Η μικρή ιστορία ανάκτησης ενός κλεμμένου διπλώματος οδήγησης...

Το κράτος σε ρόλο βασανιστή των ανύποπτων πολιτών που από τη μια πέφτουν θύματα κλοπής και από την άλλη πρέπει να πληρώσουν γιαυτή τους την αμέλεια...

Σκηνές καθημερινότητας από συμπολίτες της διπλανής μας πόρτας.

Κλοπή και 30 € για ανάκτηση διπλώματος οδήγησης, χώρια τα άλλα δύο παράβολα...99,02 €

Το ξέρατε για το κλοπόσημο ; με τόσες κλοπές στα Μεσόγεια, πάνε καλά οι δουλειές στο ΥΜΕ...

Διαβάστε και τη σχετική επιστολή από το επεισόδιο, όπως περιγράφεται γλαφυρά !

...Ευτυχώς υπάρχουν οι άνθρωποι εκείνοι που θα σε κάνουν να χαρείς που τους συνάντησες, είτε σε φιλική είτε σε κοινωνική ή τυπική συναναστροφή.

Πριν λίγες μέρες πήγα στο υπουργείο Μεταφορών στο Σταυρό Αγίας Παρασκευής, για να καταθέσω τα δικαιολογητικά για το δίπλωμα οδήγησης. Ήταν η δεύτερη φορά που πήγαινα, επειδή είχα ξεχάσει ότι μου είχαν ξανακλέψει το δίπλωμα – μαζί με το πορτοφόλι – κι έτσι όφειλα άλλα 30 ευρώ σε παράβολο ( σύνολο 99,02 ). Η πρώτη υπάλληλος ευγενική. Μου εξήγησε ότι, επειδή δεν είχαν ρεύμα, έπρεπε να πάω κάτω να φωτοτυπήσω την ταυτότητά μου και να αγοράσω κι ένα φάκελο(!) για τα έγγραφα. Κατέβηκα αλλά όπου κι αν έψαξα δεν είχαν ρεύμα, οπότε επέστρεψα άπρακτη. Της είπα πως την ταυτότητα την είχα, να κρατούσαν, λοιπόν, ό,τι στοιχεία ήθελαν και δεσμευόμουν να τους έφερνα τη φωτοτυπία όταν θα ερχόμουν να πάρω το δίπλωμα. Η κοπέλα σηκώθηκε να ρωτήσει μιαν άλλη πιο υψηλόβαθμη υπάλληλο, η οποία ήταν ανένδοτη γι αυτό που πρότεινα. «…κι αν βρίσκατε την πόρτα κλειστή με την ταμπέλα ότι έχει κοπεί το ρεύμα, τι θα κάνατε;» μου έλεγε, «…δεν γίνεται γιατί πρέπει ο φάκελος να πάει πιο ψηλά!», «…να ξανάρθετε με τη φωτοτυπία, εμείς δεν μπορούμε τίποτα να κάνουμε». Άρχισα να εκνευρίζομαι και της είπα να βρει κάποιο τρόπο γιατί δεν φταίω για τη διακοπή, τα χαρτιά τα είχα όλα προσκομίσει όπως μου είχαν πει. Συμπλήρωσα στις διαμαρτυρίες της πως δεν έχει ούτε αυτή ευθύνη γι αυτό αλλά ούτε κι εγώ, οπότε πιστεύω πως περνάει από το χέρι της να διευκολύνει την κατάσταση. Ήταν όμως αμετάπειστη και ψυχρή.

Στο τέλος έκανα να φύγω και η κοπέλα που με είχε πριν εξυπηρετήσει, ψιθύρισε πως μπορούσα να καταθέσω τα χαρτιά μου και στο ΚΕΠ της περιοχής μου! Έμεινα έκπληκτη γιατί δεν μου είχε πει η άλλη υπάλληλος τίποτα σχετικό, και της το είπα δυνατά.

Φεύγοντας κοντοστάθηκα και σκέφτηκα να αναζητήσω τον διευθυντή τον οποίο και συνάντησα. Με δέχτηκε ευγενικά, άκουσε υπομονετικά το παράπονό μου, όπως το αποκάλεσα, μου ζήτησε την ταυτότητα, έγραψε τα στοιχεία πάνω στα έγγραφα σφραγίζοντάς τα, μου ζήτησε να τον ακολουθήσω μέχρι το γκισέ στις προηγούμενες υπαλλήλους, στις οποίες είπε να μου δώσουν αριθμό πρωτοκόλλου και…έληξε το θέμα με τρεις κινήσεις και τη λεβεντιά που απέπνεε ως Άνθρωπος! Γι αυτόν τον άνθρωπο έγραψα ό,τι έγραψα! Για να τον ευχαριστήσω για την αμεσότητα, την ευγένεια, την ικανότητα, την ταχύτητα, την κατανόηση , την Ανθρωπιά του!