22 Απριλίου 2011

Η κινηματική Παγκόσμια ημέρα της γης. 22 Απριλίου.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γης ξεκίνησε από τα κινήματα της δεκαετίας του 70, όταν για πρώτη φορά οι άνθρωποι συνειδητοποιούσαν ότι οι πόροι του Πλανήτη δεν ήταν ανεξάντλητοι καθώς και ότι η εκμετάλλευσή τους και η επιβάρυνση που έφερνε αυτή η εκμετάλλευση, επιβάρυνε την ποιότητα ζωής των κατοίκων της Γης. Με «αποσκευές» αυτές τις διαπιστώσεις γεννήθηκε το Οικολογικό Κίνημα. Σήμερα η Ημέρα της Γης γιορτάζεται κάθε 22 Απριλίου, με εκδηλώσεις και κινήσεις ευαισθητοποίησης από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Πρωτοπόρος στο κίνημα υπήρξε ο αμερικανός Γερουσιαστής Gaylord Nelson ο οποίος πρότεινε την οργάνωση εθνικής διαμαρτυρίας σε όλες τις ΗΠΑ, ώστε οι πολιτικοί να παρακινηθούν και να θέσουν το ζήτημα της Οικολογίας και του Περιβάλλοντος στην επίσημη πολιτική ατζέντα.

Η πρώτη Ημέρα της Γης στις ΗΠΑ, θεωρείται «κομβικό σημείο» για την μετέπειτα εξέλιξη του περιβαλλοντικού κινήματος. Στις 22 Απριλίου του 1970 περίπου 20 εκατομμύρια Αμερικανοί συμμετείχαν σε εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Ενεργό και σημαντικό ρόλο στην πρώτη Ημέρα της Γης είχαν τα πανεπιστήμια, τα οποία μέχρι σήμερα, κρατούν πρωταγωνιστικό ρόλο σε ενέργειες και διοργάνωση εκδηλώσεων για την Οικολογία.

Το οικολογικό κίνημα, ήταν εξ’ αρχής πολύχρωμο και πολυσυλλεκτικό, καθώς αποτελείτο από ακτιβιστές, οργανώσεις, φορείς κ.α. παράγοντες με ενδιαφέροντα και στόχους που περιελάμβαναν από εργοστάσια που μόλυναν το περιβάλλον, μέχρι την πυρηνική ενέργεια, τα ζιζανιοκτόνα, την εξαφάνιση ζωικών ειδών και πολλά άλλα θέματα.

Η πρώτη αυτή κινητοποίηση είχε απτά αποτελέσματα καθώς κέρδισε την υποστήριξη Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατών πολιτικών και πολλών άλλων φορέων. Την ίδια χρονιά ιδρύθηκε η Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας των ΗΠΑ και η έγκριση νομοθεσίας για «Καθαρό Αέρα, Καθαρό Νερό και Απειλούμενα Είδη».

Το 1990 η Ημέρα της Γης, γίνεται διεθνής. Τη χρονιά αυτή κινητοποιούνται 200 εκατομμύρια ανθρώπων σε 141 χώρες, πράγμα που αποτέλεσε τεράστια επιτυχία προς την συνειδητοποίηση από πολίτες και πολιτικούς του «βάρους» αυτών των προβλημάτων. Βασικό σύνθημα της Ημέρας της Γης του 1990 ήταν η Ανακύκλωση ενώ η κινητοποίηση αυτή, έστρωσε το δρόμο για την Διάσκεψη για τη Γη των Ηνωμένων Εθνών στο Ρίο ντε Τζανέϊρο το 1992.

Το 2000 η Ημέρα της Γης πέρασε στην ψηφιακή εποχή, προωθώντας την δικτύωση και τον συντονισμό ακτιβιστών και οικολογικών ομάδων από όλο τον κόσμο. Στην κινητοποίηση αυτή συμμετείχαν 5.000 οικολογικές οργανώσεις κινητοποιώντας εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε 184 χώρες του κόσμου.

Η "πράσινη" ενέργεια "πρωταγωνιστεί" το 2009. Το 2009 «αιχμή του δόρατος» των διεκδικήσεων είναι η κλιματική αλλαγή και η πράσινη ενέργεια Η καμπάνια στην οποία όλοι οι πολίτες της Γης καλούνται να συμμετέχουν ονομάζεται Green Generation Campaign ή αλλιώς «Καμπάνια της Πράσινης Γενιάς». Πρόκειται για μία καμπάνια που θα εκτυλιχθεί σε βάθος δύο χρόνων και οι στόχοι της είναι: ένα μέλλον με όσο λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα είναι δυνατόν, με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, διαμόρφωση υπεύθυνης καταναλωτικής συνείδησης, εγκαθίδρυση ενός πράσινου οικονομικού μοντέλου ανάπτυξης, που θα μειώσει τη φτώχεια και θα  αλλάξει την αγορά εργασίας. 

Όλες οι εκδηλώσεις, τα ζητήματα, το υλικό των media, βίντεο, quiz και ό,τι άλλο σχετικό με την Ημέρα της Γης μπορούμε να επισκεφθούμε το επίσημο site www.earthday.net
 

ΠΗΓΗ : COSMO.GR

αλλάξει την αγορά εργασίας.

20 Απριλίου 2011

Ο επιτάφιος και η ανάστασις, εις τα χωρία

Πάσχα στη Παλλήνη του...πάλαι ποτέ.

«... Γενομένου του ασπασμού, ήρξατο ή λειτουργία μέχρι της 2ας ώρας προς όρθρον. Ότε ελάβομεν το αντίδωρον και εξηρχόμεθα εκ του ναού, άλλο γνήσιον ελληνικόν έθιμον εφείλκυσε την προσοχήν μου περί την θύραν της εκκλησίας.

Εις των χωρικών, όστις εκτελεί χρέη επιτρόπου εν τω παρεκκλησίω, διένειμεν εις τους εξερχόμενους ωά κόκκινα, προσφωνών ενί εκάστω το Χριστός Ανέστη. Έλαβον το δοθέν μοι ωόν και εγκαρδίως ηυχήθην εις τον αγαθόν χωρικόν παν καταθύμιον.

Τότε έκαστος των χωρικών, φέρων ανημμένην την λαμπάδα, απήλθε οίκαδε. Το κατ' εμέ, αφού επεσκέφθην δια βραχέων τον φιλόξενον χωρικόν κυρ-Γιάννην, μετέβην εις το μικρόν μαγαζίον του χωριού και απήλαυσα επί μακρόν χρόνον την ηδονήν της συνδιαλέξεως μετά των χωρικών, ανθρώπων με ανοικτήν καρδίαν.

Εις εκ αυτών είχε φέρει εκ της οικίας του σούπαν και βραστόν, τυρόν και αυγά κόκκινα, και εγεύθημεν ομού το πασχάλιον. Εν τω μεταξύ είχεν αρχίσει να γλυκοχαράζει και επειδή δεν ενύσταζον, εσκέφθην, ότι το καλλίτερον ήτο να περιμείνω την ανατολήν του η­λίου και την διάβασιν της αμαξοστοιχίας του σιδηρόδρομου Λαυρίου.

Παρήλθον δε ανεπαισθήτως αι ώραι εν τω μέσω της φαιδράς συνδιαλέξεως, του Χριστός Ανέστη, της συγκρούσεως των ποτηριών, της μαρμαρυγής του ρητινίτου και του εαρινού των στρουθίων κελαδήματος.

Μεταβαίνων εις τον σταθμόν, μίαν ώρα μετά την ανατολή του ηλίου, συνήντησα δύο ή τρεις ομίλους εορταζόντων, και οι οβελοί των αμνών περιστρέφοντο ήδη επί του πυρός...»

Αλ. Παπαδιαμάντης: «Ο επιτάφιος και η ανάστασις, εις τα χωρία»

Αναζήτηση Εργασίας

Εργασία από την Careerjet

Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας

 

Followers