Πρακτικά ημερίδας για τον σεισμό της Αϊτής. Μία επαναλαμβανόμενη ιστορία στο δομημένο περιβάλλον. Αποτελέσματα και πρώτα συμπεράσματα

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου, το ΕΜΠ και το Πανεπιστήμιο Αθηνών, διοργάνωσαν ημερίδα για τις συνέπειες του τραγικού σεισμού στην Αϊτή.

Θέμα : Ο σεισμός της Αϊτής, μία επαναλαμβανόμενη ιστορία στο δομημένο περιβάλλον. Αποτελέσματα και πρώτα συμπεράσματα.

Πρόγραμμα

Προσφώνηση, από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητή κ. Δημοσθένη Ν. Ασημακόπουλο

Ομιλία του κ. Ευθύμη Λέκκα, καθηγητή Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα:

"Ο σεισμός της Αϊτής, 7,2R, 12 Ιανουαρίου 2010. Το γεωδυναμικό πλαίσιο και η ακραία καταστροφή. Η διαχείριση της κρίσης κ αι ο ρόλος της διεθνούς βοήθειας".

Ομιλία του κ. Παναγιώτη Καρύδη, ομότιμου καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με θέμα:

"Ο σεισμός της Αϊτής, μία επαναλαμβανόμενη ιστορία στο δομημένο περιβάλλον. Αποτελέσματα και πρώτα συμπεράσματα".

(Σημειώνουμε επίσης ότι το έντυπο που διατέθηκε στους παρευρισκόμενους στην ημερίδα ήταν εξαιρετικού ενδιαφέροντος και τεκμηρίωσης. Μέρος του αναδημοσιεύεται στην συνέχεια).

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Οι ανθρώπινες απώλειες από τον σεισμό της Αϊτής υπερβαίνουν τις 200.000 (με πιθανό όριο τις 300.000), όπως ανακοινώθηκε στις 19 Ιανουαρίου από τον ΡΑΗΟ (Ρan Αmerican Health Organization) με αδρές εκτιμήσεις των δεδομένων του από τις πρώτες 5 ημέρες μετά τον σεισμό. Ο αριθμός των νεκρών ενδέχεται να αυξηθεί εξαιτίας της ύπαρξης υψηλής επικινδυνότητας εκδήλωσης επιδημικών εκρήξεων και επιδημιών στις συνθήκες υγειονομικές συνθήκες της περιοχής. Ειδικότερα παρατηρείται έλλειψη πόσιμου νερού και τροφίμων, διαβίωση της πλειονότητας του πληθυσμού στην ύπαιθρο ή σε πρόχειρους καταυλισμούς με έλλειψη συνθηκών υγιεινής, καθυστέρηση της συλλογής των σωρών των θυμάτων και του ενταφιασμού τους, ανύπαρκτες υποδομές δημόσιας υγείας και περιορισμένη πρόσβαση του πληθυσμού σε κέντρα ιατρικής περίθαλψης. Στις 20 Ιανουαρίου εξειδικευμένες επιστημονικές ομάδες εκτίμησαν το ρυθμό θανάτων σε 2.000 ανθρώπους ανά ημέρα εξαιτίας της έλλειψης ιατρικής φροντίδας και των μειωμένων δυνατοτήτων του ιατρικού προσωπικού να πραγματοποιήσει τις απαιτούμενες ιατρικές πράξεις και επεμβάσεις.

Οι πρώτες εκτιμήσεις των επιπτώσεων στηρίχθηκαν στη επεξεργασία δεδομένων, τα οποία αφορούσαν τα δημογραφικά χαρακτηριστικά του πληθυσμού, τη γεωγραφική κατανομή των συνοδών γεωδυναμικών φαινομένων, τα στοιχεία των σεισμικών εντάσεων και τις παραμέτρους των πρακτικών οικοδόμησης που εφαρμόζονται στην Αϊτή. Ειδικότερα, οι ανθρώπινες απώλειες εκτιμήθηκαν συνδυάζοντας: (ι) πληθυσμιακό κάναβο 1 κm (βασισμένο στο LandScan TM 2005 Global Ροpulation Database) ο οποίος μετατράπηκε με κατάλληλη κλίμακα ούτως ώστε να αντιστοιχεί στο σημερινό πληθυσμό, βάσει του Παγκόσμιου Δικτύου Ανάπτυξης του ΟΗΕ (UNDΡ) και (Ν) την τροποποιημένη κλίμακα σεισμικών εντάσεων Mercali, η οποία δημοσιεύθηκε από το USGS ShakeMap την επόμενη ημέρα του σεισμού. Η σεισμική τρωτότητα των κτιρίων εκτιμήθηκε ως υψηλή, με κατασκευές επιδεκτικές σε καταρρεύσεις.

Ο πληθυσμός που επλήγη από το σεισμό σε πρωτογενές επίπεδο εκτιμάται σε περίπου 3,0x10⁶ άτομα, επί συνόλου κατοίκων στη μείζονα περιοχή της πρωτεύουσας περί τα 4,0><10⁶, ενώ η επιφάνεια της πλειόσειστης περιοχής που επλήγη με σημαντικές βλάβες (Ι > VII) εκτιμάται σε 40x1 5Km².

Οι άστεγοι της πρώτης εβδομάδας εκτιμώνται ότι ανήλθαν σε περίπου 2.5χ10⁶ άτομα. Τα άτομα αυτά κατέλυσαν στα πεζοδρόμια και σε κεντρικούς δρόμους, διότι από εκεί μπορούσαν να περάσουν τα ελάχιστα φορτηγά με φαγητό και νερό. Όπου η βοήθεια μοιράζονταν από σταθμευμένα φορτηγά αυτοκίνητα, ή ελικόπτερα σε σταθερά σημεία, σημειώνονταν τραυματισμοί και απώλειες ζωών.

Τελικά, μικρό ποσοστό της βοήθειας αυτής έφθασε σ' αυτούς που είχαν ανάγκη. Άτομα που κατόρθωσαν με κίνδυνο της ζωής τους να αρπάξουν μια σχετικά σημαντική ποσότητα τροφής (π.χ. ένα τσουβάλι σιτάρι, ρύζι, καλαμπόκι, κ.α.), δεν μπόρεσαν να φθάσουν στον προορισμό τους.

Η διανομή των εφοδίων στους πληγέντες χρειάζονταν οργάνωση. Τα προϊόντα έφθαναν αλλά έπρεπε και να διανεμηθούν σε ολόκληρη την έκταση της πόλης και των περιχώρων. Υπήρχαν περιοχές δύσβατες, οι οποίες επί πλέον είχαν αποκλειστεί από τις κατολισθήσεις του εδάφους και τις καταρρεύσεις των κτιρίων.

Στα πεζοδρόμια υπήρχαν νεκρά σώματα σε αρχόμενη αποσύνθεση, σκουπίδια και περιττώματα ανθρώπων μαζί με άστεγους που ζητούσαν πάσης φύσεως βοήθεια, ορφανά παιδιά ημίγυμνα και ξυπόλυτα να παίζουν και να τρέχουν αδέσποτα, μαζί με διάφορα ζώα. Άτομα τραυματισμένα χωρίς ιατρική βοήθεια και άτομα που μόλις είχαν διασωθεί από τα ερείπια γεμάτα κίτρινη σκόνη. Εκεί αισθανόταν κανείς ότι τα όρια μεταξύ ζωής και θανάτου είναι δυσδιάκριτα.

Στα ίδια πεζοδρόμια και σε πολύ μεγάλη έκταση και πυκνότητα έβλεπε κανείς αυτοσχέδιους μικροπωλητές να πωλούν ότι μπορούσε κανείς να φανταστεί, όπως π.χ. μερικά πιάτα, κάποια κουζινικά, λίγα παλιά - μαραμένα φρούτα και χορταρικά, λίγα κάρβουνα, κομματάκια κρέας που επωλούντο χωρίς ζυγαριά κ.λπ.

Η ακριβής εκτίμηση των οικονομικών επιπτώσεων του σεισμού της Αϊτής είναι δύσκολη εξαιτίας της έλλειψης αξιόπιστων στοιχείων για τις επιπτώσεις στο σύνολο των υποδομών, στις περιουσίες των κατοίκων και τους παραγωγικούς πόρους της χώρας. Εκτιμάται ότι οι συνολικές οικονομικές απώλειες ανέρχονται σε περίπου 7 δισεκατομμύρια δολάρια.

ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Μελετώντας ενδελεχώς τις καταστροφές στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον της επικεντρικής περιοχής του σεισμού της Αϊτής, παρατηρήθηκαν σημαντικές ομοιότητες με τις καταστροφές από τον Ελληνικό χώρο, οι οποίες είναι:

Οι μέγιστες βλάβες και η μορφή της κατάρρευσης στην επικεντρική περιοχή είναι παρόμοιες, ανεξάρτητα του μεγέθους του σεισμού, π.χ. Πάρνηθας 1999 Μ = 5,7R, Αιγίου 1995 Μ = 6,4R, Καλαμάτας 1986 Μ = 6,2R, Αλκυονίδων 1981 (στην επικεντρική περιοχή) Μ = 6,7Κ, Θεσσαλονίκης 1978 (στην επικεντρική περιοχή) Μ = 6,5R, Ρίο Πατρών 1974 Μ = 4,2R. Η βασική διαφορά έγκειται στο μέγεθος της επιφάνειας που εκτείνονται οι σημαντικές βλάβες-καταρρεύσεις.

Και στις δύο περιπτώσεις οι καταρρεύσεις έγιναν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα (3-5-5) της πρώτης φάσης του σεισμού όπου η κατακόρυφη συνιστώσα είναι ιδιαιτέρως έντονη.

Μη βλάβες σε θολοδομικές - τοξωτές κατασκευές εφ' όσον δεν υποχωρούν οι
στηρίξεις τους.

Οι μέγιστες βλάβες στην επικεντρική περιοχή πολύ μεγαλύτερες από κάθε εκτίμηση.

Βλάβες σε πάσης φύσεως προβόλους - μεγάλα ανοίγματα.

Εντονότατες διαφοροποιήσεις βλαβών σε πολύ μικρή απόσταση ακόμη και μεταξύ γειτονικών οικοπέδων.

Μη ουσιαστική διαφοροποίηση των βλαβών ανάλογα με τα δυναμικά χαρακτηριστικά των κατασκευών στις δύο κύριες οριζόντιες διευθύνσεις. Δεν υπάρχουν παρατηρήσεις για βλάβες οφειλόμενες σε οριζόντιες παραμορφώσεις των κατασκευών επειδή προηγείται η βλάβη - κατάρρευση από την κατακόρυφη σεισμική συνιστώσα. Η ακολουθούσα οριζόντια συνιστώσα ολοκληρώνει την καταστροφή στην επικεντρική περιοχή. Το αντίθετο συμβαίνει σε μεγαλύτερες αποστάσεις όπου εντόνως αποσβένεται ο κατακόρυφος σεισμικός κραδασμός και δεσπόζει ο οριζόντιος.

Η ευστάθεια των κατασκευών που στηρίζεται σε φαινόμενα τριβής, από τα κατακόρυφα φορτία τους διακυβεύεται.

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ

Για τη διαχείριση της καταστροφής, η οποία προκλήθηκε από τον σεισμό των (Μ$) 7.2 της 12^ης Ιανουαρίου 2010, απαιτήθηκε διαφοροποίηση και προσαρμογή των ενεργειών ανταπόκρισης από τις αντίστοιχες ενέργειες και δράσεις (ΛΕΚΚΑΣ και συν, 2007) οι οποίες εφαρμόζονται διεθνώς σε μεγάλης κλίμακας καταστροφές και καταστάσεις σύνθετης έκτακτης ανάγκης (Complex emergencies). Στη διαχείριση καταστροφών οι οποίες απαιτούν τη συμβολή της διεθνούς κοινότητας, ο συντονισμός των ενεργειών είναι αρμοδιότητα της κυβέρνησης της πληγείσας χώρας σε συνεργασία με τους εκπροσώπους του ΟΗΕ. Ο σεισμός της Αϊτής είναι η μοναδική φυσική καταστροφή στην οποία το συντονισμό των ενεργειών διαχείρισης αναλαμβάνουν στρατιωτικές δυνάμεις άλλης χώρας ενώ προϋπάρχει ειρηνευτική και ανθρωπιστική δραστηριοποίηση και παρουσία του ΟΗΕ. Οι συνθήκες οι οποίες προϋπήρχαν της εκδήλωσης του σεισμού στην Αϊτή και συνέβαλαν στην ανάπτυξη κατάστασης σύνθετης έκτακτης ανάγκης είναι οι ακόλουθες:

• Έλλειψη λειτουργικών διοικητικών δομών, ως αποτέλεσμα της πολύχρονης
πολιτικής αστάθειας με συχνή εναλλαγή κυβερνήσεων, των κοινωνικών
αναταραχών και της διαφθοράς και αναποτελεσματικότητας των διοικητικών
αρχών.

Πολύ κακή οικονομία της χώρας με ΑΕΠ της τάξης των 11,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, η οποία την κατατάσσει στις φτωχές χώρες με ανύπαρκτους πόρους, τόσο για δαπάνες στην πρόληψη των καταστροφών όσο και για λειτουργικές και ασφαλείς υποδομές στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών, της υγείας και της παιδείας.

Απουσία υποτυπώδους χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού και ειδικότερα, έλλειψη σχεδίων χρήσεων γης, πολεοδομικά σχέδια και κανονισμοί ασφαλούς ανοικοδόμησης με αποτέλεσμα να παρατηρείται άναρχος πυκνός πολεοδομικός ιστός σε περιοχές με αυξημένη επικινδυνότητα και τρωτότητα στους φυσικούς κινδύνους.

Απουσία σχεδιασμού για ενέργειες διαχείρισης καταστροφών σε όλα τα στάδια προ-καταστροφικό, συν-καταστροφικό και μετα-καταστροφικό. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα όχι μόνο να μην υπάρχει ο κατάλληλος μηχανολογικός εξοπλισμός (γερανοί, γεννήτριες ηλεκτρικού ρεύματος, προβολείς, μηχανικοί γρύλλοι, ανυψωτήρες, κ.τ.λ.), αλλά ούτε να ενεργοποιηθούν ιδιωτικές κατασκευαστικές εταιρείες που διαθέτουν τέτοιου είδους εξοπλισμό. Επίσης, δεν αναλήφθηκε η οποιαδήποτε πρωτοβουλία για ενημέρωση και ψυχολογική στήριξη των πληγέντων (περί τα 3εκ.) που βρέθηκαν κυριολεκτικά στο δρόμο.

Δυσμενείς οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες με χαμηλό επίπεδο μόρφωσης του πληθυσμού, έλλειψη αγαθών πρώτης ανάγκης, αυξημένη εγκληματικότητα και μεγάλη πληθυσμιακή συγκέντρωση σε συγκεκριμένες περιοχές.

Οι καιρικές συνθήκες που επικράτησαν κατά την αμέσως μετα-καταστροφική περίοδο ήταν θετικές μεν για τους άστεγους και απροστάτευτους εκτεθειμένους στη φύση πολίτες, (28 έως 30°C), αρνητικές όμως λόγω ευνοϊκών συνθηκών για την ανάπτυξη ασθενειών, τον πολλαπλασιασμό των ερπετών κ.λπ.

Με την εκδήλωση του σεισμού οι προϋπάρχουσες συνθήκες διαμόρφωσαν μία κατάσταση σύνθετης έκτακτης ανάγκης με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

Φυσική και λειτουργική κατάρρευση του διοικητικού συστήματος για την διαχείριση της έκτακτης ανάγκης. Η καταστροφή των δημόσιων κτιρίων, με αντιπροσωπευτικό παράδειγμα την κατάρρευση του Προεδρικού μεγάρου, οι απώλειες κυβερνητικών στελεχών και η καταστροφή των υποδομών και του εξοπλισμού του μηχανισμού ανταπόκρισης κατέστησαν αναποτελεσματική τη διαδικασία άμεσης αντιμετώπισης.

Κατάρρευση του κτιρίου του Ο.Η.Ε. με απώλεια μεγάλου αριθμού στελεχών του και καταστροφή του υπάρχοντος εξοπλισμού. Οι επιπτώσεις αυτές κατέστησαν αδύνατη την άμεση συμμετοχή και δραστηριοποίηση των διεθνών φορέων, οι οποίοι είχαν πριν το σεισμό παρουσία και ενεργή συμμετοχή στην ομαλή λειτουργία του κράτους και σε ανθρωπιστικές και αναπτυξιακές αποστολές.

Καταστροφή των υποδομών μεταφοράς και των γραμμών εισόδου στη χώρα με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η πρόσβαση τις πρώτες κρίσιμες ώρες και ημέρες. Ειδικότερα το διεθνές αεροδρόμιο ετέθη εκτός λειτουργίας εξαιτίας σημαντικών βλαβών στο κεντρικό κτίριο και τον πύργο ελέγχου.

Την επαναλειτουργία και τον επιχειρησιακό έλεγχο του αεροδρομίου ανέλαβαν από τις 15 Ιανουαρίου στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ οι οποίες επέτρεπαν τη χρησιμοποίηση του μόνο από αμερικανικά στρατιωτικά αεροπλάνα. Το λιμάνι του Port-au-Prince υπέστη σημαντικές βλάβες από φαινόμενα ρευστοποιήσεων και πλευρικών παραμορφώσεων, καθιστώντας ιδιαίτερα επικίνδυνη την προσέγγιση πλωτών μέσων για τον ανεφοδιασμό της χώρας και την παροχή της διεθνούς ιατρικής και ανθρωπιστικής βοήθειας. Όπως μας αναφέρθηκε από βατραχανθρώπους που διερεύνησαν την προκυμαία, το ωφέλιμο βάθος από τον κρηπιδότοιχο ήταν περί το 1,60m, ενώ κάτω απ' αυτό υπήρχε θεμέλιο από οπλισμένο σκυρόδεμα. Περιορισμένη χρήση του λιμανιού έγινε μετά τις 22 Ιανουαρίου, 10 ημέρες δηλαδή μετά το σεισμικό γεγονός. Επίσης η οδική σύνδεση της χώρας με τον Άγιο Δομίνικο, ο οποίος διέθετε λειτουργικά αεροδρόμια και λιμάνια, διακόπηκε τις δύο πρώτες ημέρες εξαιτίας των σοβαρών ζημιών στα κτίρια των συνοριακών φυλακίων δύο χωρών από τη διέλευση της ρηξιγενούς ζώνης Enriquillo-Plantain.

Ο οδικός άξονας στη συνοριακή περιοχή καταστράφηκε για απόσταση περίπου 2κπι εξαιτίας της κάλυψης του από τα νερά των παρακείμενων λιμνών και επαναλειτούργησε μετά από πρόχειρη αποκατάσταση με επιχωμάτωση από αποσαθρωμένα υλικά ανθρακικών σχηματισμών (χονδρόκοκκο αμμοχάλικο) τα οποία δομούν τα πρανή της περιοχής.

Μεγάλος αριθμός θέσεων για επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, αυξημένες ανάγκες σε ιατροφαρμακευτικό υλικό με πολύ μεγάλο αριθμό τραυματιών δημιουργώντας συνθήκες υπερφόρτωσης των ελάχιστων λειτουργικών μονάδων υγείας.

Αυξημένες ανάγκες σε πόσιμο νερό, τρόφιμα και καταυλισμούς για τη στέγαση του πληθυσμού οι οποίες προκάλεσαν συνθήκες λιμού.

Ανεπάρκεια στη διαχείριση των πτωμάτων, η συλλογή των οποίων ήταν αργή, δεν υπήρχε διαδικασία αναγνώρισης και παρέμεναν αρκετές ημέρες εκτεθειμένα στην πληγείσα περιοχή μέχρι να ενταφιαστούν ομαδικά.

Πλήρης έλλειψη συνθηκών υγιεινής και ανεπάρκεια των υποδομών υγείας να ανταποκριθούν στην αυξημένη ζήτηση υπηρεσιών υγείας.

Έλλειψη συντονισμού των ενεργειών με αποτέλεσμα τη συσσώρευση της ανθρωπιστικής βοήθειας στο αεροδρόμιο του Port-au-Prince και την καθυστέρηση των διεθνών αποστολών να αναπτύξουν δράσεις.

Κοινωνικές αναταραχές με αύξηση της εγκληματικότητας, η οποία εκδηλώθηκε με λεηλασίες, κλοπές, πυροβολισμούς, δολοφονικές επιθέσεις, εμπρησμούς, απαγωγές ανηλίκων και επιθέσεις στις ομάδες έρευνας και διάσωσης και τις ανθρωπιστικές αποστολές.

Οι συνθήκες αυτές κατέστησαν δύσκολη έως αδύνατη την άμεση πρόσβαση και συμμετοχή των φορέων της διεθνούς κοινότητας στη διαχείριση της καταστροφής, με αποτέλεσμα οι επιπτώσεις στον ανθρώπινο πληθυσμό να είναι ιδιαίτερα δυσμενείς. Σχετική ομαλοποίηση της κατάστασης και συντονισμός των απαιτούμενων ενεργειών επιτεύχθηκε μετά τις 27 Ιανουαρίου όταν τα μέλη του ΟΗΕ και οι στρατιωτικές δυνάμεις των Η.Π.Α. κατέστησαν ικανή τη διανομή της ανθρωπιστικής βοήθειας σε μεγάλο τμήμα του πληθυσμού. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι οι ανάγκες των πολιτών συνεχώς αυξάνονται, περισσότερο από την προσφερόμενη στο πεδίο βοήθεια.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΕΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ PORT-AU-PRINCE ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΟΥ.

Η φυσική αυτή καταστροφή θα μπορούσε να παραμείνει στην ιστορία ως «φυσική καταστροφή λόγω ανθρωπογενών αιτιών».

Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί να ισχύσει ο γενικώς αποδεκτός και εφαρμοσμένος στόχος της "επανόδου στην προ του σεισμού κατάσταση" διότι αυτή η κατάσταση απεδείχθη ότι είναι επικίνδυνη. Θα πρέπει να γίνει ένας απολύτως νέος σχεδιασμός ώστε να μειωθούν τόσο οι πρωτογενείς όσο και οι δευτερογενείς δυσμενείς επιπτώσεις από φυσικές καταστροφές.

Γεωλογική - Γεωτεχνική διερεύνηση της ποιότητας του εδάφους και μικροζωνική μελέτη της περιοχής. Από αυτή την έρευνα θα προκύψουν τα βασικά χαρακτηριστικά του εδάφους θεμελίωσης και χρήσης γης.

Πολεοδομικός αντισεισμικός σχεδιασμός της περιοχής σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα της προηγούμενης έρευνας. Τοποθέτηση κρίσιμων εγκαταστάσεων.

Κατάρτιση και θέση σε ισχύ κτιριοδομικών και συναφών κανονισμών (αντισεισμικού, σκυροδέματος κ.λπ.)

Προς το παρόν θα πρέπει να επιβληθεί χωρίς οποιαδήποτε ανοχή η απαγόρευση ανοικοδόμησης - έστω και πρόχειρης - όπως ήδη παρατηρήθηκε ότι γίνεται από
τις πρώτες μέρες μετά το σεισμό. Αυτή η αυθαίρετη ανοικοδόμηση που βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη θα δυσχεράνει την μελλοντική ανοικοδόμηση.

Κατασκευή των δικτύων και υποδομών, ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων, κρίσιμων εγκαταστάσεων (νοσοκομείων, διοικητικών κτιρίων, πυροσβεστικών σταθμών κ.τ.τ.) και έκδοση αδειών προς ανοικοδόμηση.

Ενδεχομένως τα βασικά, ιστορικά κτίρια της πόλης, θα πρέπει να ανακατασκευαστούν πάνω σε ισχυρές βάσεις, χρησιμοποιώντας σύγχρονα υλικά και τεχνολογία με αντισεισμικές προδιαγραφές αλλά διατηρώντας τα ίδια μορφολογικά και αρχιτεκτονικά στοιχεία.

Μέχρις ότου γίνουν αυτά θα πρέπει να γίνει και ο απαραίτητος αναδασμός ιδιοκτησιών γης. Οι ανάγκες των πολιτών με την πάροδο του χρόνου πολλαπλασιάζονται όπως και τα προβλήματα για λήψη των πλέον ενδεικνυόμενων μέτρων τα οποία θα στοχεύουν τόσο στην αειφόρο ανάπτυξη της περιοχής όσο και στην προστασία από μελλοντικές φυσικές καταστροφές.