12 Σεπτεμβρίου 2010

Οι μικρομεσαίοι, δηλαδή οι πολλοί, έκαναν το κουνέλι μήπως και σωθούν. Τώρα όμως που απειλούνται με ισοπέδωση όλοι ;


...Οι μικρομεσαίοι, δηλαδή οι πολλοί, όσοι δεν είναι πάνω από τη φτώχεια, αλλά μακριά από τον πλούτο· τι έκαναν μέχρι τώρα για να σωθούν ;

Εκαναν το κουνέλι, λούφα και φυγή· μήπως και ωφεληθούν οι ίδιοι από την αδικία, την ανισότητα, την ανομία. Τώρα όμως απειλούνται με ισοπέδωση όλοι, κανείς δεν μπορεί να σωθεί μόνος του.

Μόνο αν δράσουν συλλογικά, μόνο αν μεταβούν στο Εμείς, θα μπορέσουν να αποτρέψουν την εξολόθρευσή τους, υλική, ηθική, πνευματική...

Διάλεξα αυτό το μικρό απόσπασμα από ολόκληρο το άρθρο του Ν. Ξυδάκη, που το βρίσκω εξαιρετικό από την αρχή μέχρι το τέλος. Διαβάστε το.

Ζητιάνοι, πρεζάκια, πλανόδιοι πωλητές, φυλές των φαναριών. Ανάμεσά τους, με το φως της μέρας, κυκλοφορούν και μικρομεσαίοι Ελληνες, από ανάγκη, επειδή πρέπει να βρίσκονται εκεί, επειδή περνούν απ’ εκεί, επειδή ξέμειναν οι δουλειές τους εκεί. Οταν πέσει η νύχτα, οι μικρομεσαίοι εξαφανίζονται, εκτός από όσους έχουν τα σπίτια τους εκεί: είναι αυτοί που ζουν εκτός πολιτεύματος, όπως περιγράφει τον εαυτό του φίλος, κάτοικος Πατησίων.

Κάθε περιγραφή της παρούσας κατάστασης στο ιστορικό κέντρο υπολείπεται της πραγματικότητας· κάθε περιγραφή είναι πιο ζοφερή από την προηγούμενη. Καθώς σωρεύονται οι περιγραφές, αποσπασματικές και περιπτωσιολογικές, μετατρέπονται ακαριαία σε κοινοτοπία, καταντάνε αναμενόμενη μικροφρίκη. Οι μικρομεσαίοι δεν θέλουν να μαθαίνουν, δεν θέλουν να βλέπουν λιώμα πλάσματα χυμένα στα ρείθρα, δεν θέλουν να μυρίζουν ούρα, δεν θέλουν να ακούνε για εγκληματικότητα, δεν θέλουν να δεχτούν ότι η πόλη τους, η πρωτεύουσα του κρατιδίου, καρδιά και πνεύμονας της Δημοκρατίας, κατελήφθη από αλλότριες δυνάμεις, από υπέρτερες δυνάμεις, από τις δυνάμεις της απόλυτης φτώχειας, της εξαθλίωσης, των ανθρώπινων ναυαγίων.

Οι μικρομεσαίοι δεν θέλουν να ξέρουν ότι η Αθήνα μετασχηματίζεται σε χωματερή, ότι η εξαθλίωση απλώνεται σαν γιγάντιος μύκητας που όλα τα σκεπάζει και τα κατατρώει, από το κέντρο, εστία της λοίμωξης, προς την περιφέρεια, προς τις γειτονιές, τις συνοικίες, τα προάστια.

Οι μικρομεσαίοι Ελληνες δεν θέλουν να ξέρουν το προφανές: Στη χωματερή του ιστορικού κέντρου καθρεφτίζεται εν μέρει η παρούσα Ελλάδα, και εν όλω η επελαύνουσα Ελλάδα του σκληρού χειμώνα 2010 - 11. Καθρεφτίζεται ένα κράτος, μια διοίκηση, ένα πολιτικό σύστημα και ένας λαός, που περιφρόνησαν τον δημόσιο χώρο, τον συλλογικό βίο, το κοινό καλό, το σχέδιο, την ταυτότητα, που στρουθοκαμήλισαν ενώπιον της ζωής με κλισέ ορθοφροσύνης, που φάνηκαν οπισθόβουλοι, συμφεροντολόγοι, απαθείς, κυνικοί, κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν.

Η μεσαία τάξη, παγωμένη και έμφοβη, δεν θέλει να δει την προεικόνισή της: Εξω από κάθε μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας, που κλείνει και μένει ξενοίκιαστο, πένθιμο, στήνεται σκουπιδαριό και δημόσιο ουρητήριο. Το άφησε ο μαγαζάτορας, ο ιδιώτης, έγινε οιονεί δημόσιο, το άφησαν όλοι: ακόμη και οι οδοκαθαριστές του δήμου.

Αυτή η εικόνα, βγαλμένη από δυστοπικά μυθιστορήματα και ταινίες, βγαλμένη από βίαια ντοκιμαντέρ και βίντεο ειδήσεων, θα ’πρεπε να στοιχειώνει τον ύπνο των Ελλήνων. Με υπερφορτωμένες και υποβαθμιζόμενες υποδομές, με σχολεία και νοσοκομεία σε φθίση, με τον κοινωνικό μισθό ισχνό ή ανύπαρκτο, με το νόμιμο εισόδημα συρρικνούμενο, με την παραοικονομία υπό πίεση, με το κράτος χρεοκοπημένο, με τους κυβερνήτες λίγους και άσχετους, ελπίζει άραγε ο Ελληνας ότι τα πράγματα θα φτιάξουν; Μαγικά;

Θα βουλιάζουμε. Κάθε μέρα, κάθε μήνα. Η ύφεση φέρνει φτώχεια στη μικρομεσαία Ελλάδα, φέρνει μνήμες υπανάπτυξης, φέρνει τον μικρομεσαίο, αυτόν που ξέχασε τη φτώχεια και την σπάνιδα, πιο κοντά, όλο και πιο κοντά στο επίπεδο του οικονομικού πρόσφυγα, του μετανάστη, του απεγνωσμένου. Ο βούρκος του περιθωριακού απειλεί να ρουφήξει και τον ενταγμένο μικρομεσαίο. Μοιράζονται τον ίδιο δημόσιο χώρο, την ίδια ζούγκλα, την ίδια χωματερή.

Στην κρίση καλύτερος δρομέας είναι ο πλούσιος, έγραψε ένας τραπεζίτης πρόσφατα. Ουδέν αληθέστερον. Οι έχοντες δεν ζουν καν στην Αθήνα, δεν τους νοιάζει· και ίσως βλέπουν την παρακμή της μεσαίας τάξης σαν αποκατάσταση της διασαλευθείσας τάξης, της απόλυτης κυριαρχίας τους, της φεουδαρχίας με νεωτερικά ψιμύθια. Οι περισσότεροι πολιτικοί υπηρετούν αυτή τη λογική, ή ανήκουν σ’ αυτήν· έχουν εγκαταλείψει προ πολλού και τη δημοκρατία και την πατρίδα.

Το θέμα είναι τι κάνουν οι μικρομεσαίοι, οι πολλοί, όσοι δεν είναι πάνω από τη φτώχεια, αλλά μακριά από τον πλούτο· τι κάνουν για να σωθούν. Εκαναν το κουνέλι, λούφα και φυγή· μήπως και ωφεληθούν οι ίδιοι από την αδικία, την ανισότητα, την ανομία. Τώρα όμως απειλούνται με ισοπέδωση όλοι, κανείς δεν μπορεί να σωθεί μόνος του. Μόνο αν δράσουν συλλογικά, μόνο αν μεταβούν στο Εμείς, θα μπορέσουν να αποτρέψουν την εξολόθρευσή τους, υλική, ηθική, πνευματική. Μόνο αν αποφασίσουν να δράσουν για τον συλλογικό εαυτό, μόνο τότε υπάρχουν ελπίδες ανάσχεσης και αναστροφής τα χρόνια που έρχονται.

Οποιος δεν καταλαβαίνει, όποιος δεν αντιλαμβάνεται την ιστορική θραύση, ας κάνει μια βόλτα on the wild side.

Tου Nικου Γ. Ξυδακη

ΠΗΓΗ : kathimerini.gr

ΝΙΚΟΣ ΕΞΑΡΧΟΣ: Αυτή είναι όλη η αλήθεια!

Μετά τη στήριξη από το ΠΑΣΟΚ προς τον Α. ΖΟΥΤΣΟ και τη δική μου αποχώρηση, την οποία ανακοίνωσα στους στενούς μου συνεργάτες και αφού άφησα να περάσει κάποιο διάστημα, θεωρώ σκόπιμο να ενημερώσω και αυτούς που υπέγραψαν τη στήριξη και αυτούς που μας στήριξαν, αλλά και τις κοινωνίες της Παλλήνης, του Γέρακα και της Ανθούσας, για το σκεπτικό της απόφασής μου αυτής. Πέρα από το σκεπτικό της απόφασης, νομίζω ότι χρειάζεται για ιστορικούς λόγους να φωτιστούν κάποιες λεπτομέρειες της διαδρομής μας και φυσικά θέλω να τονίσω με κατηγορηματικό τρόπο ότι σε καμιά περίπτωση η πρόθεσή μου δεν είναι να θίξω πρόσωπα.

Διάλεξα τον τύπο της συνέντευξης και απαντώ σε ερωτήσεις που συζητήθηκαν ή μου τέθηκαν αυτό το χρονικό διάστημα, γιατί ένα γενικόλογο άρθρο θα άφηνε περισσότερα κενά.
Να είστε σίγουροι ότι και όποιες άλλες ερωτήσεις προκύψουν στο μέλλον θα τις απαντήσω με την ίδια ευθύτητα που απαντώ και στις σημερινές.

1. Γιατί αποχωρήσατε από τις εκλογές μετά την απόφαση του ΠΑΣΟΚ να δώσει στήριξη στον Θαν. Ζούτσο;

Ήλπιζα ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα έδινε τουλάχιστον στήριξη σε κανέναν από τους δύο συνδυασμούς. Από τη στήριξη και μετά ο διχασμός του 1994 (Νικηταράς) και του 2006 (Μπουντουβάς) στην Παλλήνη άρχισε να φαίνεται σαν η νέα προοπτική που μεταφυτεύεται από την Παλαιά στη Νέα Παλλήνη.
Η στάση των κομματικών του Γέρακα και των πρώην υβριστών και νυν αντιδημάρχων του Γέρακα, έδειχνε ετοιμότητα για το νέο μεγάλο διχασμό.
Οι υπαίτιοι της παλαιάς διάσπασης κατά κοινή ομολογία, Νικηταράς – Μπουντουβάς, έτοιμοι να πάρουν τη μεγάλη «ρεβάνς». Είχα πει σε συνέντευξή μου ότι με κάλεσαν να κατέβω και δέχτηκα με βασική προϋπόθεση «να ΕΝΩΣΩ το ΠΑΣΟΚ της Παλλήνης», να ξεπεράσουμε την καταστροφική εσωστρέφεια των 16 ετών και να οικοδομήσουμε όλοι μαζί ένα ανοιχτό αυτοδιοικητικό ψηφοδέλτιο. Δεν ήρθα να διχάσω ή να διαιωνίσω ένα διχασμό για άλλα 16 χρόνια και στο νέο Καλλικράτειο Δήμο Παλλήνης.

2. Ναι, αλλά η νίκη σας δεν θα δικαίωνε τον αγώνα;

Τρεις βουλευτές της περιοχής μας τάχθηκαν πεισματικά όχι υπέρ του Ζούτσου, αλλά υπέρ της εξαφάνισής μου από το προσκήνιο και μάλιστα εμφανώς πριν τις διαδικασίες του κόμματος.
Το 2006 με πίεζαν να δεχτώ να είμαι υποψήφιος Νομάρχης Ανατολικής Αττικής σαν ο πιο κατάλληλος για να φύγω από τα πόδια τους στις επερχόμενες τότε βουλευτικές εκλογές. Σήμερα δεν με ήθελαν υποψήφιο για τον ίδιο λόγο.
ΑΥΤΟΣ θα ήταν ο μεγάλος Διχασμός.
Τα «στελέχη τους» θα είχαν να παλέψουν με τον ίδιο τους τον εαυτό, με τις θέσεις τους, τη δουλειά τους και φυσικά με το στίγμα του “Προδότη – Διασπαστή”. Δεν ξέρω πόσο θα άντεχαν και αν αυτή η ατμόσφαιρα με τα 2 ψηφοδέλτια, με κορμούς ΠΑΣΟΚ, θα έφερναν ΝΙΚΗ. Πιστεύω ότι θα έφερναν ΗΤΤΑ και διχασμό για πολλά – πολλά χρόνια και επαναλαμβάνω: Δραστηριοποιήθηκα για να ενώσω όχι για να διχάσω.

3. Ναι, αλλά κάποια στελέχη Δημοτικοί Σύμβουλοι, πρώην Δήμαρχοι – Κοινοτάρχες και άλλοι, είχαν επενδύσει σ’ εσάς. Μήπως τώρα τους κρεμάτε;

Θέλω να ευχαριστήσω κατ’ αρχάς αυτούς που με έπεισαν να ξεκινήσουμε αυτή την προσπάθεια. Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα αυτούς που πίστεψαν ότι μπορούμε ν’ αλλάξουμε την τύχη της πόλης προς το καλύτερο και στάθηκαν δίπλα μου ανιδιοτελώς. Θέλω να τους θυμίσω τις προϋποθέσεις που συμφωνήσαμε μαζί. Να πω ότι η διαδρομή αυτή είχε πολύ καλές στιγμές και στη συνέχεια να ευχαριστήσω και όλους αυτούς που υπέγραψαν και στήριξαν αυτή μας την προσπάθεια.
Τώρα αν κρεμάω κάποιους; Θα ήθελα να πω ότι αν ο διχασμός της ΝΕΑΣ Παλλήνης μετά την απόφαση του ΠΑΣΟΚ και τη λάθος τακτική να εγκλωβιστώ εγώ πρώτα και αυτοί μαζί σ’ αυτή τη διαδικασία, είναι κρέμασμα, δεν το πιστεύω.
Αν ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ είχαμε ασχοληθεί μόνο με την κοινωνία και τα προβλήματα όλους αυτούς τους μήνες και φροντίζαμε για τη διεύρυνση της βάσης μας και το μεγαλύτερο άνοιγμα στη διαπαραταξιακή μας φυσιογνωμία, πιστεύω ότι το χρίσμα δεν θα το κουβέντιαζε κανένας.
ΕΝΤΕΧΝΑ μας ενέπλεξαν οι βουλευτές όταν η κα Χριστοφιλοπούλου είδε αρχικά ως «ιδανική λύση το Ν. ΕΞΑΡΧΟ», έβαλε τα στελέχη της σε μια κουβέντα και μετά τα τραβούσε ένα-ένα με βία ή με απαλό τρόπο. Ποιός τους κρέμασε; Εγώ που δεν διέβλεψα αυτή την παραπλανητική τακτική ή αυτοί που πίστεψαν ότι μπορούν να στηριχθούν στους βουλευτές;

4. Ναι, αλλά τώρα τι μπορούν να κάνουν; Τι τους συμβουλεύετε;

Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τον κ. Δ. Βελιώτη και να τον ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό μου, να ευχαριστήσω όλα τα άλλα στελέχη που συστρατεύτηκαν και δεν προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ. Σ’ αυτούς λέω να πράξουν όπως αυτοί νομίζουν.
Για τα υπόλοιπα στελέχη του συνδυασμού μας, που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και έβαζαν έντονα και πιεστικά τα περισσότερα «να δούμε τι θα πει το ΠΑΣΟΚ», δεν πιστεύω ότι περιμένουν από εμένα τώρα μια συμβουλή.
Έχουν την προσωπική τους αυτοδιοικητική πορεία και περγαμηνές, έχουν ένα στρατό, μικρό ή μεγάλο (κλειδωμένο σε αναμονή), θα πράξουν όπως νομίζουν καλύτερα. Εξάλλου η αποχώρησή μου, η οποία είναι απόρροια της αναμονής και του εγκλωβισμού στις διαδικασίες, είναι μία συνέχεια της δικής τους φιλοσοφίας, που μου επέβαλαν. Και φυσικά δεν μιλάω για όλους.
Το ΠΑΣΟΚ και οι βουλευτές θα παίξουν τον κυρίαρχο ρόλο του ενός ψηφοδελτίου ΠΑΣΟΚ.
Εγώ απλώς αποχώρησα για να μη διασπάσω και να μην παρακολουθήσω τις τεράστιες πιέσεις και τα διλήμματα που έφερναν στους συνεργάτες μου οι περίεργες αποφάσεις του ΠΑΣΟΚ
Θέλω να μπορώ στο χώρο που δουλεύω εγώ και τα παιδιά μου να νιώθω ότι προσπάθησα να προσφέρω, αλλά δεν με άφησαν.

5. Τη συμπεριφορά των συντρόφων σας στο στρατόπεδο του Ζούτσου πώς την σχολιάζετε;

Δεν περίμενα κάτι καλύτερο από «συντρόφους» που έβριζαν το Ζούτσο μέχρι τον Δεκέμβριο και άλλαξαν στάση, με αντιπαροχή, μετά. Εκφράζω το φόβο πώς δεν θα μπορέσει να διοικήσει το μεγάλο ΔΗΜΟ με τέτοια ομάδα, που αρκετοί είναι άνθρωποι του πασοκικού παρασκηνίου.
Δεν έπαιξαν όμως αυτοί το μεγάλο ρόλο. Εγώ προσπάθησα και κατάφερα να κρατήσω στα στελέχη μου χαμηλούς τόνους και το πέτυχα. Ζητούσα επίμονα καί συνάντηση καί κουβέντα με τον Θανάση Ζούτσο. Δεν μου απάντησε ποτέ. Είχε τη διαβεβαίωση, όπως και διέδιδε, ότι θα πάρει τη στήριξη από «ψηλά» έναντι ενός «ενοχλητικού» αντιπάλου.
Την ευθύνη τη μεγάλη τη φέρουν οι Βουλευτές, που τότε, το 2006, αυτοί κι εγώ μαζί τους (Εθνικό Συμβούλιο) αποτελούσαμε την επιτροπή επιλογής υποψηφίων. Είναι οι ίδιοι, όπως προανέφερα, που ομόφωνα με προέτρεπαν τότε να είμαι υποψήφιος Νομάρχης, ως ο πλέον κατάλληλος.

6. ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ; Μαγική λέξη που δίνει εξήγηση στην αποχώρησή σας;

Όσοι με γνωρίζουν από παλιά γελάνε. Δύσκολος χαρακτήρας και ασυμβίβαστος.
Η μεγαλύτερη αντιπαροχή που εξασφάλισα, ίσως όσο κανένας άλλος, ήταν κατά τη θητεία μου στη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, να αναγνωριστεί με το νόμο 2773/99 η περιουσία του ασφαλιστικού φορέα 65.000 εργαζομένων και συνταξιούχων της ΔΕΗ.
Την περιουσία αυτή, που υπερκαλύπτει την αξία της ΔΕΗ, τη χάρισα στο Κράτος.
Έτσι, ως Αντιπαροχή, σώθηκε η ΔΕΗ από την εξαφάνιση και το ξεπούλημα και έγινε κερδοφόρα στο Χρηματιστήριο, με το χαμηλότερο τιμολόγιο στην Ευρώπη.
Η ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ αυτή εξασφάλισε τα ασφαλιστικά δικαιώματα των 65.000 εργαζομένων και συνταξιούχων και είναι ακλόνητη νομικά και συνταγματικά, αντέχοντας σήμερα στις επιταγές του Μνημονίου και του ΔΝΤ.
Αυτή λοιπόν η μαγική λέξη έχει για μένα τεράστια σημασία.
Η αξιοπρέπεια και το κύρος μου δεν επιτρέπει στο Κεντρικό ΠΑΣΟΚ ούτε καν να τολμήσει. Εξάλλου κάποιοι στην αρχή έβλεπαν τη λύση “Ν. Έξαρχος” ως ιδανική.

Υπάρχει κάποιος που νομίζει ότι χρειαζόταν να ξοδέψω άφθονο χρόνο και αρκετά χρήματα για να πάρω μια θεσούλα στο ΠΑΣΟΚ;
Μετά το 2007 δεν έθεσα υποψηφιότητα ούτε για το Εθνικό Συμβούλιο, ούτε για Βουλευτής, παρά τους 18.000 σταυρούς. Ούτε στη σημερινή κυβέρνηση υπέβαλα αιτήσεις για κάποια θέση.
Μου ζήτησαν να βοηθήσω τον τόπο μου και δέχτηκα, με προσωπικό κόστος, επειδή ακριβώς η αυτοδιοικητική ενασχόληση εμπεριέχει τη μη κηδεμονία των κομμάτων, όπως τουλάχιστον ευαγγελίζονται.

7. Τι δεν λειτούργησε καλά στο στήσιμο στην λειτουργία της Διαδημοτικής Δημοκρατικής Παράταξης που ιδρύσατε;

Ήθελα να ακουμπήσουμε τον κόσμο και την κοινωνία. Ήθελα το κίνημα να έλθει από κάτω, γιατί όλα αυτά που συνέβησαν, τα φανταζόμουν. Πίεσα πολύ για τις υπογραφές ώστε να δεσμευτούν κάποιοι. Οι πρώτες 113 υπογραφές έφεραν αντιδράσεις και εκβιασμό στα πρόσωπα που τις μάζεψαν.
Υπήρξε μία ανεξήγητη στασιμότητα και άρνηση των στελεχών να φέρουν απλούς πολίτες στην παράταξή μας.
Είχαν κλειδωμένους τους «στρατούς» και περίμεναν. Τι περιμέναμε; Έπρεπε να πολλαπλασιαζόμαστε καθημερινά για να ξεπεράσουμε τα κομματικά τείχη.
Τα τοπικά τείχη τα ξεπεράσαμε, τα κομματικά τείχη, το τι θα πει το κόμμα και το τι θα πουν οι βουλευτές, δυστυχώς δεν κατάφερα να πείσω τα στελέχη να τα ξεπεράσουν. Υπήρχαν εξαρτήσεις.
Ο κ. Βρεττός είχε ταχθεί εξ’ αρχής εναντίον της υποψηφιότητάς μου, με αφετηρία την εναντίον μου “έχθρα” που άρχισε από τη θητεία μου ως Γ.Γ.Α., συνεχίστηκε με τις υποψηφιότητες για τη Νομαρχία Αν. Αττικής της γυναίκας μου και το κόρης του και κορυφώθηκε στις βουλευτικές εκλογές του 2007, λόγω της δικής μου υποψηφιότητας.
Βέβαια η απόσπαση της Ε. Κουνενάκη στο γραφείο του και η γνωστή ομάδα της Βουλής από «ανώτατα» στελέχη λειτούργησε σαν «γιάφκα» εις βάρος μου, φιλοξενώντας την ομάδα Ζούτσου καθημερινά.
Όταν ο Β. Οικονόμου διαφοροποιήθηκε από τη γραμμή ΠΑΣΟΚ, τότε ξαφνικά η κα Χριστοφιλοπούλου τράβηξε τα στελέχη της πίσω, δεν τους έκλεινε ούτε καν ραντεβού και φυσικά και ο Π. Ασπραδάκης πήρε θέση υπέρ του Ζούτσου, πριν πάρει θέση το κόμμα. Ο κ. Ασπραδάκης πήρε θέση πριν από το κόμμα! Προχωρημένο!
Άρα μείναμε στα κομματικά τείχη και άρχισε να καλλιεργείται η έννοια του “χρίσματος” και της “προδοσίας”. Αυτός ο εγκλωβισμός ήταν αναγνωρίσιμος από όλους μας. Η ατμομηχανή και ο μηχανοδηγός δεν μπόρεσαν, με καθαρά δική μου ευθύνη, να πείσουν τα στελέχη της Παλλήνης ν’ ανέβουν στο τραίνο της αυτονομίας της Αυτοδιοίκησης. Ίσως αυτό στο μυαλό μου να ήταν μία ουτοπία, γιατί δεν είναι εύκολο να παίζεις τη θέση σου ή το μέλλον σου μια ζαριά. Άρα, η απόφαση δύσκολη, αλλά κατά την άποψή μου, γιατί εγώ κρίνομαι περισσότερο ως επικεφαλής, επιβεβλημένη. “Όχι άλλος Νικηταράς, όχι άλλος Μπουντουβάς” για την παλαιά Παλλήνη (λόγια Γ. Σμέρου) κι εγώ συμπληρώνω, όχι ο 16χρονος διχασμός του ΠΑΣΟΚ της Παλλήνης να μεταφυτεύεται σε διχασμό της Νέας Παλλήνης.
Εξάλλου με καλέσατε να ενώσω και με βάλατε μπροστά.
Εξάλλου με καλέσατε για να νικήσουμε και ν΄ αλλάξουμε τη στασιμότητα δεκαετιών.
Όχι λοιπόν στη διάσπαση και στο διχασμό.
Όχι στην προδοσία, όχι στα δύο ψηφοδέλτια με κορμό ΠΑΣΟΚ και ήττα, γιατί χωρίς την κοινωνία και με στελέχη φευγάτα, δεν μπορεί να νικήσεις τους 2 μήνες που απέμειναν. Πόσα και πόσα στελέχη μας της Παλλήνης μας απαντούσαν στερεότυπα, «ό,τι πει το κόμμα» και εννοούσαν βέβαια εξαρτώμενα «ό,τι πουν οι βουλευτές». Οι βουλευτές δεν με ήθελαν. Κατανοητό. Η απόφασή μου δύσκολη.

8. Θα πάρετε θέση στα ψηφοδέλτια που απέμειναν;

Αν πίστευα στο διαπαραταξιακό Ψηφοδέλτιο, όπως έλεγα, δεν δικαιούμαι να πάρω θέση. Το ΠΑΣΟΚ έκρινε ότι χρειάζεται ένα ψηφοδέλτιο αμιγώς ΠΑΣΟΚΙΚΟ με τον Αθανάσιο Ζούτσο για τη σίγουρη νίκη.
Η αποχώρησή μου είναι μία πολιτική πράξη από μόνη της. Σηματοδοτεί ότι άνοιξε ο δρόμος που ήθελε το ΠΑΣΟΚ για ένα αμιγώς ΠΑΣΟΚΙΚΟ ψηφοδέλτιο. Τα στελέχη που ήταν μαζί μου έχουν το καθένα μόνο του και την προσωπικότητα και την εμπειρία και την γνώση και τη θέληση να κάνουν αυτό που τους υπαγορεύει η συνείδησή τους.
Εγώ εύχομαι το καλύτερο για τη ΝΕΑ Παλλήνη.
Εγώ έχασα μια ευκαιρία να βοηθήσω, που το ήθελα πραγματικά και ήξερα ότι μπορούσα. Ίσως όμως η ΝΕΑ Παλλήνη να βρει καλύτερη λύση.

9. Γιατί κάνατε αυτοπρόταση;

Δεν ήθελα και το είχα διαμηνύσει στους συνεργάτες μου. Με έπεισε ο Θ. Μπακαλάκος με τη σκέψη να μη δώσουμε άλλοθι για αποκλεισμούς. Βλέπετε ο Θωμάς, ο οποίος αγωνίστηκε γνήσια δίπλα μου παρ’ ότι έβλεπε όλες αυτές τις στρεβλώσεις, πίστευε, όπως έλεγε, «το ΠΑΣΟΚ διαχρονικά είμαστε εμείς, πώς θα μας ξεπεράσουν;» Όμως, Θωμά μου, δεν είναι έτσι. Είχα την υποχρέωση – γνωρίζοντας και έχοντας περισσότερα στοιχεία – να μην οδηγήσω μια σειρά από καταξιωμένα στελέχη και φίλους σε μια σύγκρουση χωρίς τελειωμό. Τότε θα χάναμε όλοι και το δικό μας ΠΑΣΟΚ και το άλλο ΠΑΣΟΚ αλλά και εμείς ως άτομα.

10. Μετά την αποχώρησή σας βλέπετε να υπάρχει 1η Κυριακή;

Αν οι μικρές παρατάξεις συγκεντρώσουν ποσοστό μικρότερο του 15%, μπορεί.

11. Γκοτσόπουλος – Μπουλμπασάκος, γιατί όχι μαζί σας;

Το Θοδ. Γκοτσόπουλο τον έχουμε μάθει εμείς να παίρνει. Δεν έμαθε ποτέ να δίνει και εννοώ πολιτικά. Ξεχνάει ότι ενώθηκαν όλοι μαζί και του προσέφεραν τη θέση και τη στήριξη του υποψηφίου Δημάρχου που εκλέχτηκε και τον βοηθήσαμε, κι εγώ προσωπικά πολλαπλά ως Γ.Γ.Α. Ξεχνάει ότι ενωμένοι θα μπορούσαμε να δώσουνε ένα όραμα στην τοπική κοινωνία. Τον απασχολεί μόνο πώς θα διατηρήσει τα κεκτημένα.
Τον Γ. Μπουλμπασάκο τον γνώρισα αυτό το διάστημα, μου έκανε πολύ καλή εντύπωση και αν ο συνδυασμός μας συνέχιζε, πάντα θα υπήρχε συνεργασία μεταξύ μας και μία ξεχωριστή θέση μαζί μας, αν θα το αποφάσιζε.

12. Στη διαδρομή σας αυτή δεν είδαμε να υπογράφουν και να σας στηρίζουν και άλλα καταξιωμένα στελέχη, πρώην Δημ. Σύμβουλοι, πρόεδροι συλλόγων, κ.λ.π. από την Παλλήνη. Μιλήσατε μαζί τους;

Προσπάθησα να τους φέρω κοντά και μίλησα μαζί τους. Μίλησα με τον Γιαν. Κοτσίλα, με τον Δημ. Γιαννουσόπουλο, με το Θόδωρο τον Σταματίου, τον Κώστα τον Ρίππη και μια σειρά άλλα στελέχη.
Ήταν όλοι σε αναμονή ΠΑΣΟΚ, θα έπαιρναν θέση μετά την απόφαση του ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορέσαμε να πάρουμε τη δυναμική τους και να δώσουμε ένα στίγμα Κινήματος όλων των στελεχών της ΠΑΛΛΗΝΗΣ.
Όλοι ήθελαν τη σιγουριά και ίσως να τους ενοχλούσε ότι κάποιος ήλθε καπέλο να ενώσει. Μπορεί να το ζητούσαν αλλά δεν το εννοούσαν κιόλας. Και μάλιστα να ενωθούν χωρίς το ΝΑΙ του ΠΑΣΟΚ και των Βουλευτών; Δεν το άντεχαν.

13. Επίσης εντύπωση προκάλεσε η μη στήριξη της Παράταξης που ηγηθήκατε από την τοπική εφημερίδα «Νεολόγος» και από πολλά εκλεγμένα τοπικά κομματικά στελέχη.

Με τον ιδιοκτήτη της εφημερίδας «Νεολόγος» και τη σύζυγό του είχα συζητήσεις, οι οποίες περιστράφηκαν σε δύο άξονες.
Ο ένας άξονας ήταν οικονομικός, που δεν νομίζω ότι ήταν ο σημαντικότερος, αλλά ούτε εγώ θα μπορούσα να υπερκαλύψω εν ενεργεία Δημάρχους.
Ο δεύτερος και πιο σημαντικός ήταν φυσικά η υποψηφιότητα της Ε. Κουνενάκη, την οποία ζήτησα, αλλά δεν μπορέσαμε να συμφωνήσουμε.
Η αποδοχή της πρότασής μου από αυτήν περιελάμβανε, ως βέτο από μέρους της, την απουσία από το ψηφοδέλτιο των εν ενεργεία Δημοτικών Συμβούλων της Παλλήνης.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, η πάγια δικιά μου τακτική ήταν ότι «κανένας δεν μπορεί να αποκλείει κανέναν». Ο κόσμος θα δείξει ποιον εμπιστεύεται και εκλέγει. Και φυσικά μετά τις εκλογές η ευθύνη με ποια πρόσωπα θα διοικούσα το Δήμο ήταν αποκλειστικά δική μου.

Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, κομματική συσπείρωση του μεγέθους του Γέρακα δεν υπήρξε στην Παλλήνη. Η «ουδετερότητα» του γραμματέα της Τοπικής Οργάνωσης και φίλου των Α. Μπουντουβά και Γ. Σμέρου, “εξαφάνισε” την οργάνωση και την έστειλε… βόλτα για ούζα στο γνωστό ουζερί του Γέρακα.
Φυσικά δεν μιλάμε για τη Νομαρχιακή Επιτροπή. Αυτή υλοποίησε το έργο που φτιάχτηκε μαζί με τους Βουλευτές.

14. Τι κερδίσατε από αυτή τη διαδρομή;

Απογοήτευση γιατί δεν κατάφερα να επηρεάσω πολλά καταξιωμένα στελέχη στο δρόμο που έβλεπα και έδειχνα μπροστά μου.
Στενοχώρια γιατί κατάλαβα ότι τα πρόσωπα που αποτελούσαν τον πυρήνα δεν με ήξεραν σχεδόν καθόλου. Εξάλλου οι περισσότεροι το 2007 δεν με στήριξαν ως υποψήφιο Βουλευτή.
Όταν δεν σε γνωρίζουν και αν αξίζεις, δεν μπορείς να εμπνεύσεις ένα όραμα. Και η δράση χωρίς όραμα είναι ένας εφιάλτης.
Ικανοποίηση ότι δεν κορόιδεψα κανέναν και μπορώ να πιω μια μπύρα με τον γείτονά μου, τον ΘΡΑΣΟ.

15. Προς στιγμήν φάνηκε ότι οι Δημοτικοί Σύμβουλοι της μείζονος αντιπολίτευσης σύσσωμοι σας στήριζαν και αυτό ήταν μια τεράστια αφετηρία, ένα ξεκίνημα με ισχυρό κορμό ΠΑΣΟΚ Παλλήνης. Άλλαξε τίποτε στην πορεία;

Ναι, έτσι είναι. Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Γ. Σμέρος, Γ. Μερτζάνος, Π. Ζινέλη, Κ. Χατζησταματίου με τους οποίους και ξεκινήσαμε την κίνηση και στη συνέχεια η Μαρία η Λεβαντή έδειξαν ότι θα έφτιαχναν έναν ισχυρό κορμό – αφετηρία. Αντέδρασαν ομαδικά στην κατευθυνόμενη παγίδα, που προσπάθησε να τους στήσει τοπική εφημερίδα για το Θόδωρο τον Γκοτσόπουλο, ότι δήθεν τον εγκατέλειψαν.
Μέχρι εκεί που εθίγοντο προσωπικά ναι. Μετά η συνοχή χάθηκε.
Η ομάδα αυτή ουδέποτε ξεκλείδωσε τον στρατό των ψηφοφόρων της και έδειχνε σε αναμονή. Από τη μέρα που ο Γ. Σμέρος έγινε Πρόεδρος σ’ ένα νοσοκομείο με τη στήριξη κοινοβουλευτικού προσώπου, το παιχνίδι άλλαξε.
Δεν είχε χρόνο; Άλλαξαν οι προτεραιότητές του; Όλοι αναρωτήθηκαν για την αλλαγή στάσης του Γ. Σμέρου.

Η χρονική σειρά είναι η εξής:
-Το ΠΑΣΟΚ και οι βουλευτές θετικοί έως ουδέτεροι αρχικά απέναντί μου.
-Ακολούθησε η διαφοροποίηση του Β. Οικονόμου στη συνέχεια από το ΠΑΣΟΚ και εμφανίστηκε κενό και αμηχανία στην Παλλήνη.
-Στη συνέχεια άλλαξε η στάση των Βουλευτών και κατά συνέπεια του κόμματος.
-Αποτέλεσμα η αδρανοποίηση των στελεχών και η καθοδήγηση από τους βουλευτές για αλλαγή στρατοπέδου.

Ο Γ. Σμέρος και η Π. Ζινέλη έπαψαν να έρχονται στην ομάδα και έδειχναν να ξέρουν τι θα γίνει, το οποίο και διέδιδαν. Φυσικά σ’ αυτή τη νέα κομματική – βουλευτική πραγματικότητα προσχώρησαν ή την προετοίμασαν εύκολα στελέχη όπως Ναστούλης, Δρούγκας, Μπουντουβάς.
Ο ενοχλητικός Έξαρχος “ΟΧΙ” ή όπως ωραία και γλυκά το λέει ο Νεολόγος “απλά δεν είναι αυτοδιοικητικός” !.
Λες και ο Πρωθυπουργός όταν έλεγε χρειαζόμαστε κάτι ψηλότερο από τους αυτοδιοικητικούς για τον Καλλικράτη εννοούσε τους ίδιους τους Αυτοδιοικητικούς και μόνο.


16. Αναφέρεστε πολύ στην εσωστρέφεια της παλαιάς Παλλήνης & τον κίνδυνο να μεταφυτευτεί στη Νέα Καλλικράτεια Παλλήνη. Πιστεύετε ότι τα γεγονότα του 1994 και το 2006 μπορεί να επηρεάζουν ακόμα;

Μακάρι να έχω άδικο. Πρέπει να σας πω ότι κατάφερα να βάλω στο ίδιο τραπέζι ακόμα και στελέχη που δεν είχαν καμία εκτίμηση για κάποια άλλα. Μάλιστα πολλές φορές τέθηκε άμεσα το θέμα «ή εγώ ή αυτός». Στοιχεία μεγάλου διχασμού. Στην πορεία ανακάλυψα και μια άλλη μεγάλη οριζόντια διχαστική λειτουργία, που διαπερνούσε την Παλληνιώτικη κοινωνία, κυρίως την ΠΑΣΟΚΙΚΗ. Τους φίλους του Γ. Σμέρου και τους αμείλικτους εχθρούς του. Μακάρι η απόφαση του ΠΑΣΟΚ να εξαλείψει την ΠΑΣΟΚΙΚΗ εσωστρέφεια. Αυτό θα είναι καλό για τον τόπο, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

17. Ακούστηκε και γράφτηκε ότι κατεβαίνετε υπόψηφιος Αντιπεριφερειάρχης με το ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο του κ. Αλέξη Μητρόπουλου. Αληθεύει;

Αυτό που αληθεύει είναι ότι ο Αλέξης Μητρόπουλος μετά την απόφασή μου ν’ αποσυρθώ από την υποψηφιότητά μου για τον ΔΗΜΟ ΠΑΛΛΗΝΗΣ, μου πρότεινε να είμαι, στο ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο που ετοιμάζει, υποψήφιος για Αντιπεριφερειάρχης στην Αν. Αττική.

Δεν έχω απαντήσει στον κ. Μητρόπουλο. Οι λόγοι που με κάνουν διστακτικό είναι ο συσχετισμός που μπορεί να γίνει από διάφορους σε σχέση με τη μη στήριξή μου από το ΠΑΣΟΚ στο Δήμο Παλλήνης.
Αυτό τον συσχετισμό δεν τον θέλω.
Κάποιοι θα πουν ότι είχα την πρόταση γι αυτό αποσύρθηκα και θα είναι οι ίδιοι που έλεγαν ότι έφυγα γιατί πήρα δήθεν αντιπαροχή από το ΠΑΣΟΚ.
Ο Δήμος Παλλήνης για μένα ήταν μια καθαρά προσωπική αυτοδιοικητική προσφορά στον τόπο μου με τη στήριξη της κοινωνίας και όλων ει δυνατόν των κομμάτων . Ήταν μια ιδανική ευκαιρία για υλοποίηση του σχεδίου Καλλικράτης. Δεν ευδοκίμησε.
Το ψηφοδέλτιο του Αλέξη Μητρόπουλου εμπεριέχει πέρα από τον ανεξάρτητο χαρακτήρα του και ένα κεντρικό πολιτικό μήνυμα διαμαρτυρίας.

18. Κάτι τελευταίο;

Η συζήτηση αυτή δεν τελειώνει. Θα κρατήσει πολλά χρόνια, με πολλές ερμηνείες και υποκειμενικές απόψεις, όπως η δική μου.
Θα απαντήσω σε όλες τις καλοπροαίρετες ερωτήσεις που θα μου τεθούν και φυσικά είμαι ανοικτός σε κατ’ ιδίαν συζήτηση με όλους. Επαναλαμβάνω ότι η πρόθεσή μου δεν είναι να θίξω κανέναν. Προσπαθώ να μιλήσω τη γλώσσα της αλήθειας.

Όμως τέλος μια ερώτηση θα μείνει αναπάντητη:
Θα έβλεπε ο τόπος καλύτερες μέρες αν η κίνησή μας περπατούσε με κυρίαρχο διαπαραταξιακό χαρακτήρα και με ανοιχτούς ορίζοντες προς όλα τα στελέχη, ή θα συμβεί αυτό με διακυβέρνηση ΖΟΥΤΣΟΥ ή ΚΩΝΣΤΑΝΤΑ;

Αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ.

ΠΗΓΗ : Anatoliki Attiki News

Να πληρώσουν οι υπεύθυνοι και να ληφθούν άμεσα δραστικά μέτρα για τα Οινόφυτα. Όχι άλλα επιστημονικά συνέδρια και παραπομπές στο μέλλον.

Τραγική επιβεβαίωση των καταγγελιών της Τοπικής Κοινωνίας των Πολιτών, αλλά και της ανάγκης για άμεσα δραστικά μέτρα, αποτελεί για τους Οικολόγους Πράσινους η επιδημιολογική μελέτη για τα Οινόφυτα που παρουσιάζει δραματικά αυξημένο τον αριθμό των θανάτων από καρκίνο στην περιοχή.
Σχετικά ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων Γιάννης Παρασκευόπουλος έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η επιδημιολογική μελέτη για τα Οινόφυτα δικαιώνει με τον πιο τραγικό τρόπο τις... καταγγελίες της τοπικής κοινωνίας και δίνει νέα ώθηση στο αίτημα να πληρώσουν οι υπεύθυνοι και να ληφθούν άμεσα δραστικά μέτρα. Παράλληλα όμως επιβεβαιώνει δραματικά την ανάγκη για άμεση θέσπιση ασφαλούς πανελλαδικού ορίου για το εξασθενές χρώμιο στο πόσιμο νερό.

Τα επιστημονικά δεδομένα φωνάζουν, η κυβέρνηση δεν έχει δικαίωμα να συνεχίσει να φλυαρεί. Η επιμονή της να παραπέμπει το θέμα σε μελλοντικά επιστημονικά συνέδρια και να μεταθέτει επείγουσες αποφάσεις ζωής και θανάτου στο απώτερο μέλλον, ουσιαστικά αποτελεί «θανατική καταδίκη με κλήρωση» για άγνωστο αριθμό συμπολιτών μας».
(ακολουθεί αναλυτική τοποθέτηση της Θεματ. Ομάδας Περιβάλλοντος των Οικολόγων Πράσινων)

Η ΚΥΑ 2600 για την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης που εκδόθηκε το 2001 αναφέρει ότι «το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης είναι υγιεινό και καθαρό εφόσον είναι απαλλαγμένο μικροοργανισμών και παρασίτων, και οποιωνδήποτε ουσιών, σε αριθμούς και συγκεντρώσεις, που αποτελούν ενδεχόμενο κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία».

Η καθηγήτρια Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Αθηνά Λινού, σχολιάζοντας τα εντυπωσιακά αποτελέσματα του πρώτου σταδίου της επιδημιολογικής μελέτης στα Οινόφυτα της οποίας ήταν επικεφαλής, δήλωσε ότι: «θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι πιθανή αιτία των παρατηρούμενων αυξήσεων στους συγκεκριμένους καρκίνους είναι η επί μακρόν παρουσία του εξασθενούς χρωμίου στο νερό των Οινοφύτων».

Η μελέτη αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει ό,τι ήταν δυστυχώς γνωστό στον π. Γιάννη Οικονομίδη και τους κατοίκους των Οινοφύτων εδώ και χρόνια. Έρχεται επίσης να ενισχύσει τη μελέτη της πολιτείας της Καλιφόρνια, η οποία τον Οκτώβριο του 2009 (ταυτόχρονα σχεδόν με την εκλογή της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης) ανέλυσε όλα τα υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα και πρότεινε για το εξασθενές χρώμιο τα 0,06 μg/l ως όριο ασφαλές για την ανθρώπινη υγεία.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε ότι η επιστημονική καταγραφή και ανάλυση επιδημιολογικών δεδομένων είναι απαραίτητη και χρήσιμη για πολλούς και διάφορους λόγους, μεταξύ άλλων, και για νομικής φύσης διεκδικήσεις των πολύπαθων κατοίκων της περιοχής των Οινοφύτων. Παρόλα αυτά, τα επιστημονικά δεδομένα που υπήρχαν πολύ πριν από τη συγκεκριμένη μελέτη ήταν υπεραρκετά για να τεκμηριώσουν, σε ό,τι αφορά το εξασθενές χρώμιο, κάτι σοβαρότερο από «ενδεχόμενο» κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία.

Επομένως, στα πλαίσια της εφαρμογής της ΚΥΑ 2600/01, είναι απορίας άξιο γιατί η κυβέρνηση δεν προχώρησε, 11 μήνες από την ανάληψη καθηκόντων της, σε θέσπιση ξεχωριστούπανελλαδικού ορίου για το εξασθενές χρώμιο. Το μυστήριο πυκνώνει ακόμα περισσότερο αν αναλογισθεί κανείς ότι στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στα Οινόφυτα η ηγεσία του ΥΠΕΚΑ στις 8 Φεβρουαρίου, ο ΓΓ ΥΠΕΚΑ καθηγητής κ. Ανδρέας Ανδρεαδάκης ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε θέσπιση ξεχωριστού ορίου για το εξασθενές χρώμιο στα όρια της ανιχνευσιμότητας. Μάλιστα, σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, το ΥΠΕΚΑ προσέγγισε αυτό το όριο στα επίπεδα του 2-4 μg/l.

Σχεδόν 7 μήνες μετά από αυτές τις υποσχέσεις, απολύτως τίποτε δεν έχει γίνει επί του θέματος. Αντ'αυτού, την Παρασκευή 27 Αυγούστου, μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της επιδημιολογικής μελέτης, η κ. Μπιρμπίλη επικαλέσθηκε «υπευθυνότητα» για ένα τόσο σοβαρό θέμα και κατέληξε να αναβάλλει εκ νέου τη λήψη αποφάσεων.

Όπως και τον περασμένο Ιούλιο στη Βουλή, η κ. Μπιρμπίλη και το επιτελείο της υποσχέθηκαν συνέδριο εμπειρογνωμόνων για «γόνιμο επιστημονικό διάλογο και διαβούλευση». Τι θα έρθει να προσθέσει το συνέδριο σε όσα ήδη υπάρχουν στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία; Δε διαθέτει το ΥΠΕΚΑ και το ΥΥ κατάλληλο προσωπικό που να είναι σε θέση να αξιολογήσει τα υπάρχοντα δεδομένα; Υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να αποδειχθεί από τους εμπειρογνώμονες ότι η κατάποση εξασθενούς χρωμίου ΔΕΝ κρύβει «ενδεχόμενο» κίνδυνο για τη δημόσια υγεία; Ή μήπως θα προσκαλέσουμε στην Ελλάδα επιστήμονες διεθνούς κύρους για να μας εξηγήσουν πρωτόκολλα μέτρησης που δείχνουν πως μετράμε εξασθενές χρώμιο σε χαμηλές συγκεντρώσεις;

Η ανακοίνωση του ΥΠΕΚΑ εστίασε επίσης στο ότι με την ΚΥΑ για τον Ασωπό θεσπίστηκε ήδη ξεχωριστό όριο για το εξασθενές χρώμιο στα επίπεδα του 3 μg/l. Είναι τουλάχιστον ατυχής η αναφορά της ΚΥΑ για τα επιφανειακά νερά του Ασωπού όταν μιλάμε για πόσιμο νερό που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση.

Θεωρούμε ότι όλα αυτά τα επικοινωνιακά τεχνάσματα πρέπει επιτέλους να σταματήσουν και η κυβέρνηση να μιλήσει και προπάντων να πράξει επί της ουσίας:

1. Ολοκληρωμένη φροντίδα και προστασία της υγείας των κατοίκων της περιοχής. Η επιδημιολογική μελέτη διέγνωσε το πρόβλημα. Το ερώτημα είναι τι θα κάνει το ΥΥ για την αντιμετώπισή του. Πρέπει τα μέτρα που θα ληφθούν να είναι σαφή και άμεσα. Ας μην ξεχνάμε ότι και οι κάτοικοι της Μεσσαπίας ενδέχεται να αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα. Θεωρούμε ότι η επιστημονική προσέγγιση είναι επιβεβλημένη και για τη Μεσσαπία, παρά τις διαβεβαιώσεις του δημάρχου Μεσσαπίων κ. Μπαζώτη στο κλιμάκιο των Οικολόγων Πράσινων που τον επισκέφθηκε τον Ιούλιο ότι οι καρκίνοι στην περιοχή μειώθηκαν. (Δείτε το σχετικό ΔΤ)

2. Θέσπιση ξεχωριστού ορίου για το εξασθενές χρώμιο πανελλαδικά για να αποτρέψουμε δεύτερη Μεσσαπία και δεύτερο Ασωπό. Ποιο είναι αυτό το όριο; Η Ένωση Ελλήνων Χημικών διαθέτει εξαιρετικούς επιστήμονες που μπορούν μετά από σύντομη έρευνα να προσδιορίσουν το τεχνολογικά εφικτό όριο από τη στιγμή που υπάρχει η πολιτική βούληση για τη θέσπισή του. Υπάρχει;

3. Ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών της ΕΥΕΠ έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι θα μπει επιτέλους ένα τέλος στην πάγια τακτική των βιομηχανιών που συνεχίζεται και σήμερα. Αν τα υγρά απόβλητα που καταλήγουν κάθε μέρα στον υπόγειο υδροφορέα και τον Ασωπό δε σταματήσουν να είναι μολυσμένα, όλες οι τωρινές και οι μελλοντικές ΚΥΑ θα είναι απλά κενό γράμμα. Η επίτευξη ενός τέτοιου στόχου είναι ανέφικτη όμως, χωρίς ισχυρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς. Ας μην ξεχνά κανείς ότι όπως λέει και ο π. Γιάννης Οικονομίδης για την κατάσταση σήμερα: «Τα απόβλητα παράγονται από τις ίδιες βιομηχανίες και συνεχίζουν να μολύνουν τα νερά του Ασωπού»

4. Καθαρισμός επιφανειακών υδάτων Ασωπού. Η ζωή στο ποτάμι μπορεί να αποκατασταθεί σύμφωνα με επιστήμονες του ΕΛΚΕΘΕ. Κατά συνέπεια αυτό αποτελεί επείγουσα υποχρέωση της πολιτείας καθώς η υγεία και το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων στην περιοχή είναι άμεσα συνδεδεμένα με την αποκατάσταση της ζωής στον Ασωπό.

5. Αποκατάσταση υπόγειου υδροφορέα της περιοχής. Δεν είναι δυνατόν η παροχή πόσιμου νερού από το Μόρνο να είναι μόνιμη όσο κι αν η κυβέρνηση θέλει να την παρουσιάσει ως μια εντυπωσιακή λύση στο πρόβλημα ύδρευσης των Οινοφύτων και των γειτονικών περιοχών. Πρέπει άμεσα να εκπονηθεί μελέτη αποκατάστασης υπόγειου υδροφορέα. Υπάρχουν αποτελεσματικές μέθοδοι απορρύπανσης που εφαρμόζονται στο εξωτερικό και που μπορούν να εξετάσουν οι ειδικοί, αντί η υπουργός ΠΕΚΑ να συνθηκολογεί προτού καν μελετηθεί το πρόβλημα: «Όσον αφορά τώρα στο θέμα της απορρύπανσης και της αποκατάστασης του υδροφόρου ορίζοντα, θα ήθελα να σας πω ότι πρόκειται για κάτι που ξεπερνάει τα άμεσα μέτρα και θέλει πάρα πολύ καιρό για να μπορέσει να αποκατασταθεί η πρότερη κατάσταση».

6. Απόδοση ευθυνών με βάση την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». Η κ. Μπιρμπίλη τον Ιούλιο είπε ξεκάθαρα ότι στο ΥΠΕΚΑ γνωρίζουν ποιοι προκάλεσαν τη ρύπανση. Η ύπαρξη ξεχωριστού ορίου για το εξασθενές χρώμιο θα μπορούσε να οδηγήσει και σε συγκεκριμενοποίηση του τι ακριβώς θα πληρώσουν οι (γνωστοί στο ΥΠΕΚΑ) ρυπαίνοντες για τη ζημιά που προκάλεσαν στη δημόσια υγεία, στο περιβάλλον, και κατ' επέκταση, στις επόμενες γενιές. Διαφορετικά, χωρίς όριο, ποιος θα είναι ο στόχος της αποκατάστασης που πρέπει να αναλάβουν οι ρυπαίνοντες, σύμφωνα πάντα με τις εξαγγελίες της κ. Μπιρμπίλη στη Βουλή;

Οι πολίτες της Ασωπίας και της Μεσσαπίας δεν είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Ζουν κι αυτοί στην Ελλάδα του 2010 που ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι δυνατόν να συμβιβαστούν με λύσεις που απλά τους εξασφαλίζουν προσωρινά κάτι που τους αφαιρέθηκε χωρίς να ρωτηθούν και κυρίως, χωρίς το γνωρίζουν: το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμά τους σε καθαρό πόσιμο νερό. Μόνο η κυβέρνηση δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ότι τα πεπραγμένα της είναι πολύ χαμηλότερα των απαιτήσεων των καιρών.
ΠΗΓΗ : press-gr

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ : ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΑΛΕΞΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ. ΔΕΥΤΕΡΑ 13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Η «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ»,

Ο «ΝΕΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ» ΚΑΙ Η «ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ»

ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

ΜΕ ΘΕΜΑ

«ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ –

ΑΛΕΞΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ»

ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010

ΩΡΑ 19:00

Αναζήτηση Εργασίας

Εργασία από την Careerjet

Σας ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας

 

Followers