογή στην πηγή
Βιολογικοί καθαρισμοί λυμάτων
Οργανική γεωργία (συμβολή και της βιοτεχνολογίας)
Τεχνολογίες αφαλάτωσης, εξοικονόμησης νερού
Σύγχρονα μέσα μαζικής μεταφοράς
Παρακολούθηση του περιβάλλοντος (δορυφορικές φωτογραφίες κ.λπ.)
Εφαρμογή κατάλληλων οικονομικών εργαλείων

Η κοινωνία πολιτών μπροστά στην περιβαλλοντική υστέρηση
Καλλιέργεια ατομικής ευθύνης
Εξοβελισμός της λογικής του μηδενικού αθροίσματος
Κάνε κάτι ο ίδιος και μην περιμένεις τα πάντα από το κράτος
Πίεσε τους εκλεγμένους μέχρι να «πρασινίσουν»
Μια ευρωπαϊκή ελπίδα: νέο Βραβείο Πράσινης Πρωτεύουσας της Ευρώπης
Πόλεις άνω των 200.000 κατοίκων
Κριτική Επιτροπή για επιλογή 2010 και 2011
10 Κριτήρια: ατμόσφαιρα, μεταφορές, απόβλητα, ύδατα, άέρια θερμοκηπίου κ.λπ.

Ιστορικό περιβάλλον και ανάπτυξη. Αναστήλωση παραδοσιακών βιοτεχνικών κτηρίων. Εργοστάσιο Καμπά

Εισηγητής : - Δρ. Ν. Αλευράς Πολ/κός Μηχ/κός ΕΟΤ – Αναστήλωση Παραδοσιακών κτηρίων.

Το video από τη παρουσίαση του κ. Αλευρά.

Σύντομο ΙΣΤΟΡΙΚΟ… οδοιπορικό.
του Dr. Νίκου Γ. Αλευρά
[1] Πολ. Μηχανικού - Δομοστατικού.
[1] Υπάλληλος του ΕΟΤ, τ. Επισκέπτης Καθ. του "Technical University of Civil Engineering" και του "Architecture and Urban Planning University - I.Mincu" του Βουκουρεστίου Ρουμανίας, μέλος και ειδικός πραγματογνώμων του ΤΕΕ, μέλος του ΣΠΜΕ και του ελληνικού τμήματος του ICOMOS.
Αντί Προλόγου.

Σκοπός της παρούσας «τεχνικής ενημέρωσης» είναι να καταδείξει ότι όλες οι… ας τις πούμε “αρχαιότητες”, είναι ζωντανό κομμάτι της σύγχρονης ζωής μας και ότι σηματοδοτούν και καθορίζουν το ουσιαστικό περιεχόμενο του περιβάλλοντος που μέσα του αναπνέουμε, συμβάλλοντας στην ποιότητα της



Σηματοδοτούν ακόμη, αυτό που πολλοί “άσπονδοι φίλοι” προσπαθούν να μας κάνουν να μην ασχολούμεθα και να λησμονήσουμε:

Την Ιστορική μας Μνήμη.

Χάνοντάς την, χάνουμε την πνευματική μας και την πολιτιστική μας ταυτότητα.

Χάνοντάς την, χάνουμε αυτό που λέμε «Ιστορία μας», αυτό που λέγεται «μέλλον μας».

Πρέπει να επιτραπεί κάτι τέτοιο να γίνει από εμάς τους ίδιους; Ας μη λησμονούμε πως αυτό που σήμερα λέμε «Ελλάδα», το «δανειζόμαστε» αιώνες τώρα από τα ίδια τα … εγγόνια μας.

Το μέλλον της ανθρωπότητας και του σύγχρονου πολιτισμού πηγάζει από τούτη την «Ιστορία» και από «…τούτα εδώ τα μάρμαρα».

Το δικό μας μέλλον από πού;

Θα μπορούσα να αρχίσω αυτήν την τεχνική έκθεση, απαριθμώντας πάμπολλα και, επίσης, ν’ ασχοληθώ λεπτομερώς με θέματα, που όλοι εμείς τα συζητάμε με τόση ευκολία και με τόση ευφράδεια όταν ερχόμαστε, όταν φεύγουμε και όταν ξαναρχόμαστε, σε τέτοιου είδους συναντήσεις, χωρίς ουσιαστικά αποτέλεσμα.

Όμως προτείνω, να… «μιλήσουμε» απλά, χωρίς ηχητικά “εφέ”, για αυτά τα καυτά θέματα που αφορούν όλη την χώρα, από την Μακεδονία και την Θράκη μας, την Αθήνα μας, τα τόσο φημισμένα μας νησιά του Αιγαίου, την Ρούμελη μας μέχρι και την Κρήτη μας, κλπ, κλπ.

Τώρα νομίζω, έφτασε η ώρα που, η πολιτεία, μετά την ένταξη μας στην Ο.Ν.Ε., υποχρεούται να διαθέσει μερίδιο από τα διατιθέμενα κονδύλια της ΕE, για την περιβαλλοντική – πολιτιστική – οικονομική κ.λ.π., ανάπτυξη του κάθε Νομού.

Ένας από τους τομείς, που επιβάλλεται να προσέξουμε ιδιαιτέρως και πρωταρχικώς είναι ο τομέας ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, γιατί είναι γνωστή πια σήμερα η τεράστια σημασία, που έχει στην καθημερινή ζωή μας, η προστασία του.

Δεν γνωρίζω όμως πόσοι από εμάς – έχουν επίγνωση – ότι το περιβάλλον δεν είναι μόνον το φυσικό, δηλαδή τα λουλουδάκια και η ανοιξιάτικη ποικίλη βλάστηση και πανίδα ή, η πολύχρωμη κρυστάλλινη θάλασσα με τα ψάρια και τα θαλασσοπούλια, αλλά περιβάλλον εξ ίσου είναι το Τεχνητό, το Κοινωνικό και τέλος το, τόσο ξεχασμένο στην Ελλάδα, ΙΣΤΟΡΙΚΟ Περιβάλλον.

Πριν, αναπτύξουμε τα θέματα του Ιστορικού Περιβάλλοντος, που μέρος απ’ αυτό είναι αντικείμενο της επαγγελματικής μου απασχόλησης, νοιώθω την υποχρέωση να σας εξηγήσω συνοπτικά και ξεχωριστά σε τι αναφέρεται ο καθένας από τους τομείς του περιβάλλοντος και να τονίσω ότι είναι μεταξύ τους αλληλένδετοι σε μεγάλο βαθμό.

Α. Το Φυσικό Περιβάλλον συνιστούν :

ο αέρας

το νερό

χλωρίδα και πανίδα

έδαφος και γενικά η μορφή.

Δηλαδή η μορφή εκείνη του τοπίου, που προσδιορίζεται από την κλίμακα, τη σχετική θέση και τα μορφολογικά χαρακτηριστικά των στοιχείων, που το συνθέτουν.

Εδώ χρειάζεται να τονίσουμε ότι, η μορφή, σαν έννοια, είναι γενικευμένη και μπορεί να περιγράφεται ένα μικρό τοπίο ή ολόκληρη χώρα.

Β. Στο Τεχνητό Περιβάλλον. (μικρής και μεγάλης κλίμακας επιπτώσεων) υπάγονται :

η πόλη

ο οικισμός

οι μεμονωμένες κατασκευές και τεχνικά έργα και

τα υπερτοπικά τεχνικά έργα, μεταφοράς ενέργειας και

το σύνολο των υδραυλικών έργων.

Γ. Το Κοινωνικό Περιβάλλον συνιστούν :

ο άνθρωπος, δηλαδή, η Υγεία και ο Πολιτισμός

οι σχέσεις επικοινωνίας, οι κοινωνικές δραστηριότητες, η χωροταξική Οργάνωση,

η οικονομία, κ.λ.π.

Και, πριν περάσουμε στο Ιστορικό Περιβάλλον, θα παρακαλούσα να σημειώσετε τα εξής, που αφορούν ειδικά στο κοινωνικό περιβάλλον του τόπου μας: απ’ ότι γνωρίζω, ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι, την Αρχαιότητα υπήρχε χωροταξική και πολιτική οργάνωση και είναι παράδειγμα προς μίμηση ο τρόπος που δημιουργήθηκε και διατηρήθηκε μέχρι σήμερα.

Έτοιμος είναι λοιπόν ο δρόμος, που με λίγη συλλογική και συντονισμένη προσπάθεια θα μπορέσουμε ν’ ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της Ε.E. προς όφελος τις χώρας.

Θα πρέπει ακόμη να τονίσουμε ότι δυστυχώς, κατά την γνώμη μου, σύντομα, οι οικονομικές δραστηριότητες, τείνουν να εξαφανίσουν εν μέρει το ιστορικό περιβάλλον.

Δ. Το Ιστορικό Περιβάλλον συνιστούν :

η ιστορία των Γεωγραφικών τόπων

η ιστορία αστικών τμημάτων ή κατασκευών

η ιστορία των δραστηριοτήτων.

Διαπιστώνουμε, λοιπόν, ότι, το ιστορικό περιβάλλον και ειδικά η ιστορία των αστικών τμημάτων ή κατασκευών δηλαδή, τα απομείνοντα αρχαία, βυζαντινά, ενετικά και νεοκλασικά κτίρια της στερεάς και των νησιών, όπως ναοί, κατοικίες, κτίρια παραδοσιακών δραστηριοτήτων (ελαιοτριβεία – μύλοι κ.λ.π.), χάνονται συνεχώς, ενώ αποτελούν κρίκους βασικά δείγματα της συνέχειας του πολιτισμού μας, γιατί αυτά είναι που αποδεικνύουν, μεταξύ των άλλων την εδαφική σας κυριαρχία και αυτά διατηρούν την μνήμη ζωντανή και μας κάνουν να καυχιόμαστε.

Άλλοι λαοί, που σήμερα ευημερούν, αναζητούν πολιτιστική ταυτότητα, που τους είναι αναγκαία για να στηρίξουν τα κράτη τους και τον ίδιο τους τον εαυτό.

Υπάρχουν, δυστυχώς λίγα, παραδείγματα, που το μεράκι, η γνώση και γιατί όχι η φαντασία μερικών ανθρώπων, σώσανε ή τουλάχιστον προσπαθήσανε να σώσουν τέτοια μνημεία όπως π.χ. εκείνο το καμπαναριό στα ΣΑΡΛΑΤΑ της Κεφαλονιάς, που η πολιτεία και οι υπεύθυνοι, θα το άφηναν να καταρρεύσει, αν δεν υπήρχαν, ο μερακλής κληροδότης (φωτογράφος – ιστορικός ερευνητής) και κάποιοι άλλοι Κεφαλονίτες, που πονάγανε ή πονάνε τον τόπο τους, ή στην Λέσβο, στην περιφέρεια της Μυτιλήνης, όπου μια χούφτα κατοίκων εναντιώθηκαν στην αδιαφορία των αρχών, και άρχισαν την αποκατάσταση των “Ταξιαρχών ”, βυζαντινό εκκλησάκι που η “ανάπτυξη του τόπου” κόντευε να το γκρεμίσει, με κίνδυνο να παραβούν τον νόμο.

Χάνονται λοιπόν οι κρίκοι της ιστορικής παράδοσης και η εξαφάνισή τους, δεν αφορά μόνο την εξαφάνιση των παραδοσιακών οικισμών του Φισκάρδο, της Χίου ή του Πηλίου, αλλά αφορά και την εξαφάνιση της χώρας μας, με αποτέλεσμα να χαθούμε στο τέλος κι εμείς.

Και ας μην ξεχνάμε ότι πολλοί το επιθυμούν !

Ένα άλλο ανατριχιαστικό παράδειγμα για μένα είναι κι’ εκείνο το μνήμα, μνημείο γλυπτικής, που βρίσκετε στο Α’ κοιμητήριο Αθηνών και είναι έργο, που φιλοτέχνησε ο γλύπτης, ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΟΝΑΝΟΣ, σαν δείγμα ευγνωμοσύνης, στη μνήμη του Κεφαλονίτη ΠΑΝΑΓΗ ΧΑΡΟΚΟΠΟΥ, ο οποίος σαν ευεργέτης του έθνους, μεταξύ άλλων, χορηγούσε θα λέγαμε σήμερα, και τις εργασίες ανέγερσης το 1893 της ελληνικής εκκλησίας του Βουκουρεστίου, μνημείο νεοκλασικού ρυθμού, που το κράτος μας παραλίγο να το ξεχάσει, ενώ οι ρουμανικές αρχές, αναγνωρίζοντας τον μνημειακό του χαρακτήρα, δεν μπορούν να το συντηρήσουν διότι απλούστατα… ανήκει στην Ελλάδα. Αυτό το γλυπτό του Α’ κοιμητήριο Αθηνών, είναι ξεχασμένο από την πολιτεία, η οποία το κήρυξε μεν, στα χαρτιά μνημείο, αλλά στην ουσία πεθαίνει, όχι τόσο λόγο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης αλλά, απ’ όσα γνωρίζω, για τα γνωστά τυπικά, δηλαδή λόγω της γραφειοκρατίας και αδιαφορίας των υπευθύνων που αργούν να εκτελεστούν τις εργασίες συντηρήσεις του.

Από το 1980 έχουν καταγραφεί τα επιλεγμένα γλυπτά μνημεία του Α’ κοιμητηρίου Αθηνών, περίπου 400 έργα σπουδαίων ελλήνων καλλιτεχνών της νεοκλασικής περιόδου και οι συναρμόδιες Υπηρεσίες (ΥΠΠΟ - ΤΑΠ και Δήμος) δεν κατάφεραν ακόμη μέχρι σήμερα να εκδώσουν τις σχετικές διοικητικές πράξεις για την συντήρησή τους παρά μόνο σποραδικά. Ακόμη τα “φιρμάνια” δεν έφτασαν…!

Εξαφανίζονται σιγά, σιγά, μνημεία της νεοκλασικής γλυπτικής σαν κι’ αυτό, στο όνομα της αδιαφορίας των πολλών, γιατί δεν μπορούν οι λίγοι, εκείνοι, που είναι ζωντανές φλόγες, που νοιάζονται, που αγαπούν και που σέβονται όλα αυτά, να προσφέρουν τις γνώσεις τους, επειδή δεν μπορούν να καλυφθούν τυπικά. Πως, όμως, μπορούν ν’ αναβιώσουν όλες αυτές οι μνήμες

Η δημιουργία δημοτικών και κοινοτικών τουριστικών μονάδων στα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής ερειπωμένα σήμερα χωριά. Οι αποστάσεις κάτω των 25 χιλιόμετρα. από τη θάλασσα σήμερα δεν συζητούνται και αυτοί οι παραδοσιακοί οικισμοί αν αναστηλωθούν θα είναι μια καλή λύση για την ανάπτυξη τουρισμού ποιότητας, με μια προϋπόθεση: η καλή οργάνωση σε συνεργασία με τον ΕΟΤ.

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ κάθε τόπου δεν είναι δυνατόν να πετύχει σε βάρος του περιβάλλοντος. Και μέρος του περιβάλλοντος είναι και τα μνημεία και τα παραδοσιακά και ιστορικά κτίρια που τελικά αποτελούν τους μάρτυρες της ιστορίας. Και κάτι άλλο ακόμα: η σημερινή άποψη ότι η αναστήλωση σημαίνει επιστροφή στον παλιό και δύσκολο τρόπο ζωής και ότι πάντα είναι έργο δαπανηρό και χρονοβόρο είναι τουλάχιστο λαθεμένη.

Ως γνωστό, τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο ο κόσμος μιλάει για το περιβάλλον και δυστυχώς μόνο λίγοι γνωρίζουν ότι το περιβάλλον δεν είναι μόνο το φυσικό και όλες οι δραστηριότητές μας το επηρεάζουν οπωσδήποτε.

Ας δούμε πώς μια προσπάθεια αναστήλωσης ενός διατηρητέου κτηρίου επιδρά στο περιβάλλον. Πρόκειται για την ανακαίνιση ή μάλλον την αναβίωση ενός παραδοσιακού καφενείου στο κέντρο της Αθήνας. Μπορεί βέβαια να μην είναι το μόνο “νεοκλασικό” κτίριο που ανακαινίζεται τα τελευταία χρόνια, αλλά παρουσιάζει μερικές ιδιαιτερότητες που προσωπικά με αναγκάζουν να τις σχολιάσω και να προσπαθήσω να κεντρίσω έτσι το ενδιαφέρον των… Ελλήνων, για μια πετυχημένη “επένδυση” που μπορεί να είναι το βασικό κριτήριο διάσωσης των τελευταίων “νεοκλασικών” της Αθήνας και όχι μόνο. Χρειάζεται να τονίσω ότι το άρθρο δεν έχει διαφημιστικό χαρακτήρα προς την κατεύθυνση της προβολής του σύγχρονου καφενείου, που λειτουργεί ήδη στο χώρο του παλιού Αθηναϊκού κτηρίου, αλλά προβάλλει τον πετυχημένο συνδυασμό της αρχιτεκτονικής μας παράδοσης με τις απαιτήσεις του μοντέρνου ρυθμού της μεγαλούπολης.

Δεν θα μπω σε κατασκευαστικές λεπτομέρειες, θα προσπαθήσω όμως να τονίσω τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις ενεργειών που έγιναν για την ανακαίνιση του κτιρίου. Πριν προχωρήσω σε μια σύντομη ανάλυση θα ήθελα να τονίσω ότι εδώ, σε τούτο το έργο, το τεχνητό, κοινωνικό και ιστορικό περιβάλλον έχει επηρεασθεί από μία συνηθισμένη ανθρώπινη δραστηριότητα: τη δημιουργία μίας μοντέρνας επιχείρησης. Ας δούμε ένα-ένα τα στάδια.

Το 1987, το καφενείο καταστρέφεται ολοσχερώς από πυρκαγιά με συνέπεια το τεχνητό και το ιστορικό περιβάλλον, στην προκείμενη περίπτωση το παραδοσιακό αθηναϊκό κτίριο, να κινδυνεύουν να χαθούν.

Μετά από ένα χρόνο περίπου, μια ομάδα ΝΕΩΝ ανθρώπων (επιχειρηματίες και μηχανικοί) αρχίζουν την ανακαίνιση του κτιρίου. Ακόμα από τη φάση της μελέτης υπήρχαν προβληματισμοί για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, που εδώ ήταν αρκετά έντονες, γιατί η επέμβαση δεν αφορούσε μόνο αποκατάσταση της αρχικής αρχιτεκτονικής και στατικής μορφής ενός διατηρητέου κτιρίου αλλά και την μετατροπή του σε σύγχρονη επιχείρηση με συνέπειες τόσο στη διάρκεια των κατασκευαστικών εργασιών όσο και μετά, στη νέα λειτουργικότητα του κτιρίου.


Η επέμβαση έγινε με αυστηρές αναστηλωτικές προδιαγραφές (διατήρηση του ιστορικού περιβάλλοντος, δηλ. κτιριακή λειτουργία και παραδοσιακή αρχιτεκτονική) και ταυτόχρονα, με την μοντέρνα μελέτη ενός μεγάλου, ευρωπαϊκού τύπου καταστήματος (αρχιτεκτονική, στατική και ηλεκτρομηχανολογική υποδομή). Στο στάδιο της λειτουργίας – αρχικά σαν εργοτάξιο και σήμερα σαν καφεστιατόριο – οι επιπτώσεις στο κοινωνικό περιβάλλον είναι θετικές ειδικά σε θέματα καταπολέμησης της ανεργίας (εργάζονται πάνω από 60 άτομα) και ψυχαγωγίας των πολιτών, μέσα σε ένα υγιή χώρο.


Το πατάρι του καταστήματος ένας από τους δύο καταναλωτικούς χώρους, είναι ουσιαστικά το μοντέρνο στοιχείο που χαρακτηρίζει την αναστηλωτική ιδέα, τον πετυχημένο συνδυασμό της ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ και του ΝΕΟΥ. Η ανάλαφρη δικτυωτή κατασκευή του είναι ανατρέψιμη και ταυτόχρονα καλύπτει τα τόσα αντίθετα προβλήματα κλιματισμού και της στατικής επαρκείας.


Θα μπορούσα στη συνέχεια να σχολιάσω τα διάφορα τεχνικά θέματα ή να εξηγήσω την αναγκαιότητα των πολλαπλών λύσεων της κατασκευής, αλλά νομίζω θα ήταν πιο πετυχημένη μία φωτογραφική αντιπαράθεση του χώρου του καφενείου, προ και μετά των αναστηλωτικών επεμβάσεων.


Όπου και να πας στην Ελλάδα, και όχι μόνο, θα διαπιστώσεις ότι η «Ιστορία» έχει αρχίσει πριν από χιλιετίες και ότι ουσιαστικά η πατρίδα μας δεν είναι μόνο η αρχαιότητα και προπαντός δεν είναι μόνο μέσα στα σύνορα…


Σε παγκόσμια κλίμακα για αρκετά χρόνια η Πολιτική Προστασία είναι η κρατική υπηρεσία που...


"αποβλέπει στην προστασία της ζωής, υγείας και περιούσιας των πολιτών από τις φυσικές, τεχνολογικές και λοιπές καταστροφές [...] κατά τη διάρκεια ειρηνικής περιόδου. Στο πλαίσιο του ίδιου σκοπού περιλαμβάνεται η μέριμνα για τα υλικά και πολιτιστικά αγαθά (σ.σ.), τις πλουτοπαραγωγικές πυγές και της υποδομές της χώρας, με στόχο την ελαχιστοποίηση των συνεπειών των καταστροφών " Τα πολιτιστικά αγαθά η αλλιώς η πολιτιστική μας κληρονομιά, είναι ουσιαστικά εκείνα που μεταφέρουν το εθνικό μήνυμα από γενιά σε γενιά, και αποτελούν τις υλικές αποδείξεις τις ύπαρξης ενός λαού.



Σε αυτά που θα ειπωθούν παρά κάτω δεν θα αναφερθούμε στα γνωστά μνημεία που σε όλη την υφήλιο αποτελούν πόλο έλξεως και σεβασμού για την πανάρχαια τέχνη της κατασκευής και που για πολλαπλούς λόγους αναστηλώνονται, ανακαινίζονται και γενικός, αιώνες τώρα διατηρούνται με αρκετά μεγάλα κονδύλια σε πόλη καλή κατάσταση.


Σε οποιαδήποτε παλιά πόλη η χωριό, και πολύ περισσότερο σε εκείνα τα μέρη που η ιστορία τους είναι… μεγάλης ηλικίας, υπάρχουν και εκείνα τα κτίσματα τα οποία μεταφέρουν τις εικόνες των παλιότερων τρόπων ζωής και που ουσιαστικά αν δεν διατηρηθούν σωστά μπορούν να αποτελέσουν στέκια υπόκοσμου η σημεία συσσωρεύσεις σκουπιδιών και συνεπώς εστίες μολύνσεων. Είναι τα λεγόμενα ερείπια, η τα παραιτημένα σπίτια… Το άμεσο αποτέλεσμα είναι η τάση των ανθρώπων να ζητούν, και με το δίκιο τους, να απομακρυνθούν, να γκρεμιστούν… να γίνει εξυγίανση, να χτιστή… μια καινούργια πολυκατοικία.



Απόσπασμα από το άρθρο 1 του πρόσφατου Ελληνικού Νόμου 3013 / 2002 περί Πολιτικής Προστασίας.


Η πρώτη αναστύλωση έγινε στην Ρώμη περίπου το Β’ αιώνα προ Χριστού.


Δεν μπορούσα για αρκετά καιρό να καταλάβω γιατί δεν ακούω και την φράση: «Ας το ανακαινίσουμε…!», είναι ωμός, οπός διαπίστωσα δυστυχώς αργότερα, θέμα παιδείας, εδικά στην Ελλάδα, όπου οι πρώτες δεκαετίες της μεταπολεμικής περιόδου την μετέτρεψαν, προπαντός την Αθήνα, σε απέραντα εργοτάξια, όπου οι γεμάτες γούστο παραδοσιακές ανθρώπινες μονοκατοικίες έπεφταν στο βωμό της «αντιπαροχής» για να έχουμε σήμερα το γνωστό μας αποτέλεσμα… την τερατούπολη με όλες τις… «αρετές» της.


Και αυτό το φαινόμενο είναι συνδεδεμένο στενά με την εσωτερική μετανάστη, δηλαδή με το λεγόμενο δημογραφικό άλμα που σε όλο τον πλανήτη δημιουργεί αιώνες τώρα προβλήματα στο κοινωνικό περιβάλλον και όχι μόνο.


Το μεγαλείο αυτών των κτιρίων που λέγαμε δεν είναι μόνο στα αποδεικτικά στοιχεία για το πως εξελίχτηκε η (όπια) πόλη μας η ότι πολλά από αυτά είναι έργα τέχνης, αλλά ειδικα στο ότι είναι επιτεύγματα κατασκευαστικής τεχνολογίας, διότι αναμφισβήτητα είναι πολύ πιο δύσκολο να κατασκευάσεις ένα καθεδρικό ναό η ένα αρχοντικό κτίριο με παραδοσιακά υλικά και μέσα, παρά ένα μοντέρνο στάδιο με κελύφη και προεντεταμένα δοκάρια από οπλισμένο σκυρόδεμα ή με δικτυώματα από χάλυβα με την βοήθεια των σύγχρονων ανυψωτικών μηχανημάτων.


Η ηλικία των κτιρίων μας οδηγεί να μπορούμε να συμπεράνουμε το πόσο μεγάλη είναι η συσσώρευση των φθορών, βλαβών και κατ επέκταση των ζημιών που έχουν υποστεί και συνεπώς τον, ας πούμε, βαθμό τρωτότητας που τους αντιστοιχεί εφόσον φυσικά οι ζημίες δεν επισκευάσθηκαν εγκαίρως.


Πριν συνεχίσουμε θα κάνω μια αναγκαία διευκρίνιση για τους όρους που αναφέρθηκαν πιο πάνω δηλαδή για τις φθορές, βλάβες, και για τις ζημίες. Και βεβαίως δεν θα ξεχάσουμε να εξηγήσουμε και τον όρο τρωτότητα.


Φθορά ή βαθμιαία αλλοίωση: Εδώ πρόκειται για την αλλοίωση της αρχικής εμφάνισης, χωρίς να επηρεάζονται (άμεσα) ο προορισμός του κτίσματος και η στατική του επάρκεια. Ας πούμε λοιπόν, ότι πρόκειται για την έναρξη (πρώτη φάση) της διάβρωσης, πολύ ελαφρές βλάβες, οι οποίες είναι η αλλοίωση (σε πιο μεγάλη έκταση) της αρχικής εμφάνισης, που επιδρά (πιθανά) και στον προορισμό του κτίσματος (κακή λειτουργικότητα), χωρίς όμως να επηρεάζεται η στατική του επάρκεια.


Βλάβες: Είναι η φάση που χρειάζεται η άμεση επέμβαση για την αποκατάσταση και ενίσχυση του κτίσματος. Μπορούν να έχουν τοπικό ή γενικό χαρακτήρα, αλλά σίγουρα έχει θιγεί η στατική επάρκεια.


Ζημιά: Είναι το σύνολο των φθορών και βλαβών, με όλες τις μορφές που παρουσιάζουν. Θα τον χρησιμοποιήσουμε σαν γενικό όρο.


Αλλά ας περάσουμε σε αυτά που προγραμματίσαμε να πούμε σε αυτές τις σελίδες και εννοώ να αναφερθούμε στην τρωτότητα και πως επηρεάζει το κοινωνικό περιβάλλον.


Η τρωτότητα είναι συνάρτηση της στατικής επάρκειας. Ένα κτίσμα είναι τρωτό, ευάλωτο ειδικά όταν για πολλαπλούς λόγους η στατική του επάρκεια, θα λέγαμε λαϊκά η αντοχή του, δεν του επιτρέπει να αποκριθεί στις φορτίσεις, που το επηρεάζουν.


Τρωτότητα λοιπών: Είναι η… «αδυναμία» των κατασκευών να αντιστέκονται, να έχουν καλή απόκριση στις καταπονήσεις που τις επηρεάζουν και να καταστρέφονται συνεχώς, και τελικός να καταρρέουν ειδικά σε δυναμικές φορτίσεις π.χ. σεισμούς.


Κάνοντας αυτήν την μερική αρχική εξήγηση μπορούμε να συνεχίσουμε με μία παρατήρηση για τον συσχετισμό των ζημιών.


Οι βλάβες πάντοτε συνοδεύονται και από τις ελαφρές βλάβες οι οποίες με την σειρά τους έχουν προκληθεί από τις αρχικές φθορές, που δεν επισκευάστηκαν εγκαίρως. Γίνεται λιπών αντιληπτό ότι δεν υπάρχουν ζημίες που να μην έχουν σαν αίτιο μια ποικιλία, ένα μίγμα… αιτίων.



Αλλά ξέροντας ότι πάντα « μια φωτογραφία… χίλιες λέξεις » ας δούμε και ας σχολιάσουμε μερικές. Και ας αρχίσουμε με λίγη σχετικά πρόσφατη… ΙΣΤΟΡΙΑ !


Είναι λοιπόν ολοφάνερο ότι η προστασία ( η συντήρηση ) και η σωστή και έγκαιρη επισκευή των (παλαιών και μη) χαρακτηριστικών κτισμάτων, έχει μεγάλη σημασία για την ιστορία του κάθε τόπου και είναι και αλληλένδετες ενέργειες.


Είναι γνωστό ότι σε παγκόσμια κλίμακα τόσο τα χρηματικά έξοδα όσο και η χρονική απασχόληση για την ανακαίνιση και διατήρηση των κτισμάτων είναι αφάνταστα μεγάλα. Η γνώση των αιτιών και των μηχανισμών διάβρωσης έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα την δημιουργία τεχνολογιών για την βελτίωση της ανθεκτικότητας των κατασκευών και ταυτόχρονα την δημιουργία μεθόδων και ειδικών υλικών που χρησιμοποιούνται στις ανακαινίσεις και στις επισκευές.


Σαν παράδειγμα ας θυμίσουμε ότι:



Στις ΗΠΑ μόνο το 1986 επισκευάσθηκαν άνω των 200.000 γεφυρών



Από επίσημα στατιστικά στοιχεία στο… μοντέρνο Hong-Kong άνω του 50% των κτιρίων χρίζει άμεσης επέμβασης και ότι τέλος,



Το 1990, στην Μεγάλη Βρετανία περίπου το 40% του ετησίου εγκεκριμένου προϋπολογισμού για τις οικοδομικές δραστηριότητες του κράτους ξοδεύτηκε στις ανακαινίσεις των κτισμάτων που έπαθαν ζημίες από διάφορες αιτίες.



Δεν θα αναφερθούμε εκτενέστερα στις σημαντικές φορολογικές διευκολύνσεις που γίνονται από διάφορα κράτη στους ιδιοκτήτες που ανακαινίζουν με δικιά τους πρωτοβουλία τα διατηρητέα τους κτίρια.



Τέλος θα ήθελα να πω ότι μετά από χρόνια επαγγελματικής απασχόλησης με την συντήρηση, την επισκευή και ενίσχυση κτισμάτων, διαπίστωσα ότι:



ότι τα κτίρια μεγάλης ηλικίας (άνω των 40 χρόνων) έχουν καλλίτερη συμπεριφορά στον χρόνο και


ενώ υπάρχει δυνατότητα να γίνονται σωστές επεμβάσεις, στην Ελλάδα έχω παρατηρήσει δυστυχώς αρκετές κακότεχνες και προπαντώς πρόχειρες επεμβάσεις η ακομα και… άσκοπες κατεδαφίσεις,


Δεν έχω την πρόθεση να κάνω κριτική ή να πείσω συναδέλφους ότι αυτά που είπα


είναι ΤΑ σωστά !


Θα ήθελα μόνο να προβληματίσω (ειδικά) τους συναδέλφους Πολιτικούς Μηχανικούς, λέγοντας ότι εκτός των νέων τεχνολογιών επισκευής κτισμάτων, υπάρχουν και παλιές μέθοδοι και ότι όχι πάντα τα σύγχρονα υλικά είναι κατάλληλα – συμβατά – με εκείνα που έχουν κατασκευαστεί τα παλαιά κτίσματα.


• Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο και Ανατολική Αττική
Εισηγήτρια : - Μάνια Στεφανάκη. Δικηγόρος. Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος


Το Video της εισήγησης της Κας Στεφανάκη

Ακολουθούν οι γνωστές θέσεις του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος, στις οποίες στηρίχθηκε και η εισήγηση.

«Το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο έρχεται πολύ αργά, όταν έχει πια διαμορφωθεί μη βιώσιμη κατάσταση στη χώρα. Επομένως, πρωταρχικός σκοπός του έπρεπε να είναι η Περιβαλλοντική Αποκατάσταση, και δη των καταστραφέντων δασικών και φυσικών οικοσυστημάτων, των υδατικών και παρακτίων συστημάτων, η οριοθεσία της γεωργικής γης και η ανάκτηση του σφραγισμένου εδάφους.

Επιβάλλεται, επίσης, η μετεγκατάσταση της βαρείας βιομηχανίας, που έχει καταστρέψει πολύτιμους κόλπους, όπως ιδίως της Ελευσίνος, τον Παγασητικό και τον Θερμαϊκό, η αποκατάσταση του Φαληρικού Όρμου, αλλά και η ανάπλαση του επίσης κατεστραμμένου αστικού περιβάλλοντος των μεγάλων πόλεων.

Τίποτε όμως απ’ αυτά δεν προβλέπεται στο Σχέδιο, που νομιμοποιεί απλώς την άγρια ανάπτυξη του παρελθόντος, την οποία και συνεχίζει. Συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί με κανένα τρόπο βιώσιμο χωροταξικό σχέδιο, όπως επιβάλλει ο θεμελιώδης κανών της βιωσιμότητος, ισχύων τόσο στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο, όσο και στο Σύνταγμα της Χώρας».

Το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού πάσχει από δύο θεμελιώδεις και αθεράπευτες νομικές πλημμέλειες. Η πρώτη συνίσταται στην κατάφωρη παραβίαση της συνταγματικής αρχής της βιωσιμότητος, η οποία δίνει απόλυτη προτεραιότητα στη διαφύλαξη και αποκατάσταση του φυσικού και πολιτιστικού κεφαλαίου της χώρας.

Aντ’ αυτής, το Χωροταξικό Πλαίσιο επιλέγει ένα παρωχημένο μοντέλο άγριας ανάπτυξης με κυρίαρχο σκοπό τη μετατροπή της Ελλάδος σε βασικό «κόμβο» των διεθνών δικτύων διαμετακομιστικού εμπορίου και μεταφοράς ενεργείας.
Όλες οι δημόσιες πολιτικές προσανατολίζονται στην εξυπηρέτηση του σκοπού αυτού με κύρια σημεία της την ad hoc χωροθέτηση ενός δυσανάλογου για τις ανάγκες της χώρας αριθμού ενεργοβόρων και περιβαλλοντοκτόνων συγκοινωνιακών έργων (χερσαίων, θαλάσσιων και εναέριων), την ένταση της εξορυκτικής δραστηριότητος με κριτήριο την ζήτηση και όχι την προστασία των πόρων, την νομιμοποίηση των υφισταμένων προβληματικών βιομηχανικών συγκεντρώσεων, την υιοθέτηση ενός νέου μοντέλου τουρισμού που ισοδυναμεί με άναρχη οικιστική ανάπτυξη, την θυσία της γεωργικής γης στον τουρισμό και την οικιστική εξάπλωση, την νομιμοποίηση παράνομων ενεργειακών έργων, όπως είναι η εκτροπή του Αχελώου κλπ. Όσο για το περιβάλλον και τον πολιτισμό, περιορίζονται σε οριοθετημένους θύλακες οιονεί μουσειακού τύπου, οι οποίοι λειτουργούν πράγματι στο περιθώριο της ανάπτυξης και στο μέτρο που δεν την παρενοχλούν.


Τα πραγματικά οφέλη των ανωτέρω στρατηγικών επιλογών για τις παρούσες και τις μέλλουσες γενεές δεν προσδιορίζονται ούτε καν με οικονομικά κριτήρια, ενώ αποσιωπάται τελείως το περιβαλλοντικό τους κόστος. Έτσι μάλλον εξηγείται η δεύτερη νομική πλημμέλεια του Πλαισίου, η οποία συνίσταται στην έλλειψη της αναγκαίας Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, που απαιτείται από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία (Οδηγία 2001/42ΕΚ), ώστε να διασφαλίζεται ο βιώσιμος χαρακτήρας του χωροταξικού σχεδιασμού, πλημμέλεια η οποία καθιστά το παρόν Πλαίσιο εξαιρετικά ευάλωτο σε περίπτωση δικαστικής αμφισβητήσεως ενώπιον Ελληνικών ή Ευρωπαϊκών δικαστηρίων».


«Στη συνέντευξη Τύπου ο κύριος Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ τονίζει ότι με το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο επιδιώκεται: "…Η προστασία του περιβάλλοντος και η συνετή διαχείριση του χώρου με τον περιορισμό παραγόντων υποβάθμισης του χώρου, όπως η υπέρμετρη αστική εξάπλωση και η διάσπαρτη δόμηση".


Παράλληλα όμως τονίζει:

"1. Δεν είναι δυνατό να καταργηθεί η εκτός σχεδίου δόμηση…" και "2

......δεν καταργείται η αρτιότητα των τεσσάρων στρεμμάτων για την κατοικία", ενώ ταυτόχρονα, με τον νέο θεσμό της τουριστικής κατοικίας διπλασιάζεται ο συντελεστής δόμησης ουσιαστικά για παραθεριστική κατοικία στις εκτός σχεδίου περιοχές.

Ένα απλό ερώτημα τίθεται σ’ αυτή την δογματική αξιωματική θέση του αδύνατου της κατάργησης της εκτός σχεδίου δόμησης (σημ: καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν κτίζει εκτός θεσμοθετημένων ορίων). Έχει μετρήσει ποτέ το ΥΠΕΧΩΔΕ το μέγεθος των εκτάσεων των εντός σχεδίου περιοχών της Ελλάδας;

Το σύνολο των εκτάσεων αυτών, που είτε ανήκουν σε πόλεις ή οικισμούς με ρυμοτομικό σχέδιο, είτε σε αραιοκατοικημένα χωριά, πολίχνες, ή γενικότερα αραιοδομημένες οικιστικές συγκεντρώσεις υπαίθρου που ο πληθυσμός τους κυμαίνεται από 1 έως 2000 κατοίκους και έχουν οριοθετημένη εντός σχεδίου περιοχή χωρίς ρυμοτομικό, είναι τόσο μεγάλο που θα έφθανε, σύμφωνα με τα παγκόσμια πρότυπα που το ίδιο το ΥΠΕΧΩΔΕ υιοθετεί, να καλύψει ανάγκες υπερπολλαπλάσιες του ελληνικού πληθυσμού και των επισκεπτών που ετησίως δεχόμαστε ή που μπορούμε να δεχτούμε στα επόμενα 15 χρόνια.

Γιατί χρειαζόμαστε την εκτός σχεδίου δόμηση; Και αν για ορισμένη χρήση (π.χ. τουρισμό) είναι απαραίτητη η δημιουργία νέων κελυφών σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή, γιατί αυτή δεν επιλέγεται να πολεοδομηθεί προς τον σκοπό αυτό με σχέδιο, σύστημα και ειδικούς όρους δόμησης όπως σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο;»

«Για τους ειδικούς επιστήμονες, δασολόγους και περιβαλλοντολόγους, η προστασία του περιβάλλοντος, που αποτελεί στοιχειώδες και επιζητούμενο δεδομένο του χωροταξικού σχεδιασμού, είναι συνδεδεμένη με την προστασία και την αειφόρο ανάπτυξη των δασικών οικοσυστημάτων και τη διαφύλαξη της οντότητας τους ως φυσικών πόρων, και όχι με τη θυσία τους στο βωμό «αναπτυξιακών» σκοπιμοτήτων, ή τη μείωση του βαθμού προστασίας τους. Το Σχέδιο Εθνικού Χωροταξικού Πλαισίου που κατατέθηκε αντιμετωπίζει υποκριτικά και αντιεπιστημονικά το θέμα της προστασίας και της καταγραφής των δασικών οικοσυστημάτων. Ακυρώνεται ουσιαστικά η σημαντικότερη συνιστώσα του χωροταξικού σχεδιασμού, που είναι η διάκριση του χαρακτήρα των παραγωγικών εκτάσεων της χώρας με την ακριβή καταγραφή των χρήσεων γης και κυρίως των δασών που αποτελούν και δημόσια περιουσία.

Η μεθοδολογική προσέγγιση που κατονομάζεται στο Σχέδιο ως «πρόγραμμα οριοθέτησης των δασών και δασικών εκτάσεων», δεν είναι παρά μια αδρομερής καταγραφή των δασών από το γραφείο, χωρίς επαλήθευση των μετρητικών στοιχείων στο έδαφος, (μονοσκοπική φωτοερμηνεία) που προσδίδει μεγάλο περιθώριο λάθους (30%) στο προϊόν που θα παραχθεί και υποκριτικά κατονομάζεται από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε ως δασικός χάρτης, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι. Ουσιαστικά, με την αντιεπιστημονική προσέγγιση του θέματος του δασολογίου, ακυρώνονται οι δασικοί χάρτες, δηλ. το δασολόγιο, που είναι το μοναδικό εργαλείο που διαθέτουμε σήμερα για την ανάδειξη, την ακριβή οριοθέτηση και τη αειφορική διαχείριση των δασικών εκτάσεων και την προστασία της δημόσιας περιουσίας.

Ενώ, από την άλλη πλευρά, δεν γίνεται λόγος για την κύρωση των δασικών χαρτών, η οποία από ότι φαίνεται είναι άγνωστη έννοια για τους συντάκτες του Σχεδίου. Ένα πρόσθετο αρνητικό στοιχείο του Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης αποτελεί η μη αποτελεσματική προστασία της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας και των εδαφικών πόρων της χώρας, ιδιαίτερα στις παράκτιες και νησιωτικές περιοχές που δέχονται σοβαρές πιέσεις από άλλες χρήσεις.

Δεν υπάρχει σαφής κατεύθυνση για την προστασία της γεωργικής γης, η χρήση της οποίας "καθορίζεται", σύμφωνα με το Πλαίσιο, από "τις ανάγκες επέκτασης οικισμών και την οικονομική ανάπτυξη", ενώ η γεωργία και η εντατική κτηνοτροφία προτείνεται να διατηρηθεί μόνο στις "γόνιμες πεδινές περιοχές" της χώρας (οι οποίες ταυτίζονται με τις "παραδοσιακές" γεωργικές περιφέρειες της χώρας).

Αναζήτηση Εργασίας

Εργασία από την Careerjet

Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας

 

Followers